[Lamey, Andreas] [Hrsg.]: Codex principis olim Laureshamensis abbatiae diplomaticus: ex aevo maxime Carolingico diu multumque desideratus (Band 1) (Mannheim, 1768)

Sec. XI Heinrico IV imp.

233

quidem fratrum electione , sed imperiali permimone
mox, sicut institutus , ita & deltitutus eadem ell eccle-
sia. Per id temporis domestica discordia & inexorabile
odium inter Hfinkicum (IIIl) imperatorem patrera
filiumque ejus Heinricum (V) conjuratione princi-
pum eiferbuit, facileque tum quivis studia partium fo-
vens ad quamlibet ecclesiasticam dignitatem aspira-
bat. Prasfuit tune Hirsaugienii monaiterio poit iJlum
beatum & opinatum ejusdem loci patrem Willehelmum
Gebeliardus , tum natalium splendore conspicuus, tum
etiam consiiii vivacitate in palatio satis acceptus, cui
se non tam fidelitatis , quam ambitionis gratia familia-
rem exhibebat. Hoc optentu primo Laureshammen-
sem abbatiam , deinde episcopatum Spirensem , velut
ex imperiaJi concessione vendicavit. Nec mora, rebus
abbatiae plurimum prossigatis , fratres ipsius ecclesiae
filios , quorum odia sibi merito consciverat, propul-
sare statuit, arreptaque occasione , quasi sub religionis
praetextu , Hirsaugiensium consuetudinum novitates ,
quas nuper emerserant, per adventitios monachos ac
barbatos, ac hujusmodi larvas potius quam personas
subintroduxit. Quibus ipsms ecclesise nutritii fratres
pro defensione Gorziensis seuCluniacensisordinis,quem
ab antiquo traditum servaverant, acrius obnitentes,
Hirfaugiensium factione pene omnes domo propulii ac
aliquamdiu dispersi sunt; eoque faftum esl, ut exinde
commissura rudis panni in veitimentum vetus misia ,
pejorem seilsuram fecerit, ck utraeque consuetudines
insimul permixtae immo consusae, neutram apud nos
plenarie habeant observantiam. Quditer vero praefati