8 Μέρος Α'. Ένφ ακόμη ό τουρκικός ζυγός έπίεζε την νήσον τοΰ Μίνωος
Τό δεύτερον έτος εξελέγη πρόεδρος τοϋ Συλλόγου ό Ιωάννης Κ. Σφα-
κιανάκης ιατρός εκ των ονομαστών πολιτευόμενων της Κρήτης, δ κυριώτατος
συντελεστής της συνθήκης της Χαλέπας, αμέριστου ΰπολήψεως απολαύων
και από τον Κρητικόν λαόν και από τους αντιπροσώπους τών Μεγάλων
Δυνάμεων εν Κρήτη. Τό τρίτον έτος πρόεδρος εξελέγη ό Αριστείδης Ζαφει-
ρίδης, ό δημοφιλέστατος ιατρός εν Ήρακλείω. Τό τέταρτον έτος εξελέγη δια
δευτέραν φοράν δ Αντώνιος Μηχελιδάκης. Τό πέμπτον έτος εξελέγη πρόε-
δρος τοϋ Συλλόγου δ επίσκοπος Χερσοννήσου Διονύσιος Καστρινογιαννάκης.
Τό έκτον τέλος έτος (1883) από της ιδρύσεως τοϋ Συλλόγου εξελέγη παμ-
ψηφεί πρόεδρος αΰτοΰ δ Τωσήφ Χατζιδάκης, προ ολίγου εγκατασταθείς εις
Ήράκλειον. Μέλη δε της κοσμητείας τοΰ Συλλόγου υπήρξαν κατά τό πρώτον
έτος της ίδρΰσεως του δ Νικόλαος Παρασυράκης, δ Απόστολο; Στεφανίδης,
δ Ιωάννης Περδικάρης, ό Εμμανουήλ Πολυχρονίδης, Ιωάννης Ντοκουμε-
τζίδης, Ιωσήφ Κόρπης και Ηρακλής Σαπουντζάκης.
Ό Ιωσήφ Χατζιδάκης εκλεγείς πρόεδρος εσκέφθη αμέσως ως ανέλαβε
τήν διεΰΟυνσιν τοϋ Συλλόγου νά στρέψη την προσοχήν αΰτοϋ εις τήν διά-
σωσιν τών αρχαίων λειψάνων τής Κρήτης εν γένει και τήν περισυλλογήν και
φΰλαξιν αυτών εις Κρητικόν Μουσεϊον εντός τής πόλεως Ηρακλείου.
Ό αρχικός σκοπός τοϋ Συλλόγου, ήτοι ή ΰποστήριξις και διάδοσις τής
παιδείας εν Κρήτη, καίτοι ιερός, δεν ήτο πλέον τόσον επιτακτικός, άφ' δτου
ή Γενική τών Κρητών Συνέλευσις ανέλαβε νά φροντίση διά τήν παιδείαν έν
Κρήτη ψηφίσασα, δπως δλα τά εισοδήματα τών έν Κρήτη ιερών Μονών,
διαχειριζόμενα, δπως εϊπομεν, από τάς εΐς τάς πρωτευοΰσας τών νομών
συσταθείσας μοναστηριακός επιτροπάς διατίθενται διά τήν παιδείαν.
Ή γενομένη πρότασις υπό τοϋ προέδρου εις τήν Κοσμητείαν τοϋ Συλ-
λόγου πρώτον καί είτα εις τήν δλομέλειαν αΰτοϋ, ίνα ό Σύλλογος επιμεληθή
κυρίως τής περισυλλογής τών Κρητικών αρχαιοτήτων και ίδρΰσεως Κρητικοϋ
Μουσείου, έγένετο δμοθϋμως και ενθουσιωδώς δεκτή.
Καί ή κοινωνία τοϋ Ηρακλείου απεδέχθη τήν πρότασιν, και δ λαός τής
Κρήτης γενικώς ένέκρινεν αυτήν καί πολλαχώς άπ' ευθείας καί διά τών αντι-
προσώπων του εΐς τήν Γενικήν τών Κρητών Συνέλευσιν επεκράτησε καί
ένθέρμως υπεστήριξε τήν προσπάθειαν ταϋτην τοϋ Συλλόγου.
