DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.52557#0102
187
ACROPOLE DE LINDOS: N° 2
l88
λιος εδοξε Καλλικλης ο εεικως εκ τας
ιερατειας τας Αθανας τας Λινδιας ετι
διατριβώ ν εν Λινδωι επιστασαν αυτωι
καθ ύπνον τον θεόν ποτιτασσειν απαγ
γειλαι ενι των πρυτανιων Αναξιπολει
όπως γραψηι ποτι βασιλη Πτολεμαίον
και παρακαλη βοαθειν ται πολει ως [αΊγη
σευμενας αυτας και νικάν και κράτος πα
ρασκευαξευσας ει δε κα μητ αυτός απαγ
γειληι ποτι τον πρυτανιν μήτε εκηνος
γραψηι τωι Πτολεμαιωι μεταμελησειν
αυτοις Το μεν ουν πρατον ιδων ταν οψιν
ο Καλλικλης ησυχίαν είχε επει δ[ε π|ολλα
Γκμς το αυτό συΓν]εβαι[ν]ε συνεχώς γαρ εξ
[νύκτας εφισταμενα ταν αυτα[ν~ εποι
ειτο ποτιταξιν ο Γμ εν ΚαλλικΓλης π[αραγενο
μένος ειΓς ταν πολιν τοις τε βουλευταις δια
γησατο ταυτα και τωι Αναξιπολει διεσαφησΓε
Οι δε βου[λε]υ[τ]αι [τ]ον Α[ναξιπ]ολι[ν απεστειλ’α ν
ποτι τον Πτολεμαίον ΤΟ - -- -- -- -- -
ΜΕΤΑ-
ΠΟΛΛΟ. .Ο-Ο.ΟΤΙ - -
Le 3e chapitre des έπιφάνειαι finissait par la 1. 128. Suit le titre
(Αλλα) d’un 4e chapitre complètement illisible. L’étendue de ce dernier
chapitre reste incertaine; on constate seulement qu’il comprenait neuf
lignes au moins.
102 St. παρακαλη (sans iota), vie. 652 1. 12. — 113 Pour la lec-
ture, cf. ED. II. — 114 Pour le supplément proposé, cf. Diodor.
20,84,1. — 121 Début de la ligne: ..TON. — 123 Début de la
ligne : ΠΟΤΙ. . N.
laisse probablement prise au doute, v. P-W Rh.
p. 781,21. — 96 έεικώς (participe parfait de εϊκω) έκ
τάς ίερατείας = ίερατευκώς. Kallikles fut donc prêtre
en 306-305, vlp. Il était évidemment originaire d’un
des δάμοι ruraux, et après l’expiration de la prêtrise
il ne restait à Lindos que pour liquider ses affaires.
— 100 Αναξιπολει: sans doute identique à Άναξίπολις
Τιμαράτου, qui figure comme agonothète dans une
inscription du 4e s. Il A, découverte dans la mosquée
Suleimanié (ancienne église St.-Jean, ville de Rhodos),
vie. 696 ; cf. p. 263. —103 νίκαν και κράτος : même expres-
sion Cl. Rh. Il p.173 n°3 1.19 (an 184). — 106 μετα-
μελησεϊν: les prescriptions sacrées sont parfois suivies
de telles menaces vagues (p. e. Syll.3 980).
Appendices.
Cf. ED.Ip. 404-428; ED. Il Auteurs cités
p. 48-51 (diagrammes); H. G. dans la Chronique.
Broecker(i92o) ; W.v.Christ-W. Schmid, Geschichte
der griechischen Litteratur, 6eéd. Il 1 (1920) p.217
n. 7; Laqueur dans P-W XIII (1927) 1105-1109;
Fr. Jacoby (1929), ci-dessus p. 152.
A peu d’exceptions près (Herodotos, Gorgosthe-
nes, Hierobulos, Eudemosf?]), tous les auteurs en
question semblent dater des 3e-2e s. Les noms de ceux
que je crois cités directement par Timachidas sont
marqués d’un astérisque. Il est pourtant probable
qu’il en a consulté encore d’autres, car, bien qu’il
ait cité, par occasion, des auteurs qu’il n’avait pas
lus lui-même, le fait qu’il s’agit évidemment d’un
jeune homme très appliqué et qui a dû avoir accès
à une bibliothèque d’une certaine richesse (vie. A
12), paraît recommander un peu de réserve dans
le traitement des »Zitatennester«.
*Άγέλοχος έν ται À, B, (Γ?) τάς χρονικός συν-
τάξιος. À (le nom de l’auteur est dû à une restitu-
tion) : ’Άμασις XXIX. B: Πύρρος XL. (Γ?) : Λίνδιοι
XXXVI.
