DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.22615#0032
30
ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ.—ΕΤΟΣ 1891.—ΜΑΡΤΙΟΣ
νικής περιόδου ή και μικρόν μεταγενεστέρας. 'Έπϊ τών περιβό-
λων τών τετραγώνων τούτων παρετηρήσαμεν πολλαχού εττϊ έκτι-
σμίνων λίθων της ανωτάτης σειράς του τοίχου κοιλώματα ενδει-
κνύοντα την ΐδρυσιν στηλών ή ανάγλυφων, άτινα εζετοπίσθησαν
κατόπιν και κατεστράφησαν η άνηρττάγησαν, εκόσμουν δ' άλλοτε,
άνιδρυμένα εκεί όντα καϊ περίβλεπτα, τους τάφους των εν τοις
τετραγώνοις τούτοις τεθαμμένων νεκρών. Τά του είδους τούτου
νεκροταφεία εσυλήθησαν, φυσικώς, περισσότερον παντός άλλου
είδους τοιούτων, πρώτον μεν διότι ήσαν καταφανή και δεύτερον
διότι ή άνερεύνησις αυτών καϊ εύκολος ήτο και ήκιστα δαπανηρά.
Οί τού τρίτου είδους" τάφοι είσϊν οπως οί επι τών κοινών νε-
κροταφείων εντός της γης άνωρυγμένοι, άνευ περιβόλου η άλλου
τίνος σημείου, έκτος μικρού ενίοτε, αδιάκριτου σχεδόν, υψώμα-
τος γης υπεράνω του τάφου. Ούχ ήττον και οί τάφοι ούτοι εν
Βάρη δεν διέφυγαν την σκαπάνην τώυ αρχαιοκαπήλων.
Ήρευνήσαμεν ημείς το πρώτον εν Βάρη εν τών τετραγώνων
τούτων, αλλ' ή ύπο τών αρχαιοκαπήλων καταστροφή εντός του
τετραγώνου τούτου ήτο τοιαύτη, ώστε μετά άνασκαφήν μικρού
μέρους τούτου εδέησε νά εγκαταλείπωμεν τούτο, καθόσον καϊ αν
ύπήρχεν ετι τάφος τις άθικτος εντός τών άνασκαλευθέντων χω-
μάτων, ου μόνον δυσχερώς θά άνευρίσκετο, αλλά καϊ ούδεμίαν
παρατήρησιν θά ήδυνάμεθα νά ποιήσωμεν ένεκα της ανωμαλίας
του εδάφους ώς εκ τών μετατοπισθέντων διά της λαθραίας σκά-
φης χωμάτων. Άναζητήσαντες ακολούθως πολλαχοΰ μάλλον
άθικτον έδαφος εΰρομεν πλησίον της όδού, αριστερά τω εισερ-
χόμενα) εις την κώμην, μικρόν κυκλυτερες κτίριον, είδος τύμβου,
ούτινος ή εσωτερική επίχωσις δεν ύψούτο υπεράνω του εζ ογκο-
λίθων περιβόλου αυτού, τού εξικνουμενου εις νψος ενος μέτρου
ύπερ τήν σημερινήν επιφάνειαν. Έντος τού κυκλικού τούτου κοι-
μητηρίου, του έχοντος διάμετρον εζ μέτρων, εΰρομεν επτά τάφους,
ών οί τρεις μεν ήσαν κεκαυμένων νεκρών περιέχοντες κεκαυμένα
θραύσματα ληκυθίων χειρωνακτικών, οί λοιποί δε νεκρών ταφέν-
των εν τη γη κατά τον συνήθη τρόπον διά λάκκου εις βάθος 50 —
60 εκατοστών του μέτρου ύπο τήν άρχικήν επιφάνειαν, ήτις δεν
ήτο εκεί, φαίνεται, ταπεινοτέρα της σημερινής. Τών τεσσάρων
ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ.—ΕΤΟΣ 1891.—ΜΑΡΤΙΟΣ
νικής περιόδου ή και μικρόν μεταγενεστέρας. 'Έπϊ τών περιβό-
λων τών τετραγώνων τούτων παρετηρήσαμεν πολλαχού εττϊ έκτι-
σμίνων λίθων της ανωτάτης σειράς του τοίχου κοιλώματα ενδει-
κνύοντα την ΐδρυσιν στηλών ή ανάγλυφων, άτινα εζετοπίσθησαν
κατόπιν και κατεστράφησαν η άνηρττάγησαν, εκόσμουν δ' άλλοτε,
άνιδρυμένα εκεί όντα καϊ περίβλεπτα, τους τάφους των εν τοις
τετραγώνοις τούτοις τεθαμμένων νεκρών. Τά του είδους τούτου
νεκροταφεία εσυλήθησαν, φυσικώς, περισσότερον παντός άλλου
είδους τοιούτων, πρώτον μεν διότι ήσαν καταφανή και δεύτερον
διότι ή άνερεύνησις αυτών καϊ εύκολος ήτο και ήκιστα δαπανηρά.
Οί τού τρίτου είδους" τάφοι είσϊν οπως οί επι τών κοινών νε-
κροταφείων εντός της γης άνωρυγμένοι, άνευ περιβόλου η άλλου
τίνος σημείου, έκτος μικρού ενίοτε, αδιάκριτου σχεδόν, υψώμα-
τος γης υπεράνω του τάφου. Ούχ ήττον και οί τάφοι ούτοι εν
Βάρη δεν διέφυγαν την σκαπάνην τώυ αρχαιοκαπήλων.
Ήρευνήσαμεν ημείς το πρώτον εν Βάρη εν τών τετραγώνων
τούτων, αλλ' ή ύπο τών αρχαιοκαπήλων καταστροφή εντός του
τετραγώνου τούτου ήτο τοιαύτη, ώστε μετά άνασκαφήν μικρού
μέρους τούτου εδέησε νά εγκαταλείπωμεν τούτο, καθόσον καϊ αν
ύπήρχεν ετι τάφος τις άθικτος εντός τών άνασκαλευθέντων χω-
μάτων, ου μόνον δυσχερώς θά άνευρίσκετο, αλλά καϊ ούδεμίαν
παρατήρησιν θά ήδυνάμεθα νά ποιήσωμεν ένεκα της ανωμαλίας
του εδάφους ώς εκ τών μετατοπισθέντων διά της λαθραίας σκά-
φης χωμάτων. Άναζητήσαντες ακολούθως πολλαχοΰ μάλλον
άθικτον έδαφος εΰρομεν πλησίον της όδού, αριστερά τω εισερ-
χόμενα) εις την κώμην, μικρόν κυκλυτερες κτίριον, είδος τύμβου,
ούτινος ή εσωτερική επίχωσις δεν ύψούτο υπεράνω του εζ ογκο-
λίθων περιβόλου αυτού, τού εξικνουμενου εις νψος ενος μέτρου
ύπερ τήν σημερινήν επιφάνειαν. Έντος τού κυκλικού τούτου κοι-
μητηρίου, του έχοντος διάμετρον εζ μέτρων, εΰρομεν επτά τάφους,
ών οί τρεις μεν ήσαν κεκαυμένων νεκρών περιέχοντες κεκαυμένα
θραύσματα ληκυθίων χειρωνακτικών, οί λοιποί δε νεκρών ταφέν-
των εν τη γη κατά τον συνήθη τρόπον διά λάκκου εις βάθος 50 —
60 εκατοστών του μέτρου ύπο τήν άρχικήν επιφάνειαν, ήτις δεν
ήτο εκεί, φαίνεται, ταπεινοτέρα της σημερινής. Τών τεσσάρων