Metadaten

Baldinger, Kurt; Möhren, Frankwalt [Editor]; Städtler, Thomas [Editor]; Baldinger, Kurt [Oth.]; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Kommission für das Altfranzösische Etymologische Wörterbuch [Contr.]
Dictionnaire étymologique de l'ancien français: [DEAF] (H): H — Tübingen: Max Niemeyer Verlag, 1997

DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.59355#0361
License: Free access  - all rights reserved
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
HUCHE

GregEvrS 1955 [Mes .i. vilain par sa grant honte
Que de luy ne tint pas grant conte Ne l’ennoura
pas sagement, Quer sus son tombel proprement
Mist déforment une hucie Si que sa tombe enfust
mucie, Sans penser et sans avoir crainte Comme
la persane estait sainte Qui gesoit dessouz son
forment, avec note de l’éd.: «dérivé... qui a subi
la réduction de iee en ie.»], Stone 357a).
• huchete f.
(huchete Taillel296M p. 196; [mfr. doc. 1392
Gdf; LaurPremDecD 146; 151; 690; GlLagl499
Gdf, huchecte LaurPremDecD 690var.], huchette
3et. 12es. AdgarK XIII 23; [mfr. LeVerM 67a,56],
[hucheste doc. St. Germain 1412 Gdf], hugete
SBemCantG XIII 207; doc. art. av. 1297 BullEtM-
Lille 1,23; [doc. 1381 Prostlnv 2,516], hugette
doc. Reims 1347 Gdf; doc. 1350 Lac; [doc. 1368
Prostlnv 1,836; Corb Gdf; AalmaS Gdf; doc. 15es.
HautcœrFlines p. 932])
♦ 1° “petite huche (1°)” (3et. 12es. - Oud 1660,
AdgarK XIII 23 [En icele iglise ad hachettes E
buistes linees mut nettes; Bel lienge drap i ad de-
denz, La met l’en les corporels enz]; SBemCantG
XIII 207 [dans une image]; doc. art. av. 1297 Bull-
EtMLille 1,23; doc. Reims 1347 Gdf; doc. 1350
Lac; [doc. 1368 Prostlnv 1,836; doc. 1381 ib.
2,516; LaurPremDecD 146; 151; 690; doc. St.
Germain 1412 Gdf; LeVerM 67a,56; doc. 15es.
HautcœrFlines p. 932], Gdf 4,519b; Lac 7,71a;
TL 4,1206 [renvoi]; Stone 357a; FEW 4,519b);
♦ dans un nom propre (1296, Taille 1296M p. 196
[Guillaume de la huchete, cordoannier]); ♦ [mfr.
huchete (a poisson) “réservoir (à poisson)” [cp.
anglolt. cista “id.” LathamDict 347a l°d] (1392
- 1499, doc. 1392 Gdf; AalmaS [gurgustium :
hugette a poisson Gdf]; GlLagl499 Gdf, Gdf
4,519b; TL 4,1206 [renvoi]; FEW 4,519b)].
♦ [mfr. 2° huchete du cuer “péricarde” [v. la re-
marque ci-dessus] (1372, Corb [Le cueur est en-
clos et environné d’une pel qui est appellee la hu-
gette du cueur Gdf], Gdf 4,519b; FEW 4,519b).]
• [mfr. huchet m.
♦ huchet a! de poisson “réservoir à poisson” [cp.
huchete 1° ci-dessus] (2em. 14es.; 1531, AalmaR
5085 [gurgustium, -stii : petite estroite secrete et
obscure maison de povre homme ou huchet a pois-
son]; doc. 1531 Mant 3,98 [huchet de poisson],
Gdf 4,519b; FEW 4,519b).]
• *huchelete f.
(hugelete 4eq. 13es. GIDouaiE1 99a)
♦ “petite huche (1°)” (4eq. 13es., GIDouaiE1 99a
[cistula : hugelete], TL 4,1205; Gdf 4,518b).
• *huchelet m.
(huchellet doc. Amiens 1324 Thierry 1,415)
677

♦ “petite huche (1°)” (doc. Amiens 1324 Thierry
1,415 [Li dit dyens et capitles avaient fait ardoir
un huchelletpour ce qu’il estait défaussé oeuvre],
Gdf 4,518b; TL 4,1205 [renvoi]).
• huchel m.
(huchel 2eq. 13es. ContPerc4TW 10720; 10721;
10729; etc.; doc. 1304 CptChâtArt f°23; Ren-
ContrR 15917 [pl. -iaulx]; HugCapLb 153
[-iel]; doc. 1351 Ord 2,448 [pl. -eaux]; doc.
1352 DouëtArg 122 [pl. -eaux], hucel 2eq. 13es.
ContPerc4TW 10698; 10814 [c.s. sg. -iaus];
10865; etc.; doc. 1304 CptChâtArt f°21 ; Nystrôm-
Mén III 142 [pl. -eaus]; GuillDigLisP 1134)
♦ “petite huche (1°)” (2eq. 13es. - 1578,
ContPerc4TW 10698; 10720; 10721 [Quant Per-
chevaus le huchel voit, Si dist c’onques veü n’avait
Ausi riche mais en sa vie, Mais du savoir a grant
envie S’il avait dedans saintuaire]; etc.; CptChât-
Art f°21; 23; NystrômMén III 142; GuillDig-
LisP 1134 [L’oingnement fait, elle le mist En une
boiste qu elle prist Bien près de lui en un hu-
cel]; RenContrR 15917 [D'argent font leur hu-
chiaulx ferrer Et leurs huis, et clorre et bar-
rer]; HugCapLb 153; doc. 1351 Ord 2,448; doc.
1352 DouëtArg 122, Gdf 4,518b; TL 4,1205; DC
4,258a [HUCELLUS]; FEW 4,519b).
• huchier1 m.
♦ “sorte de récipient, en général en bois, de
forme rectangulaire et de grandeur variée, coffre”
(ca. 1280, ClefD 3036 [Lors fâche a creire ta
chambrière Que pris valez, sanz nul remiere; Si
feras ton ami muchier Ou en cornet ou en hu-
chier. Tant plus de poors li feras, De t’amor plus
l’aflamberas], TL 4,1211).
• huchier2 m.
(huchier LMestD p. 106; BarbMéon 2,303,55;
doc. 1279 BanMetzW 177; 1290 LMestD p. 373;
374 [plusieurs att.]; 375; etc.; Taillel292G 48a;
54a; 64a; etc.; Taillel296M p. 60; 109 [4 att.]; etc.;
Taillel297M 57; 79; 94; etc.; Taillel313M p. 104
[6 att.]; 106; 159; etc., huschier Taillel313M
p. 80, huichier doc. Aube 1226 Gdf; LMestD
p. 104, hugier doc. 1245 BanMetzW 4; doc. 1251
ib. 169; doc. Douai 1263 Gdf; doc. 1267 Ban-
MetzW 288; doc.1269 DocHainR 112,12; 118,1;
RegTournB 154; doc. 1309 PiérardMons 1,629,7,
uxier doc. 1277 BanMetzW 69; 157; doc. 1279 ib.
110; doc. 1298 ib. 346)
♦ “menuisier qui fait des huches (1°) ou d’autres
objets de bois comparables” [souvent employé
comme surnom] (1226 - Trév 1771, doc. Aube
1226 [Adans li huichiers Gdf]; doc. 1245 Ban-
MetzW 4; doc. 1251 ib. 169; doc. Douai 1263
Gdf; doc. 1267 BanMetzW 288; LMestD p. 104

10
15
20
25
30
35
40
45
50

678
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften