DOI issue:
Nr. 4
DOI article:In Memoriam
DOI article:Jacek Miler (1964-2018)
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.71010#0950
936
In Memoriam
Jacek Miler prezentujejedną z sal Muzeum Gombrowicza w Vence, 2018 г.
Podjął również intensywną współpracę z instytu-
cjami emigracyjnymi i polonijnymi prowadzącymi
działalność związaną z ochroną dziedzictwa narodo-
wego (zwłaszcza należącymi do Stałej Konferencji
Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zacho-
dzie). Szczególnie bliskie były mu problemy Muzeum
Polskiego w Rapperswilu czy Biblioteki Polskiej
w Paryżu.
Jacek Miler był inicjatorem i koordynatorem
utworzenia placówek muzealnych poza granicami
Polski: Muzeum Juliusza Słowackiego w Krzemień-
cu (Ukraina, 2002), Muzeum Josepha Conrada
w Berdyczowie (Ukraina, 2015), Muzeum Ignacego
Domeyki w Santiago de Chile (Chile, 2016) i Mu-
zeum Witolda Gombrowicza w Vence (Francja,
2017), gdzie w 1969 r. pochowano autora Ferdy-
durke. Reprezentował Ministerstwo, negocjował
i organizował warunki powstania tych placówek.
Jego zaangażowanie pozwalało łatwiej przebrnąć
przez skomplikowane międzynarodowe procedury.
Przykładem może być Espace Museal Witold Gom-
browicz a Vence. Negocjacje rozpoczęto jeszcze
w 2002 r. , który był rokiem Polski we Francji. Dzię-
ki nawiązanym przez Jacka Milera kontaktom z Eve-
lyne Temmam, wiceburmistrzem Vence, i współpra-
cy Departamentu z merostwem tego miasta mogła
zostać zrealizowana wspólna idea upamiętnienia
Witolda Gombrowicza, która zyskała poparcie żony
pisarza Rity. Dom, w którym pisarz mieszkał - Villa
Alexandrine, to miejsce historyczne, gdzie powsta-
wały m.in. fotografie wykonane przez Bohdana Pa-
czowskiego związanego ze środowiskiem paryskiej
„Kultury", który był zaprzyjaźniony z pisarzem
w latach 1965-1969.
Jacek Miler uczestniczył w długoletnich zabie-
gach i negocjacjach zmierzających do sprowadzenia
z Francji do Polski spuścizny rzeźbiarza Augusta
Zamoyskiego (1893-1970). Jako dyrektor Departa-
mentu zadbał, by sprawę pieczołowicie doprowa-
dzić do końca, miał świadomość, że bardzo łatwo
może dojść do całkowitego rozproszenia kolekcji.
Szczegółami tej inicjatywy interesował się do końca
swojego życia. Dzięki Niemu wynegocjowano umo-
wę o zakupie rzeźb i praw autorskich do spuścizny
Zamoyskiego, którą podpisano w styczniu 2018 r.,
a transport z dziełami rzeźbiarza przybył do Mu-
zeum Narodowego w Warszawie w marcu 2019 r.
Koordynował również zabiegi mające na celu
odzyskanie polskich dzieł sztuki utraconych w trak-
cie II wojny światowej. Tylko w ostatnich latach
dzięki Jego staraniom do polskich zbiorów powróci-
ły m.in. rzeźba Diany z Łazienek Królewskich, ob-
raz Portret damy Melchiora Geldora do Muzeum
Narodowego w Warszawie, a także wiele artefaktów
etnograficznych z kolekcji Muzeum Etnograficzne-
go i Archeologicznego w Łodzi.
Jacek Miler zainicjował również i koordynował
wiele projektów konserwatorskich, realizowanych
In Memoriam
Jacek Miler prezentujejedną z sal Muzeum Gombrowicza w Vence, 2018 г.
Podjął również intensywną współpracę z instytu-
cjami emigracyjnymi i polonijnymi prowadzącymi
działalność związaną z ochroną dziedzictwa narodo-
wego (zwłaszcza należącymi do Stałej Konferencji
Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zacho-
dzie). Szczególnie bliskie były mu problemy Muzeum
Polskiego w Rapperswilu czy Biblioteki Polskiej
w Paryżu.
Jacek Miler był inicjatorem i koordynatorem
utworzenia placówek muzealnych poza granicami
Polski: Muzeum Juliusza Słowackiego w Krzemień-
cu (Ukraina, 2002), Muzeum Josepha Conrada
w Berdyczowie (Ukraina, 2015), Muzeum Ignacego
Domeyki w Santiago de Chile (Chile, 2016) i Mu-
zeum Witolda Gombrowicza w Vence (Francja,
2017), gdzie w 1969 r. pochowano autora Ferdy-
durke. Reprezentował Ministerstwo, negocjował
i organizował warunki powstania tych placówek.
Jego zaangażowanie pozwalało łatwiej przebrnąć
przez skomplikowane międzynarodowe procedury.
Przykładem może być Espace Museal Witold Gom-
browicz a Vence. Negocjacje rozpoczęto jeszcze
w 2002 r. , który był rokiem Polski we Francji. Dzię-
ki nawiązanym przez Jacka Milera kontaktom z Eve-
lyne Temmam, wiceburmistrzem Vence, i współpra-
cy Departamentu z merostwem tego miasta mogła
zostać zrealizowana wspólna idea upamiętnienia
Witolda Gombrowicza, która zyskała poparcie żony
pisarza Rity. Dom, w którym pisarz mieszkał - Villa
Alexandrine, to miejsce historyczne, gdzie powsta-
wały m.in. fotografie wykonane przez Bohdana Pa-
czowskiego związanego ze środowiskiem paryskiej
„Kultury", który był zaprzyjaźniony z pisarzem
w latach 1965-1969.
Jacek Miler uczestniczył w długoletnich zabie-
gach i negocjacjach zmierzających do sprowadzenia
z Francji do Polski spuścizny rzeźbiarza Augusta
Zamoyskiego (1893-1970). Jako dyrektor Departa-
mentu zadbał, by sprawę pieczołowicie doprowa-
dzić do końca, miał świadomość, że bardzo łatwo
może dojść do całkowitego rozproszenia kolekcji.
Szczegółami tej inicjatywy interesował się do końca
swojego życia. Dzięki Niemu wynegocjowano umo-
wę o zakupie rzeźb i praw autorskich do spuścizny
Zamoyskiego, którą podpisano w styczniu 2018 r.,
a transport z dziełami rzeźbiarza przybył do Mu-
zeum Narodowego w Warszawie w marcu 2019 r.
Koordynował również zabiegi mające na celu
odzyskanie polskich dzieł sztuki utraconych w trak-
cie II wojny światowej. Tylko w ostatnich latach
dzięki Jego staraniom do polskich zbiorów powróci-
ły m.in. rzeźba Diany z Łazienek Królewskich, ob-
raz Portret damy Melchiora Geldora do Muzeum
Narodowego w Warszawie, a także wiele artefaktów
etnograficznych z kolekcji Muzeum Etnograficzne-
go i Archeologicznego w Łodzi.
Jacek Miler zainicjował również i koordynował
wiele projektów konserwatorskich, realizowanych