DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48697#0266
214 Originum Ecclesiasticarum Lib. II. Cap. VL
liberta^ aeui cypriani, de qua heic paiillo fu-
sius diximus, quod inde po.Tumus perspicere,
quid tum fuerit incontrouersavniiiscuiusque Epi-
scopi
Jesu Christi : Ferendus est: Nullus enim in
terris iudex, qui errantem corrigat, nullus, qut
cupiditatem coeerceat, insolescentemque cogat ad
osiicium Verum iithoc quidem quarn'sit alienum
ab vsu Ecclesia christianae, totiusque antiquitatis
conluetudine, innumeris propemodum exemplis
compertum, est: Atque adeo ipsius S, Cypriani,
qui, quamquam acerrimum se vbique cpiscopalis
dignitatis, & auftoritatis vindicem preestiterit,
non fic tamen induliit Episcopis, vt ynum eos
deum rerum a se gestarum indicem habere credi-
derit, hominem vero neminem. Docent hoc seri-
pta eius multis locis: docent fada ipsa multo etiam
magis. .Vt quid enim, pro soli si reddenda ab
Episcopis est ratio, stephanum Pontificem Maxi-
mum per litteras adit cyprianvs , vt Marcia-
num Arelatenseiq , qui se Nouatiani partibus de-
diderat, decreto suo ab episqopasi sede remone-
ret? Epist. 67. Cur basilidem, & Martia-
lem Episcopos Hispanice a synodo proqincise de-
politos a stephano restittii potuisse , ait, nisi
eorum tam manifesta eisent crimina ? Epist. 3.
Cur expostulat alibi cum theraciq Africae Epi-
scopo, quod victori Presbytero, nondum exacta
canonica poenitentia , deproperata festinatione pa-
cem dederit? Quo iure Fidi abiecit sententiam
existimanjis, non oportere infantes baptizari ante
alterum, vel tertium natiuitatis diem? Epist. 64.
Et, vt milsa saciam alia , qua demum causa ipse
Cyprianvs, neceffiirium duxit, Litteras dare ad
clerum romanum , quo tempore is vacantem Fa-
biani morte sedem administrauit, quibus attus
difciplina, & diU^evti.^ "Atio redderetur ? Epist.
20. & 20. Num secum ipse pugnans est S. Cypria-
nus? An aequm est , audire sancliffiraum virum pa-
cato
liberta^ aeui cypriani, de qua heic paiillo fu-
sius diximus, quod inde po.Tumus perspicere,
quid tum fuerit incontrouersavniiiscuiusque Epi-
scopi
Jesu Christi : Ferendus est: Nullus enim in
terris iudex, qui errantem corrigat, nullus, qut
cupiditatem coeerceat, insolescentemque cogat ad
osiicium Verum iithoc quidem quarn'sit alienum
ab vsu Ecclesia christianae, totiusque antiquitatis
conluetudine, innumeris propemodum exemplis
compertum, est: Atque adeo ipsius S, Cypriani,
qui, quamquam acerrimum se vbique cpiscopalis
dignitatis, & auftoritatis vindicem preestiterit,
non fic tamen induliit Episcopis, vt ynum eos
deum rerum a se gestarum indicem habere credi-
derit, hominem vero neminem. Docent hoc seri-
pta eius multis locis: docent fada ipsa multo etiam
magis. .Vt quid enim, pro soli si reddenda ab
Episcopis est ratio, stephanum Pontificem Maxi-
mum per litteras adit cyprianvs , vt Marcia-
num Arelatenseiq , qui se Nouatiani partibus de-
diderat, decreto suo ab episqopasi sede remone-
ret? Epist. 67. Cur basilidem, & Martia-
lem Episcopos Hispanice a synodo proqincise de-
politos a stephano restittii potuisse , ait, nisi
eorum tam manifesta eisent crimina ? Epist. 3.
Cur expostulat alibi cum theraciq Africae Epi-
scopo, quod victori Presbytero, nondum exacta
canonica poenitentia , deproperata festinatione pa-
cem dederit? Quo iure Fidi abiecit sententiam
existimanjis, non oportere infantes baptizari ante
alterum, vel tertium natiuitatis diem? Epist. 64.
Et, vt milsa saciam alia , qua demum causa ipse
Cyprianvs, neceffiirium duxit, Litteras dare ad
clerum romanum , quo tempore is vacantem Fa-
biani morte sedem administrauit, quibus attus
difciplina, & diU^evti.^ "Atio redderetur ? Epist.
20. & 20. Num secum ipse pugnans est S. Cypria-
nus? An aequm est , audire sancliffiraum virum pa-
cato