mvojure.C. depoen.judic.qui maljudic. lts. $'. j.C. dequr. dom,
irnpetr. vid- Gotofr. Anton. Dfiut.feud,^. §.6. Iit. c. in sin*
Et non (impliccrn , in qua solius suspcsti juramento non
slatur , sed sacramentales concurrunt. Hos a (aeramento ,
hoc est, juramento ita dici, exinde apparet, quod sacramen-
tum no solum de jure civili,/.^ quds jurandum.w.i.generaUter.
12.&LsiC.de reb.cred.l x & 2tC.de jurejur.propter calumn. l.rern
non novam. 14. C. de ju dic. I. fi. C defideicpmm. Borcholt. in
tradi. de jurejurand. cap.i.num.19. sed etiam feudali siepius
pro juramento usurpetur 2. sieud, tit. ^.§.sin. Appellantur
etiam conjurantes , consacramentales , compurgantes te-
stes, & conjuratores. Perrar. Mdntan. defieud. libr.$.§. quia
vero. Illorum originem vetustissimam ex legibus Cuma-
norum repetit Aristot, Itb.z.Polit.cap.G,
Morem hunc se purgandi per conjurantes deinde a
gentibus septentrionalibus in Italiam traductum , & in Jus
Canonicum translatum esse,tenet Heig. part.x. qussi.ult.insi.
Apud multas pofiea gentes invaluit, uti de Danis , Suc-
cis , Hollatis , testatur idem Heig. eod. loc. ubi tamen il-
lum a vitio immunem esse negat, adstruens, nullam in
eo esse sanam jurandi formam , & domestica ejusmodi
testimonia quantovis pretio forte redempta non posse non
maxima siispiciohe laborare. Quae sententia omni carere
iniquitate haud videtur , ut ex sequentibus apparebit.
Usum hoiutn sacramentalium etiam sure Saxonico ge-
nerali obtinuisse , notat Wesembec, confi ps. num. ult.
qui in recentiori etiam Saxonum Statuto
artic. 4. 67. 71. 72. 101. 104. 109, no, H3- Glosifi. artio. 96.
probatus videtur. Olim Jus Saxonicum & consequenter
hunc sacramentalium usum observasse etiam Polonix,vici-
narumque regionum incolas , Lithuanos, Rusios, Silssios,
Lusatos
irnpetr. vid- Gotofr. Anton. Dfiut.feud,^. §.6. Iit. c. in sin*
Et non (impliccrn , in qua solius suspcsti juramento non
slatur , sed sacramentales concurrunt. Hos a (aeramento ,
hoc est, juramento ita dici, exinde apparet, quod sacramen-
tum no solum de jure civili,/.^ quds jurandum.w.i.generaUter.
12.&LsiC.de reb.cred.l x & 2tC.de jurejur.propter calumn. l.rern
non novam. 14. C. de ju dic. I. fi. C defideicpmm. Borcholt. in
tradi. de jurejurand. cap.i.num.19. sed etiam feudali siepius
pro juramento usurpetur 2. sieud, tit. ^.§.sin. Appellantur
etiam conjurantes , consacramentales , compurgantes te-
stes, & conjuratores. Perrar. Mdntan. defieud. libr.$.§. quia
vero. Illorum originem vetustissimam ex legibus Cuma-
norum repetit Aristot, Itb.z.Polit.cap.G,
Morem hunc se purgandi per conjurantes deinde a
gentibus septentrionalibus in Italiam traductum , & in Jus
Canonicum translatum esse,tenet Heig. part.x. qussi.ult.insi.
Apud multas pofiea gentes invaluit, uti de Danis , Suc-
cis , Hollatis , testatur idem Heig. eod. loc. ubi tamen il-
lum a vitio immunem esse negat, adstruens, nullam in
eo esse sanam jurandi formam , & domestica ejusmodi
testimonia quantovis pretio forte redempta non posse non
maxima siispiciohe laborare. Quae sententia omni carere
iniquitate haud videtur , ut ex sequentibus apparebit.
Usum hoiutn sacramentalium etiam sure Saxonico ge-
nerali obtinuisse , notat Wesembec, confi ps. num. ult.
qui in recentiori etiam Saxonum Statuto
artic. 4. 67. 71. 72. 101. 104. 109, no, H3- Glosifi. artio. 96.
probatus videtur. Olim Jus Saxonicum & consequenter
hunc sacramentalium usum observasse etiam Polonix,vici-
narumque regionum incolas , Lithuanos, Rusios, Silssios,
Lusatos