-to PHILIPPI CLUVERII
rttmqueillarum idcm cjfet extremum. Et paullo poft: Nihil est enim trftra illam altittt-
dinem montium, itfqne adoceanttm, qnodfit Italupertimefcendttm. Quod certe non,
nifl de una Gallia, intelligi potelt. quidpe in Germaniam vix pedem pofuerat
Csefar, Cattorum, quos Svevos ipfe adpellat,adparatu perterritus cis Riienum
in Galliam rcfugiens. Rhxtia vero ac Noricum, ab altera parte trans Alpeis
proximx rcgiones, fub Augufti demum principatu fuerc tentatx-. Hoc igitur
ex Ciceronis audoritate addudum teftimonium jam prorfus nullum fuerit,
Alterum eft ex Appiani fide. nam ubi reliqui fcnptores omnes una voce ac
mente Gallos fuilfe confentiunt, qui Brenno duce Delphos Graxia: diripue-
runt; Appianus,inlllyncis, Cimbros vocatos fuiffe teftatur, hisverbis; Ce/u, io
fivc Galh,quos Cimbrosuocant. Primum, voxheic Galli non eft Appiani,fed inter-
pretis cujufdam, qui eo glofTematio vocem audoris Celu explicare voluit: fa-
tis mfeliciter atque ineptcj quum Celtanon minusGermanum,quamGallum,
ut fupra oftenfum, Grarcis fcriptoribus fignificet. Cimbri autem Germani
unde in Brenni Galli fuerint exercitu adDelphos, fuoloco docebitur. Hoc
igitur quoque argumcntum erit inane. Tertium eit, quia Lucanus percuflb-
rem, ad Marn ca:dem immiSx\m,Cimbrum vocat, quem Livius & alii, Gallum
fuiile, adrirmant. Hoc ita Plutarchus in Mario dtflblvit: 'brmve o% TaActT^
yu><&> > >7 K//*£Jo{^> ( d^<pori^oog ycto 't^etTcti) XctSuv , i7r{o-tjXQ-i)) dm^. id eft:
Eqttes Gallus natione, attt Cimber ( ntrumque enim traditur ) accepto gladio ad ettm in-10
greffus est. Quartum eft; quia Plutarchus, in eodem Mano, Gmbros qallofcy-
thas adpellat. Hoc manifefto falfum. nam Plutarchus non Gallofcythas, fed
Celtofcythas vocat exercitum ex Cimbris ac Scythis conflatum. Id vero quo
pertineat, jam antea didum eft. Qujntum argumentum eft; quia gramma-
ticum, quem in cataledis Virgilius perftringens Thucydidem Britannum vo-
cat,Qujndilianus,lib.viii,cap.ni, Cimbrum fuiffe dicit. In vulgatis equidem
exemplaribus legitur Britannm. atin ahis eft tyrannus. Non Britannum, fed
Germanum fuifie hunc Cimbrum, teftatur, in Philippicarum xi, Ciceroj
quem Quiiictilianus prazdido loco citat. Atque ha:c fere funt argumenta,five
teftimonia ex veterum audorum fcriptis produda. qua: quumfatis convuha 30
fintj reliquumnunc illud, dehodierna Britannorum adpellatione, infpicere
nepigeat. Haud leve idquidemvideripoterat. atquispra:ftiterit,vocabuIum
Kumero, five Kumeri efTe antiquum, Sc una cum ipsa Britannorum gente con-
ditum ; non vero novum, & pofterioribus demum fcculis inventum ;poft-
quam \Valli ifti, five Kumeri ab Anglis & Saxonibus in eas, quas nunc te-
nent, compulfi fuerunt fedeis; Romanis omni Britannia jam egreffis. Etenim,
quum ccc circker per annos Romani infiilam fub pradidiis atque imperio te-
nuerint; mira admodum res fuerit, eos numquam hoc nominis in ea gente
exaudivifte; aut, fi exaudiverint, nufquam in literarum monumentis reli-
quiffe: quum interim haud femel de Cimbris Germanis, eorumque in penin- 40
fula fede,mentio exftet. Unum illud apud omneis commune eft nomen Bri-
tannorum, five Britonum. quod pulfa etiam eorum a Saxonibus AngliiqUe pars
in Galliamuna fecum detulit jperpetuoque adhanc ufque diem retinuit. un-
de fatis firmum eft argumentum, unum hoc commune fuilfe toti infukc vo-
cabulum; non vero illud Cumeri. quam ego adpellationem ex nova rerum mu-
tatione, exterarumque nationum ex Germania adventu, natam exiftimo.
lic quidpe Sicambrorum Germanorum nomen, poftquam in Galliam tranflata
gens fuit, mutatum eftin Gttgernorum vocabuium: &: eadem ratione Catto-
rumpars Sunioi didi; Atuatici, Bethafii\ Eburones, Cazrefi, Paemani, Condru-
H,Segni,qui diu uno nomine Germani appellabantur,poftea Tungri, {icFran- $0
corttm nomen ex Chamavorum, Angrivariorum,Tenderorum,Vfipiorum,
Bruderorum, Sc aliarum nationum adpellationibus exortum;
Ut infra, lib. n 8c 111, in harum gentium ex-
plicatione patebit.
