de Existentia Dei.
9*
negotio diffolvuntur & refelluntur ab aliis , & qui-
dem non ab iis tantum, qui veras causas invenerunt,
sed & ab iis, qui se ipsos etiam istas ignorare faten-
tur. Deum autem supremam & ultimam causam
harum rerum omnium effe, opinio universalis &
perpetua est, quam nemo unquam refellere potuit,
atque ii etiam, qui rerum naturalium causas proxi-
mas omnium optime perspexeruat, suo assensu com-
probarunt , & comprobant. Verissimum igitur
esl , contemplatione rerum naturalium in hanc
opinionem adduci homines potuisse, & reipsa etiam
adduftos effe; sed id non fictione, sed legitimo ratio-
cinio fastum est, atque adeo falsisiimum est, opinio-
nem illam nonnisi commentum ex ignorantia editum
esse.
Denique, ajunt nonnulli, si ex consensio-
ne hominum existentia Dei demonstrari poffet, etiam
eodem argumento existentia plurium Deorum de-
monstrari poffet, nam & haec quondam omnium fere
populorum opinio fuit: consequens autem negatur:
ergo & negandum est antecedens. Sed in aperto
est, majorem hujus syllogismi ita salsam esse, ut non
modo consequens illud, sed ipsa etiam consecutio
negari debeat. Nam hoc ipsum, quod opinio illa
de existentia plurium Deorum omnium fere populo-
rum opinio quondam duntaxat, non autem semper
fuerit, neque adhuc sit, luculentum argumentum
est, eam nec a ratione, nec ab instinCtu quodam
natura profedtam esse, atque adeo cum universali
illa & perpetua opinione de existentia alicujus Dei
conferri haud poffe. Ad hac prior illa opinio evi-
denter refutari potest : imo iisdem temporibus, cum
illa de apud superstitiosos ethnicos maxime vigeret»
ea tacite a sapientioribus ridebatur, quin etiam satis
aperte refellebatur, ut a Socrate, Platone, Cicerone»
&
9*
negotio diffolvuntur & refelluntur ab aliis , & qui-
dem non ab iis tantum, qui veras causas invenerunt,
sed & ab iis, qui se ipsos etiam istas ignorare faten-
tur. Deum autem supremam & ultimam causam
harum rerum omnium effe, opinio universalis &
perpetua est, quam nemo unquam refellere potuit,
atque ii etiam, qui rerum naturalium causas proxi-
mas omnium optime perspexeruat, suo assensu com-
probarunt , & comprobant. Verissimum igitur
esl , contemplatione rerum naturalium in hanc
opinionem adduci homines potuisse, & reipsa etiam
adduftos effe; sed id non fictione, sed legitimo ratio-
cinio fastum est, atque adeo falsisiimum est, opinio-
nem illam nonnisi commentum ex ignorantia editum
esse.
Denique, ajunt nonnulli, si ex consensio-
ne hominum existentia Dei demonstrari poffet, etiam
eodem argumento existentia plurium Deorum de-
monstrari poffet, nam & haec quondam omnium fere
populorum opinio fuit: consequens autem negatur:
ergo & negandum est antecedens. Sed in aperto
est, majorem hujus syllogismi ita salsam esse, ut non
modo consequens illud, sed ipsa etiam consecutio
negari debeat. Nam hoc ipsum, quod opinio illa
de existentia plurium Deorum omnium fere populo-
rum opinio quondam duntaxat, non autem semper
fuerit, neque adhuc sit, luculentum argumentum
est, eam nec a ratione, nec ab instinCtu quodam
natura profedtam esse, atque adeo cum universali
illa & perpetua opinione de existentia alicujus Dei
conferri haud poffe. Ad hac prior illa opinio evi-
denter refutari potest : imo iisdem temporibus, cum
illa de apud superstitiosos ethnicos maxime vigeret»
ea tacite a sapientioribus ridebatur, quin etiam satis
aperte refellebatur, ut a Socrate, Platone, Cicerone»
&