688
Michał Myśliński
6 MON. AUSTRIA OKO - WĘGIERSKA
WĘGRY
0950 0900 0800 0750
Złoto srebro „stary wie den"
sTebro 13tut
1. Cechy probiercze austro-węgierskie stosowane po 1872 r. Repr. wg Franciszek Zastawniak,
Złotnictwo i probiernictwo, Kraków 1946, s. 296
graficznie na znakach rosyjskich"2. Nie rozwinął jednak tego wątku, tzn. nie przytoczył
argumentów popierających to stwierdzenie i nie wskazał innych możliwości poszukiwa-
nia genezy form cech probierczych, a tym samym nie określił przyczyn, dla których
w polskiej administracji probierczej wybrane zostały wyobrażenia stosowane do dziś -
głowa kobiety w chuście przewiązanej z tyłu głowy dla wyrobów srebrnych, oraz głowa
husarza w szyszaku z nakarczkiem, nausznicami i nosalem dla wyrobów złotych. Warto
dodać, że zdanie Gradowskiego zostało ostatnio równie kategorycznie odrzucone - choć
także bez podania argumentów - w niezwykle rzetelnej, a tym samym opiniotwórczej,
encyklopedii znaków probierczych stosowanych w Europie3.
Być może Michał Gradowski uznał zagadnienie genezy za wystarczająco wyjaśnione
lub też po prostu stanął przed nierozwiązywalnym problemem braku odpowiednich prze-
2 Michał GRADOWSKI, Znaki na srebrze. Znaki miejskie i państwowe używane na terenie Polski w obecnych jej
granicach, Warszawa 1994, s. 264-265.
3 William WHETSTONE, Danusia NIKLEWICZ, Lindy MATULA, World Hallmarks, vol. I: Europe 19th to 21th
Centuries, San Francisco 2010, s. 195-197.
Michał Myśliński
6 MON. AUSTRIA OKO - WĘGIERSKA
WĘGRY
0950 0900 0800 0750
Złoto srebro „stary wie den"
sTebro 13tut
1. Cechy probiercze austro-węgierskie stosowane po 1872 r. Repr. wg Franciszek Zastawniak,
Złotnictwo i probiernictwo, Kraków 1946, s. 296
graficznie na znakach rosyjskich"2. Nie rozwinął jednak tego wątku, tzn. nie przytoczył
argumentów popierających to stwierdzenie i nie wskazał innych możliwości poszukiwa-
nia genezy form cech probierczych, a tym samym nie określił przyczyn, dla których
w polskiej administracji probierczej wybrane zostały wyobrażenia stosowane do dziś -
głowa kobiety w chuście przewiązanej z tyłu głowy dla wyrobów srebrnych, oraz głowa
husarza w szyszaku z nakarczkiem, nausznicami i nosalem dla wyrobów złotych. Warto
dodać, że zdanie Gradowskiego zostało ostatnio równie kategorycznie odrzucone - choć
także bez podania argumentów - w niezwykle rzetelnej, a tym samym opiniotwórczej,
encyklopedii znaków probierczych stosowanych w Europie3.
Być może Michał Gradowski uznał zagadnienie genezy za wystarczająco wyjaśnione
lub też po prostu stanął przed nierozwiązywalnym problemem braku odpowiednich prze-
2 Michał GRADOWSKI, Znaki na srebrze. Znaki miejskie i państwowe używane na terenie Polski w obecnych jej
granicach, Warszawa 1994, s. 264-265.
3 William WHETSTONE, Danusia NIKLEWICZ, Lindy MATULA, World Hallmarks, vol. I: Europe 19th to 21th
Centuries, San Francisco 2010, s. 195-197.