DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.22615#0073
ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤ.—ΕΤΟΣ 1891.—ΙΟΤΝΙΟΣ καϊ ΙΟΥΛΙΟΣ 71
θειμένον ήτο, συμπεραίνω οτι δ\ς εγένετο χρήσις τής αυτής βά-
σεως. Βεβαιοΰται δε ή γνώμη αύτη δια της επιγραφής, διότι εν τω
δευτέρω στίχω αυτής διωρθώθη το πρϊν γεγραμμένον «άνέθεκεν»
εις «ανέθεσαν», συγχρόνως δέ μετά της διορθώσεως ταύτης προσ-
ετέθη 6 νυν πρώτος στίχος. Πρόκειται λοιπόν περί ανανεώσεως
αρχαιοτέρου τίνος ύφ' ενός (τοΰ αεναίου) άφιερωθέντος αναθή-
ματος δια δυο ή καϊ πλειόνων, συγγενών βεβαίως τοΰ πρώτου
προσώπων, εις ων τα ονόματα συμπεριελήφθη και 6 τ6 πρώτον
ώς άναθέτης μνημονευόμενος Έεναϊος. Και το μεν άρχαιότερον
ανάθημα μικρότερον ον ετέθη έπι της στενής πλευράς, εφ1 ής σώ-
ζονται αί εν τοις ανωτέρω μνημονενόμεναι όπαί, το δέ νεώτερον
μείζον ον, επί της μιας τών δύο πλατυτέρων πλευρών. Π αρόμοιον
παράδειγμα ανανεώσεως αρχαιοτέρου τίνος αναθήματος άνευ ομως
τής εις άλλην πλευράν τοΰ λίθου μεταθέσεως ϊδε έν τω Αελτ.
β. ε. σ. 42 υπ αρ. 4.
^Κν τω άμελέστερον εγκεχαραγμένω πρώτω στίχω εσημειώ-
θησαν τα μεταξύ τών ονομάτων στίγματα μόνον δια ερυθρού
χρώματος, τοιαΰτα δέ δια χρώματος στίγματα ΰπήρχον πιθανώς
[διακρίνονται ώς φαίνεται καϊ ίχνη τινά) κα\ μετά την λέζιν
«Έεναΐος» τοΰ τρίτου στίχου, εν ω εν τώ δευτέρω στίχω ενεκο-
λάφθησαν δι' οξέος τίνος οργάνου. Τά σχήματα τών γραμμάτων
τοΰ αρχαιοτέρου μέρους τής επιγραφής δϊν διαφέρουσιν ουσιωδώς
'ών τοΰ προστεθέντος πρώτου στίχου.
Το νΰν μήκ. 0,435, πΧ. 0,40, πάχ. 0,125*.
(Η επιγραφή βχει νΰν ούτως :
Φίλον : Άριστων : Ναυ — -
Πυρίον : ανέθεσαν [τει 'Αθενα'ιαι
Χσεναΐος Ηαρθμονε[- - έποίεσε η έποιεσαν
2. Τεμάχιον βάσεως εκ Πάριου μαρμάρου, ης το ύψος 0,24,
το νΰν πλάτος 0,21, το νΰν μήκος 0,46ι. 'Τπό την δίστιχον επι-
γραφήν καϊ αριστερά αυτής κενός χώρος. Το ανάθημα ΐστατο επι
τής άνωθίν τής επιγραφής επιφανείας τοΰ λίθου, βφ' ?;ς· σώζεται
μέρος τι τοΰ έμπροσθεν άκρου τοΰ προς ενθεσιν τοΰ αναθήματος,
πιθανώς στήλης τινός, χρησιμεύσαντος κοιλώματος :
θειμένον ήτο, συμπεραίνω οτι δ\ς εγένετο χρήσις τής αυτής βά-
σεως. Βεβαιοΰται δε ή γνώμη αύτη δια της επιγραφής, διότι εν τω
δευτέρω στίχω αυτής διωρθώθη το πρϊν γεγραμμένον «άνέθεκεν»
εις «ανέθεσαν», συγχρόνως δέ μετά της διορθώσεως ταύτης προσ-
ετέθη 6 νυν πρώτος στίχος. Πρόκειται λοιπόν περί ανανεώσεως
αρχαιοτέρου τίνος ύφ' ενός (τοΰ αεναίου) άφιερωθέντος αναθή-
ματος δια δυο ή καϊ πλειόνων, συγγενών βεβαίως τοΰ πρώτου
προσώπων, εις ων τα ονόματα συμπεριελήφθη και 6 τ6 πρώτον
ώς άναθέτης μνημονευόμενος Έεναϊος. Και το μεν άρχαιότερον
ανάθημα μικρότερον ον ετέθη έπι της στενής πλευράς, εφ1 ής σώ-
ζονται αί εν τοις ανωτέρω μνημονενόμεναι όπαί, το δέ νεώτερον
μείζον ον, επί της μιας τών δύο πλατυτέρων πλευρών. Π αρόμοιον
παράδειγμα ανανεώσεως αρχαιοτέρου τίνος αναθήματος άνευ ομως
τής εις άλλην πλευράν τοΰ λίθου μεταθέσεως ϊδε έν τω Αελτ.
β. ε. σ. 42 υπ αρ. 4.
^Κν τω άμελέστερον εγκεχαραγμένω πρώτω στίχω εσημειώ-
θησαν τα μεταξύ τών ονομάτων στίγματα μόνον δια ερυθρού
χρώματος, τοιαΰτα δέ δια χρώματος στίγματα ΰπήρχον πιθανώς
[διακρίνονται ώς φαίνεται καϊ ίχνη τινά) κα\ μετά την λέζιν
«Έεναΐος» τοΰ τρίτου στίχου, εν ω εν τώ δευτέρω στίχω ενεκο-
λάφθησαν δι' οξέος τίνος οργάνου. Τά σχήματα τών γραμμάτων
τοΰ αρχαιοτέρου μέρους τής επιγραφής δϊν διαφέρουσιν ουσιωδώς
'ών τοΰ προστεθέντος πρώτου στίχου.
Το νΰν μήκ. 0,435, πΧ. 0,40, πάχ. 0,125*.
(Η επιγραφή βχει νΰν ούτως :
Φίλον : Άριστων : Ναυ — -
Πυρίον : ανέθεσαν [τει 'Αθενα'ιαι
Χσεναΐος Ηαρθμονε[- - έποίεσε η έποιεσαν
2. Τεμάχιον βάσεως εκ Πάριου μαρμάρου, ης το ύψος 0,24,
το νΰν πλάτος 0,21, το νΰν μήκος 0,46ι. 'Τπό την δίστιχον επι-
γραφήν καϊ αριστερά αυτής κενός χώρος. Το ανάθημα ΐστατο επι
τής άνωθίν τής επιγραφής επιφανείας τοΰ λίθου, βφ' ?;ς· σώζεται
μέρος τι τοΰ έμπροσθεν άκρου τοΰ προς ενθεσιν τοΰ αναθήματος,
πιθανώς στήλης τινός, χρησιμεύσαντος κοιλώματος :