Brecht, Liévin: Evripvs: Tragoedia Christiana (Coloniae, 1555) [VD16 B 7347]

mihi;
est

acTvs in.
Discedc uecors quam uoles longissime:
Namty hinc uel uno R recesleris die.
Mox huc recurrcs:teiysupplex in manus,
LcgestynoRras nil moratus osferes.
Spretus rogabts, ad omnia paratissimus,
Ceruicequae nuncperuicacirespuis.
Euripus* Tempus*
A BeamusalmumTempusiRmcocyus,
Z\ PoRquamsuperba nos Venus Rcdespicir
Nimis6libenter:c$terumconRantior Yemu
Euripe sac Rs, Rud uare deRnens:
Properemus oro ab his locis discedere,
PeioraHantne proribusuhima
Et quo benignum qugso Tempus?
Dextrae petamus semitam rursus uiae:
Dum mitis almum gratiae Tempus tibi
Ad poenitendum sorneratur Conditor,
(Tibi adfuturum forte uix uno die)
Dum pocnitenti (noxiusRt quamlibet)
Veniam eR paratus, gratiamly impendere.
Dixti ptofedo rede. Idem^y suggerit
Vtcuncyiam purgatior mihi spiritus:
yedhanc amoenam quomodo linquam uiam?
Ardamlyrursus ambulabo semitam?
Aderit uocatus Mus adiutor Deus,
Cuius potenti nil reRRit dextrae,
Nec iuRa dulcis uota contemnet pater.
Moremur oro, ac differamus o bone.
Tanti laboris arduum negotium:
Donec moleRis expeditio anguRijs,
Dextrae hbebit ingredi caliem uiae.
Magis expediret dum licet procedere.
Hic ottosum quam sedere,& languidum:
D s Ne mor