DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26593#0294
280 frantz m. melchers.
vier nationaliteiten waarmee hij verwant is, de Duitsch-
Hollandsche (i) onbetwistbaar het meest bijdroeg tot de
vorming van zijn aanleg, van zijn geheel innerlijk ik.
Aan die paar droppels gezond Nederlandsch bloed, die
in zijn aderen vloeien, dankt hij niet alleen zijn leven-
dig gevoel voor kleur, maar tevens zulk een voorliefde
voor eenvoudige onderwerpen en stille menschen, stille
gewaarwordingen en eenvoudige wedergeving daarvan,
dat stilte en eenvoud de meest in ’t oog vallende
kenmerken zijn van haast alles, wat hij tot heden
onderteekende, « Prodigieusement intime et taciturne »,
zoo noemde Edmond Picard eens zijn kunst. En de,
driemaal eilaas ! Fransch schrijvende Vlaming Maurice
Maeterlinck, die beter dan een van ons allen het
we\en van de stilte en haar waarde begrepen heeft,
verzekert, dat van alle modernen alleen Melchers er
in slaagt, om, door de simpele voorstelling van « une
niaison avec des volets verts, une porte entr'ouverte
au bord d'une eau dormante, un petit jardin dans
l'attente du dimanche, » zooveel diepzinnigs en schoons
te zeggen als de grootste denkers en de grootste poëten,
en misschien zelfs nog iets meer dan dezen.
Ik geloof wel, dit bij uitstek Nederlandsch karakter
te mogen'houden voor de hoofd- en grondhoedanigheid
van zijn talent, hoezeer dit dan ook door een anderen
dubbelen invloed wordt gewijzigd.
(i) Opzettelijk schrijf ik: Dititsch-Hollandsche, om eens te meer
en met allen mogelijken nadruk deze door geschiedenis, ethnografie en
filologie onomstootbaar bewezen daadzaak te doen uitkomen, dat Hol-
landers en Vlamingen, allen die tot den Nederlandsclien stam belrooren,
wel i’Vé’hkrduitschers, maar daarom niet minder echte, zuivere Duitschers,
ja, — en ook dit is bijna een geschiedkundig mirakel, — ondanks eeuwen
van afzondering en zelfs van taal verdrukking, de echtste en zuiverste van
alle Duitschers zijn. Dit verliest men, benoorden en bezuiden Moerdijk,
al te zeer en vaak met voorbedachten rade uit het oog.
vier nationaliteiten waarmee hij verwant is, de Duitsch-
Hollandsche (i) onbetwistbaar het meest bijdroeg tot de
vorming van zijn aanleg, van zijn geheel innerlijk ik.
Aan die paar droppels gezond Nederlandsch bloed, die
in zijn aderen vloeien, dankt hij niet alleen zijn leven-
dig gevoel voor kleur, maar tevens zulk een voorliefde
voor eenvoudige onderwerpen en stille menschen, stille
gewaarwordingen en eenvoudige wedergeving daarvan,
dat stilte en eenvoud de meest in ’t oog vallende
kenmerken zijn van haast alles, wat hij tot heden
onderteekende, « Prodigieusement intime et taciturne »,
zoo noemde Edmond Picard eens zijn kunst. En de,
driemaal eilaas ! Fransch schrijvende Vlaming Maurice
Maeterlinck, die beter dan een van ons allen het
we\en van de stilte en haar waarde begrepen heeft,
verzekert, dat van alle modernen alleen Melchers er
in slaagt, om, door de simpele voorstelling van « une
niaison avec des volets verts, une porte entr'ouverte
au bord d'une eau dormante, un petit jardin dans
l'attente du dimanche, » zooveel diepzinnigs en schoons
te zeggen als de grootste denkers en de grootste poëten,
en misschien zelfs nog iets meer dan dezen.
Ik geloof wel, dit bij uitstek Nederlandsch karakter
te mogen'houden voor de hoofd- en grondhoedanigheid
van zijn talent, hoezeer dit dan ook door een anderen
dubbelen invloed wordt gewijzigd.
(i) Opzettelijk schrijf ik: Dititsch-Hollandsche, om eens te meer
en met allen mogelijken nadruk deze door geschiedenis, ethnografie en
filologie onomstootbaar bewezen daadzaak te doen uitkomen, dat Hol-
landers en Vlamingen, allen die tot den Nederlandsclien stam belrooren,
wel i’Vé’hkrduitschers, maar daarom niet minder echte, zuivere Duitschers,
ja, — en ook dit is bijna een geschiedkundig mirakel, — ondanks eeuwen
van afzondering en zelfs van taal verdrukking, de echtste en zuiverste van
alle Duitschers zijn. Dit verliest men, benoorden en bezuiden Moerdijk,
al te zeer en vaak met voorbedachten rade uit het oog.