de Diversis Entium Speciebus. sti
ralium , prasertim corporearum ope experientia &
reflexionis longe jam melius detefla & perspesta sit ,
nomen accidentis absoluti tandem in fabulam conver-
sum est.
347. Propositio I. Accidentia ej]e extrajiih-
Jlantiam nequeunt. Nam accidentia siant inter-
nte affediones , Ceu determinationes Cubitan-
tia?: determinationes autem hujusmodi non
possunt citra contradictionem esse extra id,
cujus sunt determinationes: hoc enim si fieret,
essent determinationes interna? entis , ut jam
n. 170. de modis dixi, quia ha?c iplissima ea-
rum esientia est: & simul tamen non esient e-
jusmodi determinationes , quia nihil esser,
quod per easintrinsecus determinaretur. Imo
quamvis accidentia cogitatione quodammodo
a subjedis suis separare, &fere instar substan-
tiarum considerare (oleamus, unde quoque il-
la non secus , ac substantias ipsas nominibus
substantivis , ut Grammatici vocant, com-
pellamus : illa tamen , tesse sensu intimo ,
tantum a subjeclis determinatis & lingularibus,
nunquam vero ab omni omnino subjedto etiam
indeterminato & universali abstrahere possu-
mus : quis enim e. g. cogitationem sine cogi-
tante , deliderium sine desiderante , amorem
sine amante, gaudium sine gaudente, iram sine
irascente, dolorem sine dolente, visionem si-
ne vidente , locutionem sine loquente, risum
sine ridente concipiat ? quis scientiarn ? quis
pietatem ? quis castitatem ? quis misericor-
diam ? quis justitiam ita abstra&e sibi repra-
sentare potest, ut ne generarim quidem de en-
te cogitet, in quo praeclara haec ornamenta
insint ? quis sibi, motum reprssentec absque
ente,
ralium , prasertim corporearum ope experientia &
reflexionis longe jam melius detefla & perspesta sit ,
nomen accidentis absoluti tandem in fabulam conver-
sum est.
347. Propositio I. Accidentia ej]e extrajiih-
Jlantiam nequeunt. Nam accidentia siant inter-
nte affediones , Ceu determinationes Cubitan-
tia?: determinationes autem hujusmodi non
possunt citra contradictionem esse extra id,
cujus sunt determinationes: hoc enim si fieret,
essent determinationes interna? entis , ut jam
n. 170. de modis dixi, quia ha?c iplissima ea-
rum esientia est: & simul tamen non esient e-
jusmodi determinationes , quia nihil esser,
quod per easintrinsecus determinaretur. Imo
quamvis accidentia cogitatione quodammodo
a subjedis suis separare, &fere instar substan-
tiarum considerare (oleamus, unde quoque il-
la non secus , ac substantias ipsas nominibus
substantivis , ut Grammatici vocant, com-
pellamus : illa tamen , tesse sensu intimo ,
tantum a subjeclis determinatis & lingularibus,
nunquam vero ab omni omnino subjedto etiam
indeterminato & universali abstrahere possu-
mus : quis enim e. g. cogitationem sine cogi-
tante , deliderium sine desiderante , amorem
sine amante, gaudium sine gaudente, iram sine
irascente, dolorem sine dolente, visionem si-
ne vidente , locutionem sine loquente, risum
sine ridente concipiat ? quis scientiarn ? quis
pietatem ? quis castitatem ? quis misericor-
diam ? quis justitiam ita abstra&e sibi repra-
sentare potest, ut ne generarim quidem de en-
te cogitet, in quo praeclara haec ornamenta
insint ? quis sibi, motum reprssentec absque
ente,