DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Korte berichten
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19800#0059
Restauratie der kerk te Noorbeek. — Het parochiaal kerkbestuur te Noorbeek richtte
in 1903 eene aanvraag tot Prov. Staten om subsidie tot herstel zijner monumentale kerk,
kosten geraamd op ƒ22.000. De Staten besloten echter alleen die bouwwerken als monument
te erkennen, waarvan de restauratie met bijdrage van het rijk plaats heeft.
Thans is door het rijk voor de restauratie der kerk een bedrag van ƒ9000 voor-
gedragen, op grond dat de kerk »dagteekent uit het einde der 13de eeuw (in de 15de eeuw
vergroot) en behoort tot een der fraaiste stalen der gothische dorpskerken in de provincie”.
Het bouwkapitaal zal als volgt bijeengebracht worden: bijdrage van het rijk ƒ9000,
gelden door collecten, verloting enz. ƒ3000; voegt men hiertoe de gemeentelijke bijdrage
ad ƒ2400, waarop gerekend wordt, dan blijft nog te voorzien in een tekort van ƒ7600.
Ged. Staten stellen nu voor een subsidie te geven van ƒ3600 te verdeelen over drie jaren.
Oosterwierum. — Eenigen tijd geleden hadden Kerkvoogden besloten den ouden
op de algemeene begraafplaats op een terp gebouwden toren, af te breken. Een commissie
is er evenwel in geslaagd het behoud van den toren te verkrijgen. Maar de klok moest
weg. Men schrijft nu daaromtrent:
»De torencommissie had een adres gezonden aan heeren kerkvoogden en notabelen
met beleefd verzoek de voorwaarden te vernemen, waarop de oude klok kon blijven hangen
in den ouden toren. Dit zou ongetwijfeld voor beide partijen ’t voordeeligste zijn geweest.
Daarop is evenwel volgend antwoord ontvangen, dat aan duidelijkheid niets te
wenschen overlaat:
«Kerkvoogden en Notabelen dezer gemeente hebben besloten hun besluit van
30 Jan. 1911 te handhaven en kan dus aan uw verzoek geen gevolg worden gegeven”.
De oude klok moet dus eerdaags den ouden toren verlaten.
Tegen dit baas-spelen is weinig te doen. Enfin de oude veteraan is behouden, en
dat is toch een schoone overwinning!”
Ruinen. — B. en W. hebben een onderzoek doen instellen naar den toestand van
den dorpstoren, die noodzakelijk herstelling behoeft. Het is een gelukkig verschijnsel,
dat men dit oudheidkundig monument tracht te behouden. Deze toren is n.1. gebouwd
in 1423 en maakt deel uit van de Ned. Herv. Kerk, de vroegere kerk van het te Ruinen
bestaan hebbende klooster. De oudste vermelding van het klooster is van 1141; in 1169
was er een abt aan verbonden. Tot 1215 was het een mannenklooster der Benedictijner-orde,
daarna (hoofdzakelijk vrouwenklooster) in 1325 overgebracht naar Dikninge. De kerk was
in April 1597 met 200 soldaten bezet; in 1627 werd zij door ingelegerde soldaten jammerlijk
bedorven en in 1631 hersteld. 9 December 1660 werden kerk en toren zeer door storm
gehavend, in 1663 weer hersteld.
Tegenwoordig is de kerk rechthoekig van grondplan; het onderste gedeelte van
het schip is van tuf; het bovengedeelte dateert van 1423. Een kapel tegen de twee oostelijke
47
in 1903 eene aanvraag tot Prov. Staten om subsidie tot herstel zijner monumentale kerk,
kosten geraamd op ƒ22.000. De Staten besloten echter alleen die bouwwerken als monument
te erkennen, waarvan de restauratie met bijdrage van het rijk plaats heeft.
Thans is door het rijk voor de restauratie der kerk een bedrag van ƒ9000 voor-
gedragen, op grond dat de kerk »dagteekent uit het einde der 13de eeuw (in de 15de eeuw
vergroot) en behoort tot een der fraaiste stalen der gothische dorpskerken in de provincie”.
Het bouwkapitaal zal als volgt bijeengebracht worden: bijdrage van het rijk ƒ9000,
gelden door collecten, verloting enz. ƒ3000; voegt men hiertoe de gemeentelijke bijdrage
ad ƒ2400, waarop gerekend wordt, dan blijft nog te voorzien in een tekort van ƒ7600.
Ged. Staten stellen nu voor een subsidie te geven van ƒ3600 te verdeelen over drie jaren.
Oosterwierum. — Eenigen tijd geleden hadden Kerkvoogden besloten den ouden
op de algemeene begraafplaats op een terp gebouwden toren, af te breken. Een commissie
is er evenwel in geslaagd het behoud van den toren te verkrijgen. Maar de klok moest
weg. Men schrijft nu daaromtrent:
»De torencommissie had een adres gezonden aan heeren kerkvoogden en notabelen
met beleefd verzoek de voorwaarden te vernemen, waarop de oude klok kon blijven hangen
in den ouden toren. Dit zou ongetwijfeld voor beide partijen ’t voordeeligste zijn geweest.
Daarop is evenwel volgend antwoord ontvangen, dat aan duidelijkheid niets te
wenschen overlaat:
«Kerkvoogden en Notabelen dezer gemeente hebben besloten hun besluit van
30 Jan. 1911 te handhaven en kan dus aan uw verzoek geen gevolg worden gegeven”.
De oude klok moet dus eerdaags den ouden toren verlaten.
Tegen dit baas-spelen is weinig te doen. Enfin de oude veteraan is behouden, en
dat is toch een schoone overwinning!”
Ruinen. — B. en W. hebben een onderzoek doen instellen naar den toestand van
den dorpstoren, die noodzakelijk herstelling behoeft. Het is een gelukkig verschijnsel,
dat men dit oudheidkundig monument tracht te behouden. Deze toren is n.1. gebouwd
in 1423 en maakt deel uit van de Ned. Herv. Kerk, de vroegere kerk van het te Ruinen
bestaan hebbende klooster. De oudste vermelding van het klooster is van 1141; in 1169
was er een abt aan verbonden. Tot 1215 was het een mannenklooster der Benedictijner-orde,
daarna (hoofdzakelijk vrouwenklooster) in 1325 overgebracht naar Dikninge. De kerk was
in April 1597 met 200 soldaten bezet; in 1627 werd zij door ingelegerde soldaten jammerlijk
bedorven en in 1631 hersteld. 9 December 1660 werden kerk en toren zeer door storm
gehavend, in 1663 weer hersteld.
Tegenwoordig is de kerk rechthoekig van grondplan; het onderste gedeelte van
het schip is van tuf; het bovengedeelte dateert van 1423. Een kapel tegen de twee oostelijke
47