Concius, Andreas <Professor>; Gnospius, Andreas: Discursus Mathematicus, Quo Vanitatem ex astris de rebus arbitrarijs & fortuitis divinantium, Ob Oculos Ponit (Regiomonti, 1657) [VD17 16:738669G]

Ipsimet abnuunt, etgo cum nullo. Quicquid hic de domi-
ciliodisputo, idem intelligi debet, de Triplicitate, Exaltio-
ne, termino, Almugaea, detrimento , etiam tunc, quando
audent regienes, provincias & urbes &c. ( de quo §. 6. y. &
oftavo art.j.) sub;icereccelestibus signis,quam subjedionem
tuncinnuunt, quando suomore loquendidicunt, aliquem
locum esse in hoc, vel sub hoc, aut alio signo.

§. 7. Sed qusenam & haec est impudentia, quod tunc
fortiores aut debiliores planetas facianr, quando irt ima vel
Xma domo hterent ? quam in reliquis ? art: quippe proxi-
jmeprscedentidemonstravimus,partitionem domorum ab
arbitrioartificumpendere, &propterea quaeuni estundeci-
madomus, potesteadem(autsaltem e;uspars) elseizma,
vel limae pars: ideoqj & planeta ibi hatrens illi quidem
quatex foitior erit, huic verb quinquiesdebilior, quod aeque
absonumest,uticoeteraomniahocart: disputata. Ideoqj&
ipsum hinc dependens vaticinium vanum & absonum.

AtlTICULUS VI.

{UelSLodis, de parte foriiaiA, de% diYmct* .

tione ipsti in jpecies.

NOdos paragy. 4. art. 1. definivimus, quod sint duopun»
<fta,inquibusviaLunaesecat viamSoiis, quaecommu-
niter appdiatur ecliptica. Certum namqj est, qubd Luna
nonservetidemiter, quodobservat©, sed aliquando abeo
recedat j circulum tamen progressu suo (puta proprio ) for-
met talem, qualem & Sol figurat, i. e. Majorem •, atqui
cuivis patet, nec in concavita e, nec in convexitate alicuius
Sphserae descrlbiposse duos circuiosmajores, quin se bifari-
amlecent, obque eandemcausamintersecatcirculus ( seu
via) Luntecirculum solisinduobuspunttis, qu$ Nodi di-
cuntur j hcrumaiter, quinobispropriorest, dicitur fune-

sto no.