DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49557#0021
de Existentia Dei. 13
pervenitur , quin unquam ad priores redeatur,
sicut in percurrenda linea reda nunquam ad prio-
rem partem, aut ad prius aliquod pundum reditur.
Si vero in serie aliqua rerum percurrenda fado cir.
cultu, ad res priores, unde progressio coepta esi ,
velut per orbem redeatur, progressum ilium vocant
circularem, dicuntque e. g., progressum circularem
admissurum esse eum, qui de ortu gallina interro-
gatus eam ex ovo, & ovum e gallina line fine pro-
creatum essa responderex. Sed si is, qui gallinam
ex ovo, & ovum e gallina ortum habere dicit,
semper de eadem gallina, deque eodem ovo loquatur,
is, prosedto non progreditur in insinitum: si vero
gallinam ex ovo, & hoc ex alia gallina priore, &
hanc ex alio ovo rurstis priore natam effe dicat, is
quidem sic progredi in infinitum potesij sed progres-
sus ists erit reCtllineus, non circularis, nisi denique
perveniat ad ovum, quod is a gallina, quam primo
nominavit, procreatum esse dicat. Itaque paulo
clarius rem sic explico. Progressum circularem in
infinitum is admitteret, quiens Z-ab ente F, issud
ab ente X, hoc ab ente F, & sic porro identidem
aliud ab alio sine sine producsium esse diceret, donec
tandem perventum esset ad aliquod ens, quod ortum
suum a primo illo ente 2 haberet. Sed jam vix
animum induco, ut credam, quenquam atheorum
unquam usque adeo ilupidum , aut impudentem
fuisse, ut causam suam tam intolerabilibus ineptiis
defendi posse putaret: unde quoque de hoc progres-
su nihil in Ontologia dixi. Nequid tamen in qus-
siione tanti momenti neglexisse videar, paucis nunc
istam etiam hypothesin refello. -
Inprimis series ista entium numerus entium
infinitus esset: cum ergo numerus rerum infinitus
absolute impossibilis sit, patet quoque, seriem illam
pervenitur , quin unquam ad priores redeatur,
sicut in percurrenda linea reda nunquam ad prio-
rem partem, aut ad prius aliquod pundum reditur.
Si vero in serie aliqua rerum percurrenda fado cir.
cultu, ad res priores, unde progressio coepta esi ,
velut per orbem redeatur, progressum ilium vocant
circularem, dicuntque e. g., progressum circularem
admissurum esse eum, qui de ortu gallina interro-
gatus eam ex ovo, & ovum e gallina line fine pro-
creatum essa responderex. Sed si is, qui gallinam
ex ovo, & ovum e gallina ortum habere dicit,
semper de eadem gallina, deque eodem ovo loquatur,
is, prosedto non progreditur in insinitum: si vero
gallinam ex ovo, & hoc ex alia gallina priore, &
hanc ex alio ovo rurstis priore natam effe dicat, is
quidem sic progredi in infinitum potesij sed progres-
sus ists erit reCtllineus, non circularis, nisi denique
perveniat ad ovum, quod is a gallina, quam primo
nominavit, procreatum esse dicat. Itaque paulo
clarius rem sic explico. Progressum circularem in
infinitum is admitteret, quiens Z-ab ente F, issud
ab ente X, hoc ab ente F, & sic porro identidem
aliud ab alio sine sine producsium esse diceret, donec
tandem perventum esset ad aliquod ens, quod ortum
suum a primo illo ente 2 haberet. Sed jam vix
animum induco, ut credam, quenquam atheorum
unquam usque adeo ilupidum , aut impudentem
fuisse, ut causam suam tam intolerabilibus ineptiis
defendi posse putaret: unde quoque de hoc progres-
su nihil in Ontologia dixi. Nequid tamen in qus-
siione tanti momenti neglexisse videar, paucis nunc
istam etiam hypothesin refello. -
Inprimis series ista entium numerus entium
infinitus esset: cum ergo numerus rerum infinitus
absolute impossibilis sit, patet quoque, seriem illam