Caput
rttmqueillarum idcm cjfet extremum. Et paullo poft: Nihil est enim trftra illam altittt-
dinem montium, itfqne adoceanttm, qnodfit Italupertimefcendttm. Quod certe non,
nifl de una Gallia, intelligi potelt. quidpe in Germaniam vix pedem pofuerat
Csefar, Cattorum, quos Svevos ipfe adpellat,adparatu perterritus cis Riienum
in Galliam rcfugiens. Rhxtia vero ac Noricum, ab altera parte trans Alpeis
proximx rcgiones, fub Augufti demum principatu fuerc tentatx-. Hoc igitur
ex Ciceronis audoritate addudum teftimonium jam prorfus nullum fuerit,
Alterum eft ex Appiani fide. nam ubi reliqui fcnptores omnes una voce ac
mente Gallos fuilfe confentiunt, qui Brenno duce Delphos Graxia: diripue-
runt; Appianus,inlllyncis, Cimbros vocatos fuiffe teftatur, hisverbis; Ce/u, io
fivc Galh,quos Cimbrosuocant. Primum, voxheic Galli non eft Appiani,fed inter-
pretis cujufdam, qui eo glofTematio vocem audoris Celu explicare voluit: fa-
tis mfeliciter atque ineptcj quum Celtanon minusGermanum,quamGallum,
ut fupra oftenfum, Grarcis fcriptoribus fignificet. Cimbri autem Germani
unde in Brenni Galli fuerint exercitu adDelphos, fuoloco docebitur. Hoc
igitur quoque argumcntum erit inane. Tertium eit, quia Lucanus percuflb-
rem, ad Marn ca:dem immiSx\m,Cimbrum vocat, quem Livius & alii, Gallum
fuiile, adrirmant. Hoc ita Plutarchus in Mario dtflblvit: 'brmve o% TaActT^
yu><&> > >7 K//*£Jo{^> ( d^<pori^oog ycto 't^etTcti) XctSuv , i7r{o-tjXQ-i)) dm^. id eft:
Eqttes Gallus natione, attt Cimber ( ntrumque enim traditur ) accepto gladio ad ettm in-10
greffus est. Quartum eft; quia Plutarchus, in eodem Mano, Gmbros qallofcy-
thas adpellat. Hoc manifefto falfum. nam Plutarchus non Gallofcythas, fed
Celtofcythas vocat exercitum ex Cimbris ac Scythis conflatum. Id vero quo
pertineat, jam antea didum eft. Qujntum argumentum eft; quia gramma-
ticum, quem in cataledis Virgilius perftringens Thucydidem Britannum vo-
cat,Qujndilianus,lib.viii,cap.ni, Cimbrum fuiffe dicit. In vulgatis equidem
exemplaribus legitur Britannm. atin ahis eft tyrannus. Non Britannum, fed
Germanum fuifie hunc Cimbrum, teftatur, in Philippicarum xi, Ciceroj
quem Quiiictilianus prazdido loco citat. Atque ha:c fere funt argumenta,five
teftimonia ex veterum audorum fcriptis produda. qua: quumfatis convuha 30
fintj reliquumnunc illud, dehodierna Britannorum adpellatione, infpicere
nepigeat. Haud leve idquidemvideripoterat. atquispra:ftiterit,vocabuIum
Kumero, five Kumeri efTe antiquum, Sc una cum ipsa Britannorum gente con-
ditum ; non vero novum, & pofterioribus demum fcculis inventum ;poft-
quam \Valli ifti, five Kumeri ab Anglis & Saxonibus in eas, quas nunc te-
nent, compulfi fuerunt fedeis; Romanis omni Britannia jam egreffis. Etenim,
quum ccc circker per annos Romani infiilam fub pradidiis atque imperio te-
nuerint; mira admodum res fuerit, eos numquam hoc nominis in ea gente
exaudivifte; aut, fi exaudiverint, nufquam in literarum monumentis reli-
quiffe: quum interim haud femel de Cimbris Germanis, eorumque in penin- 40
fula fede,mentio exftet. Unum illud apud omneis commune eft nomen Bri-
tannorum, five Britonum. quod pulfa etiam eorum a Saxonibus AngliiqUe pars
in Galliamuna fecum detulit jperpetuoque adhanc ufque diem retinuit. un-
de fatis firmum eft argumentum, unum hoc commune fuilfe toti infukc vo-
cabulum; non vero illud Cumeri. quam ego adpellationem ex nova rerum mu-
tatione, exterarumque nationum ex Germania adventu, natam exiftimo.
lic quidpe Sicambrorum Germanorum nomen, poftquam in Galliam tranflata
gens fuit, mutatum eftin Gttgernorum vocabuium: &: eadem ratione Catto-
rumpars Sunioi didi; Atuatici, Bethafii\ Eburones, Cazrefi, Paemani, Condru-
H,Segni,qui diu uno nomine Germani appellabantur,poftea Tungri, {icFran- $0
corttm nomen ex Chamavorum, Angrivariorum,Tenderorum,Vfipiorum,
Bruderorum, Sc aliarum nationum adpellationibus exortum;
Ut infra, lib. n 8c 111, in harum gentium ex-
plicatione patebit.
Caput