de Existentia Del 81
istudprofe&o unum dicimus, hanc omnium hominum
opinionem esse: quis vero nesciat, cum quaerimus,
quid homines de re aliqua sentiant, quaestionem hanc
nonnisi ad eos homines pertinere pofle, qui humana
ratione utuntur? nam si tum etiam omnes illi, qui
solum humanam naturam habent, in hominum nu-
mero putandi sint, profedto is, qui hominum ju-
dicia inquirit, etiam, quid infantes & amentes ju-
dicent, quaerere censendus erit, quod oppido sana
absurdum est. Jam vero quis nescit, gentes illas
omnes, apud quas athei perfugium quatrunt, omnium
maxime barbaras, & prorsus, ut Cotta inquit, im-
manitate esferatas ede, adeo, ut ex horum hominum
moribus omnique vita nihilo plus rationis, quam ex
asionibus infantum, & amentium, & furiosorum,
imo bestiarum, eluceat, virique Apostolici, qui eos
primum religione christiana imbuendos suscepere,
una testentur, se primum ex his belluis homines, &
tum demum ex his hominibus Christianos fingere de-
bere. Quam igitur imprudentes, imo impudentes
athei sunt, si ex horum hominum judicio, qui usque
adeo omni humanitatis sensu destituti sunt, astimari
debere putent, quis de Deo sensus hominum sit? At
nominent vel unam gentem, seu cultam, seu barba-
ram, dummodo non prorsus inhumana & bruta sit,
qu® Numen aliquod non agnoscat! Sed ubi tandem
terrarum istam invenient? in terris adhuc incognitis ?
at eam ibi quoque frustraqussituros arbitror. Quem-
admodum enim ex analogia certum est, etiam illos
homines, siqui revera in terris illis exista.ut, more
exterorum hominum in terris cognitis viventium
edere, bibere, dormire, gaudia & felicitatem ap-
petere, ita quoque ob eandem analogiam dubitare
non licet, quin iidem homines, siquidem vere ratio-
P.Burkb.Mera^.Tom.HL F ne
istudprofe&o unum dicimus, hanc omnium hominum
opinionem esse: quis vero nesciat, cum quaerimus,
quid homines de re aliqua sentiant, quaestionem hanc
nonnisi ad eos homines pertinere pofle, qui humana
ratione utuntur? nam si tum etiam omnes illi, qui
solum humanam naturam habent, in hominum nu-
mero putandi sint, profedto is, qui hominum ju-
dicia inquirit, etiam, quid infantes & amentes ju-
dicent, quaerere censendus erit, quod oppido sana
absurdum est. Jam vero quis nescit, gentes illas
omnes, apud quas athei perfugium quatrunt, omnium
maxime barbaras, & prorsus, ut Cotta inquit, im-
manitate esferatas ede, adeo, ut ex horum hominum
moribus omnique vita nihilo plus rationis, quam ex
asionibus infantum, & amentium, & furiosorum,
imo bestiarum, eluceat, virique Apostolici, qui eos
primum religione christiana imbuendos suscepere,
una testentur, se primum ex his belluis homines, &
tum demum ex his hominibus Christianos fingere de-
bere. Quam igitur imprudentes, imo impudentes
athei sunt, si ex horum hominum judicio, qui usque
adeo omni humanitatis sensu destituti sunt, astimari
debere putent, quis de Deo sensus hominum sit? At
nominent vel unam gentem, seu cultam, seu barba-
ram, dummodo non prorsus inhumana & bruta sit,
qu® Numen aliquod non agnoscat! Sed ubi tandem
terrarum istam invenient? in terris adhuc incognitis ?
at eam ibi quoque frustraqussituros arbitror. Quem-
admodum enim ex analogia certum est, etiam illos
homines, siqui revera in terris illis exista.ut, more
exterorum hominum in terris cognitis viventium
edere, bibere, dormire, gaudia & felicitatem ap-
petere, ita quoque ob eandem analogiam dubitare
non licet, quin iidem homines, siquidem vere ratio-
P.Burkb.Mera^.Tom.HL F ne