"Οταν άπεφασίζαμεν νά άναλάβωμεν τοιοϋτο δΰσκολον καί μέγα έργον,
ουδείς βέβαια έτόλμα ουδέ πόρρωθεν νά ελπίση εΐς τόσην έπιτυχίαν, νά ιδρύ-
Τό δεύτερον έτος εξελέγη πρόεδρος τοϋ Συλλόγου ό Ιωάννης Κ. Σφα-
κιανάκης ιατρός εκ των ονομαστών πολιτευόμενων της Κρήτης, δ κυριώτατος
συντελεστής της συνθήκης της Χαλέπας, αμέριστου ΰπολήψεως απολαύων
και από τον Κρητικόν λαόν και από τους αντιπροσώπους τών Μεγάλων
Δυνάμεων εν Κρήτη. Τό τρίτον έτος πρόεδρος εξελέγη ό Αριστείδης Ζαφει-
ρίδης, ό δημοφιλέστατος ιατρός εν Ήρακλείω. Τό τέταρτον έτος εξελέγη δια
δευτέραν φοράν δ Αντώνιος Μηχελιδάκης. Τό πέμπτον έτος εξελέγη πρόε-
δρος τοϋ Συλλόγου δ επίσκοπος Χερσοννήσου Διονύσιος Καστρινογιαννάκης.
Τό έκτον τέλος έτος (1883) από της ιδρύσεως τοϋ Συλλόγου εξελέγη παμ-
ψηφεί πρόεδρος αΰτοΰ δ Τωσήφ Χατζιδάκης, προ ολίγου εγκατασταθείς εις
Ήράκλειον. Μέλη δε της κοσμητείας τοΰ Συλλόγου υπήρξαν κατά τό πρώτον
έτος της ίδρΰσεως του δ Νικόλαος Παρασυράκης, δ Απόστολο; Στεφανίδης,
δ Ιωάννης Περδικάρης, ό Εμμανουήλ Πολυχρονίδης, Ιωάννης Ντοκουμε-
τζίδης, Ιωσήφ Κόρπης και Ηρακλής Σαπουντζάκης.
Ό Ιωσήφ Χατζιδάκης εκλεγείς πρόεδρος εσκέφθη αμέσως ως ανέλαβε
τήν διεΰΟυνσιν τοϋ Συλλόγου νά στρέψη την προσοχήν αΰτοϋ εις τήν διά-
σωσιν τών αρχαίων λειψάνων τής Κρήτης εν γένει και τήν περισυλλογήν και
φΰλαξιν αυτών εις Κρητικόν Μουσεϊον εντός τής πόλεως Ηρακλείου.
Ό αρχικός σκοπός τοϋ Συλλόγου, ήτοι ή ΰποστήριξις και διάδοσις τής
παιδείας εν Κρήτη, καίτοι ιερός, δεν ήτο πλέον τόσον επιτακτικός, άφ' δτου
ή Γενική τών Κρητών Συνέλευσις ανέλαβε νά φροντίση διά τήν παιδείαν έν
Κρήτη ψηφίσασα, δπως δλα τά εισοδήματα τών έν Κρήτη ιερών Μονών,
διαχειριζόμενα, δπως εϊπομεν, από τάς εΐς τάς πρωτευοΰσας τών νομών
συσταθείσας μοναστηριακός επιτροπάς διατίθενται διά τήν παιδείαν.
Ή γενομένη πρότασις υπό τοϋ προέδρου εις τήν Κοσμητείαν τοϋ Συλ-
λόγου πρώτον καί είτα εις τήν δλομέλειαν αΰτοϋ, ίνα ό Σύλλογος επιμεληθή
κυρίως τής περισυλλογής τών Κρητικών αρχαιοτήτων και ίδρΰσεως Κρητικοϋ
Μουσείου, έγένετο δμοθϋμως και ενθουσιωδώς δεκτή.
Καί ή κοινωνία τοϋ Ηρακλείου απεδέχθη τήν πρότασιν, και δ λαός τής
Κρήτης γενικώς ένέκρινεν αυτήν καί πολλαχώς άπ' ευθείας καί διά τών αντι-
προσώπων του εΐς τήν Γενικήν τών Κρητών Συνέλευσιν επεκράτησε καί
ένθέρμως υπεστήριξε τήν προσπάθειαν ταϋτην τοϋ Συλλόγου.
"Οταν άπεφασίζαμεν νά άναλάβωμεν τοιοϋτο δΰσκολον καί μέγα έργον,
ουδείς βέβαια έτόλμα ουδέ πόρρωθεν νά ελπίση εΐς τόσην έπιτυχίαν, νά ιδρύ-