DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.49596#0352
344 Partis II. Sectio II.
que ssuidi nervei ipsi proximas: tum enim iflse jan»
suis viribus sequentes alias, & istatrursum alias conci-
tabunt, itaque motus vi mechanismi per totum mem-
brum, e. g. brachium, vel pedem, propagabitur,
quin necoffe sit, ut anima mechanicam ejus strutflu-
ram cognoscat. Sed quomodo anima cognoscit,
quas potissiinum partes movere, & quomodo «as
movere debeat, ut certus motus in certo membro
consequatur? id ea nimirum per experientiam discit:
unde videmus, infantes, tametsi membra corporis
satis jam elaborata habeant, non tamen statim om-
nes illos motus corporis exercere posse, quibus dein-
ceps longo usu paulatim assuescunt. Imo adulti
etiam motus paulo difficiliores, Unguat pratsertim &
gutturis, manuumque ac pedum, nonnisi multiplici
industria & reflexione animi, assiduaque exercitatio-
ne efficere discunt, ut potissimuin in iis apparet, qui
Musicse, arti sisstandi, arti scribendi, variisque arti-
bus mechanicis operam dant. Sed anima nec illas
quidem partes novit, quas ipsa movere deberet ? ne-
que intelligit, quomodo eas moveat? Verum utique
est, nec partes illas, nec modum, quo eas anima
movet, ab ipsa clare distimfteque cognosci: at quid
hinc tandem inferri potest, nili hoc unum, aftionem
illam, qua anima partes illas, earundemque ope to-
tum corpus movet, effe unum ex illis mysteriis, qua
Deus nulla a nobis ratione perspici atque intelligi
voluit (364)? Sane si propterea negari deberet,
motus corporis voluntarios reipsa ab anima produci,
omnino etiam oporteret negare , animam ipsam per-
ceptiones suas efficere; nam nec hoc ea intelligit,
quomodo perceptiones suas efficiat. Sed tamen ut
saltem utcunque intelligatur, quemadmodum anima
certas partes corporis, & per eas cstera membra
snovere poffit, tametsi nec illas, nec istornm stru-
duram mechanicam, nec modum, qua ilis ab ipsa,
&
que ssuidi nervei ipsi proximas: tum enim iflse jan»
suis viribus sequentes alias, & istatrursum alias conci-
tabunt, itaque motus vi mechanismi per totum mem-
brum, e. g. brachium, vel pedem, propagabitur,
quin necoffe sit, ut anima mechanicam ejus strutflu-
ram cognoscat. Sed quomodo anima cognoscit,
quas potissiinum partes movere, & quomodo «as
movere debeat, ut certus motus in certo membro
consequatur? id ea nimirum per experientiam discit:
unde videmus, infantes, tametsi membra corporis
satis jam elaborata habeant, non tamen statim om-
nes illos motus corporis exercere posse, quibus dein-
ceps longo usu paulatim assuescunt. Imo adulti
etiam motus paulo difficiliores, Unguat pratsertim &
gutturis, manuumque ac pedum, nonnisi multiplici
industria & reflexione animi, assiduaque exercitatio-
ne efficere discunt, ut potissimuin in iis apparet, qui
Musicse, arti sisstandi, arti scribendi, variisque arti-
bus mechanicis operam dant. Sed anima nec illas
quidem partes novit, quas ipsa movere deberet ? ne-
que intelligit, quomodo eas moveat? Verum utique
est, nec partes illas, nec modum, quo eas anima
movet, ab ipsa clare distimfteque cognosci: at quid
hinc tandem inferri potest, nili hoc unum, aftionem
illam, qua anima partes illas, earundemque ope to-
tum corpus movet, effe unum ex illis mysteriis, qua
Deus nulla a nobis ratione perspici atque intelligi
voluit (364)? Sane si propterea negari deberet,
motus corporis voluntarios reipsa ab anima produci,
omnino etiam oporteret negare , animam ipsam per-
ceptiones suas efficere; nam nec hoc ea intelligit,
quomodo perceptiones suas efficiat. Sed tamen ut
saltem utcunque intelligatur, quemadmodum anima
certas partes corporis, & per eas cstera membra
snovere poffit, tametsi nec illas, nec istornm stru-
duram mechanicam, nec modum, qua ilis ab ipsa,
&