DE Natura Entis Generatim. $5
entia vitz praeteritas sita sit , evidens est , essentiaiii
ipsam pertonas, quatenus pertona est, seu , utScho-
lastici dixere , personalitatein , nihil aliud esse, nili
conscientiam suarum aftionum tum prssentium, tum
prsteritarum : quis vero mortalium unquam pratec
Lockium hoc sensu nomen pertona usurpavit ? aut
si hic sit genuinus vocabuli istius lignificatus , cur
Christum personam humanam esse negamus? anna
is enim non etiam ut homo acftionum suarum con-
scientiain habet ? & quomodo tandem tres in Deo
distingui persome poliunt, cum certissimum sit , ut
nonnili unus intellestus Divinus , atque una cogni-
tio est , qua Deus omnia cognoscit, sic quoque
Deum nonnisi unicam adtionum suarum conscientiam
habere ? Verum quidem est, per conscientiam a-
tftionum tum prassentium, tum prsteritarum quem-
libet intelligere , se eundem adhuc hominem , atqua
adeo quoque eandem adhuc personam esse : at num
propterea identitas seu hominis , seu pertona: in
conscientia hac ipsa consistere dicenda est ? cur igi-
tur Lockius non etiam dicit , existentiam hominis
nihil , nili conscientiam illam esse ? nam profeAo
etiam per illam tolam intelligimus , nos existere.
Affirmat quidem Lockius 20 1. c. , communi
omnium hominum judicio mutari personam hominisj
cum homo priorem conscientiam amittit : idcirco
enim legibus humanis non exigi a phrenetico poe-
nas eorum criminum , qute is , cum sanas mentis
esset, perpetravit, neque a sano poenas eorum, quse
ab eo in phrenesi admissa sunt, eoquod homo san®
mentis & phreneticus non eadem , sed duae pertona
diverfe sint, licet homo idem sit : atque id paulo ex-
plicatius ab Anglis indicari, cum hominem non eun-
dem ipsum esse , aut extra se ipsum esse dicunt : ve"»
Sum quis nescit , crimina a phrenetico patrata idea
entia vitz praeteritas sita sit , evidens est , essentiaiii
ipsam pertonas, quatenus pertona est, seu , utScho-
lastici dixere , personalitatein , nihil aliud esse, nili
conscientiam suarum aftionum tum prssentium, tum
prsteritarum : quis vero mortalium unquam pratec
Lockium hoc sensu nomen pertona usurpavit ? aut
si hic sit genuinus vocabuli istius lignificatus , cur
Christum personam humanam esse negamus? anna
is enim non etiam ut homo acftionum suarum con-
scientiain habet ? & quomodo tandem tres in Deo
distingui persome poliunt, cum certissimum sit , ut
nonnili unus intellestus Divinus , atque una cogni-
tio est , qua Deus omnia cognoscit, sic quoque
Deum nonnisi unicam adtionum suarum conscientiam
habere ? Verum quidem est, per conscientiam a-
tftionum tum prassentium, tum prsteritarum quem-
libet intelligere , se eundem adhuc hominem , atqua
adeo quoque eandem adhuc personam esse : at num
propterea identitas seu hominis , seu pertona: in
conscientia hac ipsa consistere dicenda est ? cur igi-
tur Lockius non etiam dicit , existentiam hominis
nihil , nili conscientiam illam esse ? nam profeAo
etiam per illam tolam intelligimus , nos existere.
Affirmat quidem Lockius 20 1. c. , communi
omnium hominum judicio mutari personam hominisj
cum homo priorem conscientiam amittit : idcirco
enim legibus humanis non exigi a phrenetico poe-
nas eorum criminum , qute is , cum sanas mentis
esset, perpetravit, neque a sano poenas eorum, quse
ab eo in phrenesi admissa sunt, eoquod homo san®
mentis & phreneticus non eadem , sed duae pertona
diverfe sint, licet homo idem sit : atque id paulo ex-
plicatius ab Anglis indicari, cum hominem non eun-
dem ipsum esse , aut extra se ipsum esse dicunt : ve"»
Sum quis nescit , crimina a phrenetico patrata idea