eorfanque anetor itate, 89
I0,CasimsruB Idem argumentum prosecu-
;Oudinus. ^us est Gaiimirus Ouainus ex
K MonachiyTraemonstratensis Or-
dinis in Gallia Calvinianus Apo-
stata; edito Commentario de
Scriptoribus Ecclesiasticis tribus
Tomis comprehenso. Verum
ambo hi, quia Acatholici, cau-
tc sunt legendi.
IO4 Caput II.
De Historia bumana ,
tum Ecclesiasticrt > tum pro-
sance Scriptoribus , e orumque
in rebus Ecclesice auddovi-
tate»
TTIstoriam humanam vocamus
rerum quovis Steculo &aeta-
te gestarum narrationem & an-
notationem. Ecclesiastica vo-
catur , si res praecipue Eccle-
siam (pedantes; Prophana au-
tem , si siecularia praecipud tra-
det, & contineat.
Prob. ima pars. Cognitio
historiae profana plurimum ,
i no omnino confert ad Scriptu-
ra um sactarum intelligentiam 9
utpot£ in quibus praesertim in
Prophetis occurrunt loca pluri-
ma, quae sine historiae ad vete-
res Monarchias (pedantis cogni-
tione expediri nequeunt; undd,
Quidquid , ait S. Auguslin. Qh')
de ordine temporun transacto-
rum indicat ea , qua appellatur
histovia 9 plurimum nos adjuvat
ad [antlos lib os intelligendos *
etiam si prater Ec cie fiam puerili
eruditione diseatur. Confert
etiam praeprimis ad Ecclesiasti-
corum monumentorum intelli-
gentiam , ut patet ; itemque
contra Adversarios fidei Chri-
stianae, utpote quos ex ipsis
Graecorum , & Romanorum
historiis Clemens Alexandrinus,
Tertullianus , Eusebius , & alii
feliciter impugnarunt. Ergo
Historiae profana cognitio est
Theologo perutilis, &c.
lOs
De ea hic tria inquirimus ,
imo. Utrum illius cognitio
Theologo sit utilis, ado. An
aliquae sint regulae, quibus ve-
rae historiae a falsis dignoseantur.
jtio. Quaenam sit historiae hu-
manae audoritas.
Conclusio I.
Historiae sive profanae, sive
Ecclesiasticae cognitio Theolo-
go perutilis, ne dicam necessa-
ria est.
Prob. altera pars Conclu-
sionis. Theologas ex historia
Ecclesiastica diseit imo. Quid
antiquum sit , quid ve novum ;
quae dogmata sive fidei, sive
morum , quae disciplinae capita
in Conciliis determinata fue-
rint. Diseit ado. Quid in ar-
duis Religionis negotiis agen-
dum sit: pauca enim nunc oc-
currunt , quae alias jam non oc-
currerint: Nibil [itb sole novum,
ait Scriptura ( i ) , nec valet
quisquam dicere : Ecce boc recens
e si: jam enim prcecejfit in Scecu-
A a a a 3 Zz j ,
(6) Lib. 2. de Dod. Chrifliana c. 28» (z)
Eccli. u
Jx iof, ei-a.n.tttD e<
■ ■ ■■ .
I0,CasimsruB Idem argumentum prosecu-
;Oudinus. ^us est Gaiimirus Ouainus ex
K MonachiyTraemonstratensis Or-
dinis in Gallia Calvinianus Apo-
stata; edito Commentario de
Scriptoribus Ecclesiasticis tribus
Tomis comprehenso. Verum
ambo hi, quia Acatholici, cau-
tc sunt legendi.
IO4 Caput II.
De Historia bumana ,
tum Ecclesiasticrt > tum pro-
sance Scriptoribus , e orumque
in rebus Ecclesice auddovi-
tate»
TTIstoriam humanam vocamus
rerum quovis Steculo &aeta-
te gestarum narrationem & an-
notationem. Ecclesiastica vo-
catur , si res praecipue Eccle-
siam (pedantes; Prophana au-
tem , si siecularia praecipud tra-
det, & contineat.
Prob. ima pars. Cognitio
historiae profana plurimum ,
i no omnino confert ad Scriptu-
ra um sactarum intelligentiam 9
utpot£ in quibus praesertim in
Prophetis occurrunt loca pluri-
ma, quae sine historiae ad vete-
res Monarchias (pedantis cogni-
tione expediri nequeunt; undd,
Quidquid , ait S. Auguslin. Qh')
de ordine temporun transacto-
rum indicat ea , qua appellatur
histovia 9 plurimum nos adjuvat
ad [antlos lib os intelligendos *
etiam si prater Ec cie fiam puerili
eruditione diseatur. Confert
etiam praeprimis ad Ecclesiasti-
corum monumentorum intelli-
gentiam , ut patet ; itemque
contra Adversarios fidei Chri-
stianae, utpote quos ex ipsis
Graecorum , & Romanorum
historiis Clemens Alexandrinus,
Tertullianus , Eusebius , & alii
feliciter impugnarunt. Ergo
Historiae profana cognitio est
Theologo perutilis, &c.
lOs
De ea hic tria inquirimus ,
imo. Utrum illius cognitio
Theologo sit utilis, ado. An
aliquae sint regulae, quibus ve-
rae historiae a falsis dignoseantur.
jtio. Quaenam sit historiae hu-
manae audoritas.
Conclusio I.
Historiae sive profanae, sive
Ecclesiasticae cognitio Theolo-
go perutilis, ne dicam necessa-
ria est.
Prob. altera pars Conclu-
sionis. Theologas ex historia
Ecclesiastica diseit imo. Quid
antiquum sit , quid ve novum ;
quae dogmata sive fidei, sive
morum , quae disciplinae capita
in Conciliis determinata fue-
rint. Diseit ado. Quid in ar-
duis Religionis negotiis agen-
dum sit: pauca enim nunc oc-
currunt , quae alias jam non oc-
currerint: Nibil [itb sole novum,
ait Scriptura ( i ) , nec valet
quisquam dicere : Ecce boc recens
e si: jam enim prcecejfit in Scecu-
A a a a 3 Zz j ,
(6) Lib. 2. de Dod. Chrifliana c. 28» (z)
Eccli. u
Jx iof, ei-a.n.tttD e<
■ ■ ■■ .