DOI issue:
Nr. 3
DOI article:In Memoriam
DOI article:Zofia Rozanow 1930-2015
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.71007#0555
545
Zofia Rozanow
1930-2015
Odeszła 4 lipca, właściwie niespodziewanie,
po sześciotygodniowej, ciężkiej chorobie.
Mimo przeżytych osiemdziesięciu pięciu
lat, miała w sobie, jak się wydawało, nie wyczerpane
jeszcze siły twórcze. Odeszła w trakcie konsekwent-
nie realizowanych zadań naukowych, głównie zwią-
zanych z Jasną Górą. Zadania te, żmudnie urzeczy-
wistniane w ciągu sześćdziesięciu pięciu lat pracy
nad zabytkami Fortalitium Marianum, były dla niej
zawsze sprawą najważniejszą. Z około pięćdziesię-
ciu publikacji1, które pozostawiła po sobie (z tych
część to prace współautorskie), trzydzieści kilka jest
poświęconych Jasnej Górze.
Zofia Rozanow urodziła się 20 marca 1930 r.
w Prużanie, mieście powiatowym w województwie
poleskim, w granicach II Rzeczpospolitej. Pocho-
dziła z patriotycznej rodziny kresowej, którą wojen-
ne losy zmusiły do porzucenia Polesia - ukochanej
Małej Ojczyzny. Już z własnego wyboru, stała się
gorącą patriotką Częstochowy, do której przybyła
wraz z najbliższymi - babką Zofią z Hołowniów Pa-
cewiczową, matką Pauliną z Pacewiczów Rozano-
wą i młodszym bratem Sławomirem - w dniu zaka-
zanego wówczas przez władze komunistyczne
święta Niepodległości, 11 listopada 1945 r.
Matka Zofii była córką znanego na Polesiu leka-
rza i filantropa, doktora Augustyna Pacewicza z Pru-
żany. Znany był on nie tylko jako luminarz świata
medycznego, lecz także opiekun miejscowej biedo-
ty, którą leczył za darmo, bez względu na pochodze-
nie czy wyznanie, a było tych wyznań w Prużanie
oraz bardzo ubogich i zacofanych okolicach aż
sześć: katolicy, grekokatolicy, prawosławni, prote-
stanci i żydzi, a nawet muzułmanie.
Ojciec Zofii Mikołaj Rozanow był Rosjaninem.
Urodził się w Petersburgu, gdzie uzyskał elitarne
wykształcenie wojskowe w Korpusie Kadetów,
a następnie w Wyższej Szkole Inżynieryjnej. W cza-
sie I wojny światowej, w 1916 r., osiemnastoletni
wówczas Mikołaj Rozanow został powołany do
Gwardyjskiego Pułku Saperów w armii carskiej.
W związku z wybuchem w Rosji rewolucji paździer-
nikowej i zbrojnym przejęciem władzy przez Sowie-
tów w 1918 r., przedostał się na stronę polską. Wal-
czył jako ochotnik w Samoobronie Wileńskiej. Już
jako porucznik ułanów, w latach 1919-1921 brał
udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Do służby
czynnej w Wojsku Polskim powrócił w 1939 r. Po
klęsce wrześniowej udało mu się przedrzeć do Ar-
mii Polskiej na Zachodzie. Uczestniczył w jej kam-
paniach w stopniu kapitana, aż do zakończenia dzia-
łań wojennych. Do Polski i do rodziny mógł
powrócić dopiero w 1949 r.
Te dwie postacie: dziadka, niosącego bezintere-
sowną pomoc bliźnim, oraz ojca, czynnego uczest-
nika i bohatera dwóch wojen światowych, a także
kresowo-patriotyczna atmosfera domu rodzinnego,
1 Zob. Bibliografia publikacji Zofii Rozanow.
Zofia Rozanow
1930-2015
Odeszła 4 lipca, właściwie niespodziewanie,
po sześciotygodniowej, ciężkiej chorobie.
Mimo przeżytych osiemdziesięciu pięciu
lat, miała w sobie, jak się wydawało, nie wyczerpane
jeszcze siły twórcze. Odeszła w trakcie konsekwent-
nie realizowanych zadań naukowych, głównie zwią-
zanych z Jasną Górą. Zadania te, żmudnie urzeczy-
wistniane w ciągu sześćdziesięciu pięciu lat pracy
nad zabytkami Fortalitium Marianum, były dla niej
zawsze sprawą najważniejszą. Z około pięćdziesię-
ciu publikacji1, które pozostawiła po sobie (z tych
część to prace współautorskie), trzydzieści kilka jest
poświęconych Jasnej Górze.
Zofia Rozanow urodziła się 20 marca 1930 r.
w Prużanie, mieście powiatowym w województwie
poleskim, w granicach II Rzeczpospolitej. Pocho-
dziła z patriotycznej rodziny kresowej, którą wojen-
ne losy zmusiły do porzucenia Polesia - ukochanej
Małej Ojczyzny. Już z własnego wyboru, stała się
gorącą patriotką Częstochowy, do której przybyła
wraz z najbliższymi - babką Zofią z Hołowniów Pa-
cewiczową, matką Pauliną z Pacewiczów Rozano-
wą i młodszym bratem Sławomirem - w dniu zaka-
zanego wówczas przez władze komunistyczne
święta Niepodległości, 11 listopada 1945 r.
Matka Zofii była córką znanego na Polesiu leka-
rza i filantropa, doktora Augustyna Pacewicza z Pru-
żany. Znany był on nie tylko jako luminarz świata
medycznego, lecz także opiekun miejscowej biedo-
ty, którą leczył za darmo, bez względu na pochodze-
nie czy wyznanie, a było tych wyznań w Prużanie
oraz bardzo ubogich i zacofanych okolicach aż
sześć: katolicy, grekokatolicy, prawosławni, prote-
stanci i żydzi, a nawet muzułmanie.
Ojciec Zofii Mikołaj Rozanow był Rosjaninem.
Urodził się w Petersburgu, gdzie uzyskał elitarne
wykształcenie wojskowe w Korpusie Kadetów,
a następnie w Wyższej Szkole Inżynieryjnej. W cza-
sie I wojny światowej, w 1916 r., osiemnastoletni
wówczas Mikołaj Rozanow został powołany do
Gwardyjskiego Pułku Saperów w armii carskiej.
W związku z wybuchem w Rosji rewolucji paździer-
nikowej i zbrojnym przejęciem władzy przez Sowie-
tów w 1918 r., przedostał się na stronę polską. Wal-
czył jako ochotnik w Samoobronie Wileńskiej. Już
jako porucznik ułanów, w latach 1919-1921 brał
udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Do służby
czynnej w Wojsku Polskim powrócił w 1939 r. Po
klęsce wrześniowej udało mu się przedrzeć do Ar-
mii Polskiej na Zachodzie. Uczestniczył w jej kam-
paniach w stopniu kapitana, aż do zakończenia dzia-
łań wojennych. Do Polski i do rodziny mógł
powrócić dopiero w 1949 r.
Te dwie postacie: dziadka, niosącego bezintere-
sowną pomoc bliźnim, oraz ojca, czynnego uczest-
nika i bohatera dwóch wojen światowych, a także
kresowo-patriotyczna atmosfera domu rodzinnego,
1 Zob. Bibliografia publikacji Zofii Rozanow.