*Άγέστρατος έν ται Β τάς χρονικάς συντάξιος: δ
δάμος (Άρταξέρξας) XXXV, ΠόρροςΧΕ, ’lépoovXLL
Αίέλουρος έν τώι περί του ποτι τούς Έξαγιάδας
(Wilamowitz: εξ Αλιάδας) πολέμου: Ηρακλής V.—
Pour le nom de l’auteur, inconnu par ailleurs, v.
les parallèles cités G. C. Richards (1929) p. 80 n.i.
*Άριστίων έν ται Â τάς χρονικάς συντάξιος:
[Â] ’Άμασις XXIX, [Άρταφέρνης] XXXII, Επι-
φάνεια I (D 5§» cf· ED. I p. 419).
Άριστώνυμος έν ται συναγωνάι των χρόνων:
’Άμασις XXIX, Επιφάνεια II (D 92).
*Γοργοσθένης (ό ίερευς τάς Άθάνας) έν ται ποτι
τάν βουλάν έπιστολάι: Λίνδος I, Τελχεϊνες II, Μίνως
IV, Ηρακλής V, Τλαπόλεμος VI, Τήλεφος VIII, τοί
μετά Τλαπολέμου IX, Μενέλαος X, Έλένα XI, Κά-
νωπος XII, Μηριόνης XIII, Τευκρος XIV. — Pour
l’époque de Gorgosthenes, vlp. an 342; append. p.198
sq. Son épître est à regarder comme une œuvre de
première main, cf. CB Im. p. 39 (note).
*Γόργων έν ται A, B τάν περί Ρόδου. À: Λίνδος I,
Τελχεϊνες II, Μίνως IV, Ηρακλής V, Τλαπόλεμος VI,
Τήλεφος VIII, τοί μετά Τλαπολέμου IX, Μενέλαος X,
Έλένα XI, Κάνωπος XII, [Â] Μηριόνης XIII, Τευκρος
XIV, φυλαί XV. Β: Άρετάκριτος καί τοί υιοί XVI,
Άμφίνομος καί τοί υιοί XXVI. De plus, Gorgon a été
cité dans les chapitres abîmés XVIII et XIX. —■ Cf.
FHG IV p. 410. Pour l’époque mythique les citations
de Gorgon se trouvent en parfaite coïncidence avec
celles qui sont tirées des épîtres des prêtres, v. ED. I
p. 410 et le diagramme ED. Il p. 49. L’historiographe
ACROPOLE DE LINDOS: N° 2
l88
λιος εδοξε Καλλικλης ο εεικως εκ τας
ιερατειας τας Αθανας τας Λινδιας ετι
διατριβώ ν εν Λινδωι επιστασαν αυτωι
καθ ύπνον τον θεόν ποτιτασσειν απαγ
γειλαι ενι των πρυτανιων Αναξιπολει
όπως γραψηι ποτι βασιλη Πτολεμαίον
και παρακαλη βοαθειν ται πολει ως [αΊγη
σευμενας αυτας και νικάν και κράτος πα
ρασκευαξευσας ει δε κα μητ αυτός απαγ
γειληι ποτι τον πρυτανιν μήτε εκηνος
γραψηι τωι Πτολεμαιωι μεταμελησειν
αυτοις Το μεν ουν πρατον ιδων ταν οψιν
ο Καλλικλης ησυχίαν είχε επει δ[ε π|ολλα
Γκμς το αυτό συΓν]εβαι[ν]ε συνεχώς γαρ εξ
[νύκτας εφισταμενα ταν αυτα[ν~ εποι
ειτο ποτιταξιν ο Γμ εν ΚαλλικΓλης π[αραγενο
μένος ειΓς ταν πολιν τοις τε βουλευταις δια
γησατο ταυτα και τωι Αναξιπολει διεσαφησΓε
Οι δε βου[λε]υ[τ]αι [τ]ον Α[ναξιπ]ολι[ν απεστειλ’α ν
ποτι τον Πτολεμαίον ΤΟ - -- -- -- -- -
ΜΕΤΑ-
ΠΟΛΛΟ. .Ο-Ο.ΟΤΙ - -
Le 3e chapitre des έπιφάνειαι finissait par la 1. 128. Suit le titre
(Αλλα) d’un 4e chapitre complètement illisible. L’étendue de ce dernier
chapitre reste incertaine; on constate seulement qu’il comprenait neuf
lignes au moins.
102 St. παρακαλη (sans iota), vie. 652 1. 12. — 113 Pour la lec-
ture, cf. ED. II. — 114 Pour le supplément proposé, cf. Diodor.
