DOI issue:
Nr. 1
DOI article:Recenzje
DOI article:Grzybkowska, Teresa: Miasto Wyspiańskiego: Wystawa Wyspiański w Muzeum Narodowym w Krakowie (28 listopada 2017 20 stycznia 2019)
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.71010#0190
188
Teresa Grzybkowska
7. Sala Historia
i pamiątki, St. Wyspiański
odrysy ze ścian kościoła
św. Krzyża w Krakowie -
figury św. Hieronima,
Iwo Odrowąża,
św. Grzegorza, 1896,
pastel, papier.
Fot. autorka
czerwień sprzyja skupieniu) dowodzi niezrozumie-
nia inwencji kompozycyjnej Wyspiańskiego. W tej
zwężającej się ku wnętrzu przestrzeni na ścianie
frontowej (il. 8), zamiast wielkich rysunków, poka-
zano 16 niewielkich projektów kwater witrażowych
do zachodniego okna w kościele Mariackim: osiem
Wyspiańskiego i osiem Mehoffera. Współpraca
z Matejką była ważna z prostego względu projekto-
wania po raz pierwszy wnętrza sakralnego, jednak
odkrycia w kościele Św. Krzyża były decydujące dla
nowatorskiej kompozycji okna witrażowego i to na-
leżało uczynić bardziej czytelnym.
Na ścianie bocznej znalazły się projekty malar-
skie samego mistrza Matejki do prezbiterium ko-
ścioła Mariackiego. Pokazano 14 rysunków z katedr
francuskich wykonanych przez Wyspiańskiego
w czasie jego podróży w 1890 r. Szkoda, że nie
umieszczono obok zeszytu z notatkami wówczas
poczynionymi, będącego własnością krakowskiego
Muzeum Narodowego.
Dział piąty, Teatr narodu, stanowi punkt kulmi-
nacyjny wystawy: tutaj umieszczono nigdy niezre-
alizowane kartony witrażowe, zaprojektowane do
katedr we Lwowie i Krakowie. Wielkie kartony osa-
dzono w obudowie trzech ogromnych „katedr"
wkomponowanych w przestrzeń sal. „Katedry" są
autorską interpretacją idei sacrum w architekturze,
jednocześnie unikatowym przykładem wnętrz prze-
znaczonych na pojedyncze eksponaty17.
W jednej „katedrze" pokazano karton Polonia
do kościoła lwowskiego. Ten wielki siedmiometro-
wy projekt ułożono na niskim postumencie, a nachy-
lona powierzchnia lustrzana tworzy iluzję optyczną,
odbijając zdeformowany, nieczytelny obraz Polonii
17 HADUCH, op. cit., s. 439-440.
Teresa Grzybkowska
7. Sala Historia
i pamiątki, St. Wyspiański
odrysy ze ścian kościoła
św. Krzyża w Krakowie -
figury św. Hieronima,
Iwo Odrowąża,
św. Grzegorza, 1896,
pastel, papier.
Fot. autorka
czerwień sprzyja skupieniu) dowodzi niezrozumie-
nia inwencji kompozycyjnej Wyspiańskiego. W tej
zwężającej się ku wnętrzu przestrzeni na ścianie
frontowej (il. 8), zamiast wielkich rysunków, poka-
zano 16 niewielkich projektów kwater witrażowych
do zachodniego okna w kościele Mariackim: osiem
Wyspiańskiego i osiem Mehoffera. Współpraca
z Matejką była ważna z prostego względu projekto-
wania po raz pierwszy wnętrza sakralnego, jednak
odkrycia w kościele Św. Krzyża były decydujące dla
nowatorskiej kompozycji okna witrażowego i to na-
leżało uczynić bardziej czytelnym.
Na ścianie bocznej znalazły się projekty malar-
skie samego mistrza Matejki do prezbiterium ko-
ścioła Mariackiego. Pokazano 14 rysunków z katedr
francuskich wykonanych przez Wyspiańskiego
w czasie jego podróży w 1890 r. Szkoda, że nie
umieszczono obok zeszytu z notatkami wówczas
poczynionymi, będącego własnością krakowskiego
Muzeum Narodowego.
Dział piąty, Teatr narodu, stanowi punkt kulmi-
nacyjny wystawy: tutaj umieszczono nigdy niezre-
alizowane kartony witrażowe, zaprojektowane do
katedr we Lwowie i Krakowie. Wielkie kartony osa-
dzono w obudowie trzech ogromnych „katedr"
wkomponowanych w przestrzeń sal. „Katedry" są
autorską interpretacją idei sacrum w architekturze,
jednocześnie unikatowym przykładem wnętrz prze-
znaczonych na pojedyncze eksponaty17.
W jednej „katedrze" pokazano karton Polonia
do kościoła lwowskiego. Ten wielki siedmiometro-
wy projekt ułożono na niskim postumencie, a nachy-
lona powierzchnia lustrzana tworzy iluzję optyczną,
odbijając zdeformowany, nieczytelny obraz Polonii
17 HADUCH, op. cit., s. 439-440.