304 Panegyricus Funebris
conjunguntur! Elisabetham autem ecquis est
qui unquam viderit lola majestate, non item
humanitate venerabilem? poterat altera ab al-
tera sejungi minus', quam divelli fraternum in
Zodiaco iidus* Humanitas, cui persaepe ephe-
meri seu unius diei hospitium duntaxat indul-
gent Principes, in mente Imperatricis nostrae
stxerat nulla unquam ratione convellendam
sedem. Restituerat hodiernis temporibus lae-
tus oculorum ejus fulgor iiiam Liviam, quam
Roma vetus nunquam justo amplius laudasse
visa sibi, quoniam non potuit non confiteri,
subditum populum vim nullam nist humanita-
tis ejus, persensisse, qua, quantum incompara-
bHi dignitate, tantundem exercuisset potesta-
tis. Ingenitam humanitatem nec gravissima-
rum asperabat rerum eura. Aurse, quse supra
lunam ssuit, non perennior, quam animi Eli-
sahethmi serenitas; suavitate ori exempta ne
tum quidem, cum severitati laxandum erat ad
tuendam austoritatem suam srenum. Quan-
quam adeo, cum oportebant irse, mausuetudo
perpetuo eminuit. Acerbe tueri noverat mi-
nus, quam ridere in rabiem provedius doior.
Nunquam reprehendit, quin etiam demulceret,
etiam doceret una. Itaquc majores fere ha-
bebantur gratiae irascenti, quam aiteri cuique
indulgenti. Subibat nimirum ; Reges terrse
ungi oieo; priscorum Patrum fidem, cum do-
minatorem orbis terrarum peteretcmittendum,
propheta intercessore non Leouem petiisie.
conjunguntur! Elisabetham autem ecquis est
qui unquam viderit lola majestate, non item
humanitate venerabilem? poterat altera ab al-
tera sejungi minus', quam divelli fraternum in
Zodiaco iidus* Humanitas, cui persaepe ephe-
meri seu unius diei hospitium duntaxat indul-
gent Principes, in mente Imperatricis nostrae
stxerat nulla unquam ratione convellendam
sedem. Restituerat hodiernis temporibus lae-
tus oculorum ejus fulgor iiiam Liviam, quam
Roma vetus nunquam justo amplius laudasse
visa sibi, quoniam non potuit non confiteri,
subditum populum vim nullam nist humanita-
tis ejus, persensisse, qua, quantum incompara-
bHi dignitate, tantundem exercuisset potesta-
tis. Ingenitam humanitatem nec gravissima-
rum asperabat rerum eura. Aurse, quse supra
lunam ssuit, non perennior, quam animi Eli-
sahethmi serenitas; suavitate ori exempta ne
tum quidem, cum severitati laxandum erat ad
tuendam austoritatem suam srenum. Quan-
quam adeo, cum oportebant irse, mausuetudo
perpetuo eminuit. Acerbe tueri noverat mi-
nus, quam ridere in rabiem provedius doior.
Nunquam reprehendit, quin etiam demulceret,
etiam doceret una. Itaquc majores fere ha-
bebantur gratiae irascenti, quam aiteri cuique
indulgenti. Subibat nimirum ; Reges terrse
ungi oieo; priscorum Patrum fidem, cum do-
minatorem orbis terrarum peteretcmittendum,
propheta intercessore non Leouem petiisie.