20,84,1. — 121 Début de la ligne: ..TON. — 123 Début de la
ligne : ΠΟΤΙ. . N.
laisse probablement prise au doute, v. P-W Rh.
p. 781,21. — 96 έεικώς (participe parfait de εϊκω) έκ
τάς ίερατείας = ίερατευκώς. Kallikles fut donc prêtre
en 306-305, vlp. Il était évidemment originaire d’un
des δάμοι ruraux, et après l’expiration de la prêtrise
il ne restait à Lindos que pour liquider ses affaires.
— 100 Αναξιπολει: sans doute identique à Άναξίπολις
Τιμαράτου, qui figure comme agonothète dans une
inscription du 4e s. Il A, découverte dans la mosquée
Suleimanié (ancienne église St.-Jean, ville de Rhodos),
vie. 696 ; cf. p. 263. —103 νίκαν και κράτος : même expres-
sion Cl. Rh. Il p.173 n°3 1.19 (an 184). — 106 μετα-
μελησεϊν: les prescriptions sacrées sont parfois suivies
de telles menaces vagues (p. e. Syll.3 980).
Appendices.
Cf. ED.Ip. 404-428; ED. Il Auteurs cités
p. 48-51 (diagrammes); H. G. dans la Chronique.
Broecker(i92o) ; W.v.Christ-W. Schmid, Geschichte
der griechischen Litteratur, 6eéd. Il 1 (1920) p.217
n. 7; Laqueur dans P-W XIII (1927) 1105-1109;
Fr. Jacoby (1929), ci-dessus p. 152.
A peu d’exceptions près (Herodotos, Gorgosthe-
nes, Hierobulos, Eudemosf?]), tous les auteurs en
question semblent dater des 3e-2e s. Les noms de ceux
que je crois cités directement par Timachidas sont
marqués d’un astérisque. Il est pourtant probable
qu’il en a consulté encore d’autres, car, bien qu’il
ait cité, par occasion, des auteurs qu’il n’avait pas
lus lui-même, le fait qu’il s’agit évidemment d’un
jeune homme très appliqué et qui a dû avoir accès
à une bibliothèque d’une certaine richesse (vie. A
12), paraît recommander un peu de réserve dans
le traitement des »Zitatennester«.
*Άγέλοχος έν ται À, B, (Γ?) τάς χρονικός συν-
τάξιος. À (le nom de l’auteur est dû à une restitu-
tion) : ’Άμασις XXIX. B: Πύρρος XL. (Γ?) : Λίνδιοι
XXXVI.
*Άγέστρατος έν ται Β τάς χρονικάς συντάξιος: δ
δάμος (Άρταξέρξας) XXXV, ΠόρροςΧΕ, ’lépoovXLL
Αίέλουρος έν τώι περί του ποτι τούς Έξαγιάδας
(Wilamowitz: εξ Αλιάδας) πολέμου: Ηρακλής V.—
Pour le nom de l’auteur, inconnu par ailleurs, v.
les parallèles cités G. C. Richards (1929) p. 80 n.i.
*Άριστίων έν ται Â τάς χρονικάς συντάξιος:
[Â] ’Άμασις XXIX, [Άρταφέρνης] XXXII, Επι-
φάνεια I (D 5§» cf· ED. I p. 419).
Άριστώνυμος έν ται συναγωνάι των χρόνων:
’Άμασις XXIX, Επιφάνεια II (D 92).
*Γοργοσθένης (ό ίερευς τάς Άθάνας) έν ται ποτι
τάν βουλάν έπιστολάι: Λίνδος I, Τελχεϊνες II, Μίνως
IV, Ηρακλής V, Τλαπόλεμος VI, Τήλεφος VIII, τοί
μετά Τλαπολέμου IX, Μενέλαος X, Έλένα XI, Κά-
νωπος XII, Μηριόνης XIII, Τευκρος XIV. — Pour
l’époque de Gorgosthenes, vlp. an 342; append. p.198
sq. Son épître est à regarder comme une œuvre de
première main, cf. CB Im. p. 39 (note).
*Γόργων έν ται A, B τάν περί Ρόδου. À: Λίνδος I,
Τελχεϊνες II, Μίνως IV, Ηρακλής V, Τλαπόλεμος VI,
Τήλεφος VIII, τοί μετά Τλαπολέμου IX, Μενέλαος X,
Έλένα XI, Κάνωπος XII, [Â] Μηριόνης XIII, Τευκρος
XIV, φυλαί XV. Β: Άρετάκριτος καί τοί υιοί XVI,
Άμφίνομος καί τοί υιοί XXVI. De plus, Gorgon a été
cité dans les chapitres abîmés XVIII et XIX. —■ Cf.
FHG IV p. 410. Pour l’époque mythique les citations
de Gorgon se trouvent en parfaite coïncidence avec
celles qui sont tirées des épîtres des prêtres, v. ED. I
p. 410 et le diagramme ED. Il p. 49. L’historiographe