Pomnik Jordanów w Krakowie. Problem datowania i autorstwa
159
2. Nagrobek Jordanów. Rys. Maksymilian Cercha. Repr. wg Feliks Kopera, Pomniki
Krakowa Maksymiliana i Stanisława Cerchów, t. II, Kraków 1904, s. 231-232
wybitnie narodowych. Wnioskował stąd o twórcy nagrobka, stwierdzając: „trudno przy-
puścić, aby artysta ten nie miał być Polakiem a przynajmniej długo w Polsce zamieszka-
łym, cudzoziemiec bowiem, mimo znajomości sztuki nie umiałby się tak wtajemniczyć
w ducha obcego sobie narodu”3. W następnej publikacji, z 1848 r. na łamach Przyjaciela
3 Józef LEPKOWSKI, O kościele S. Katarzyny na Kazimierzu przy Krakowie, s. 13-14; id., Starożytności i pomniki
Krakowa, Kraków 1847.
159
2. Nagrobek Jordanów. Rys. Maksymilian Cercha. Repr. wg Feliks Kopera, Pomniki
Krakowa Maksymiliana i Stanisława Cerchów, t. II, Kraków 1904, s. 231-232
wybitnie narodowych. Wnioskował stąd o twórcy nagrobka, stwierdzając: „trudno przy-
puścić, aby artysta ten nie miał być Polakiem a przynajmniej długo w Polsce zamieszka-
łym, cudzoziemiec bowiem, mimo znajomości sztuki nie umiałby się tak wtajemniczyć
w ducha obcego sobie narodu”3. W następnej publikacji, z 1848 r. na łamach Przyjaciela
3 Józef LEPKOWSKI, O kościele S. Katarzyny na Kazimierzu przy Krakowie, s. 13-14; id., Starożytności i pomniki
Krakowa, Kraków 1847.