DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48283#0035
CAPUT 1. CHRISTIANA EPIGRAMMATA.
20. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Εις τόν δεσπότην Χριστόν.
Αρτιφανές, πολιούχε, παλαιγενές , υίε νεογνέ ,
α?έν εών προεών τε, υπέρτατε, ύστατε, Χρίστε,
άθανάτοιο πατρός τε δμ,όχρονε , πάμπαν όμοιε.
21. Εις τον αύτόν.
Παϊ, γέρον, αιώνων προγενεστερε, πατρος δμήλις.
22. Εις τόν αύτόν.
Πατρός έπουρανίου λόγε πάνσοφε, χοιρινέ κόσμου,
δ βροτέην γενεήν τιμήσας είκόνι σεϊο,
σήν '/άριν άμμιν οπαζε και όλβιόδωρον αρωγήν
εις σέ γάρ είσορόωσιν έν έλπίσιν ομματα πάντων.
23. [ΜΑΡΙΝΟΥ.] Εις τον αύτόν.
Αθανάτου πατρός υιέ συνάχρονε, κοίρανε πάντων,
αιθέριων μεδέων , ειναλίων, χθονίων,
δμωί τεω, τω τήνδε βίβλον γράψαντι, Μαρίνω
δός χάριν εύεπίης και λογικής σοφίας.
24. Εις τον αύτόν.
Σύνθρονε και συνάναρχε τεω πατρ'ι, πνεύματί τ’ έσθλω,
οιχομένων οντων τε καί έσσομένων βασιλεύων,
τω ταϋτα γράψαντι τεήν χάριν αυτός όπάζοις,
οφρα κε σής έφετμήσι καλώς βίου οίμον δδεύοι.
25. Εις τον αύτόν.
Χριστέ, θεού σοφίη , κόσμου μεδέων καί ανάσσων
ήμετερην τό πάροιθε πλάσας μεροπηϊδα ιούτλην ,
δός με θέειν βίου οίμον εν υμετέραις έιοετμήσι.
26. Εις τον αύτόν.
Υψιμέδων Θεού υίέ, φαοσφόρον αιδιον φως,
σήν μοι οπαζε χάριν καί νυν καί έπειτα καί αιεί,
ιός προθέλυμνον έοΰσαν δτω καί δπη κατανεύσεις.
27. Εις τον αύτόν.
Πανσθ ενές υιέ Θεού, Χριστέ, προάναρχε απάντων,
πασιν έπιχθονιοις σωτήρια νάματα βλύζων,
μητρός άπειρογάμοιο τεής λιτέων έπακούων,
σήν χάριν άμμιν οπαζε καί εν μύθοις καί έν εργοις.
28. [ΜΑΡΙΝΟΥ.] Εις τόν αύτόν.
Χριστέ, Θεού σοφίη , χάριν ώπασον εύεπιάων ,
καί λογικής σοφίης έμπέραμον τέλεσον,
δς τοδε τεύχος εγραψεν έαϊς χείρεσσι Μαρίνος,
φαρμακον άφραδίης, πρόξενον εύιοραδίης.
29. Ε’ις τόν αύτόν μονόστιχα.
Χρίστε, τεήν προϊαλλε χάριν καμάτοισιν εμετό.
20. EJUSDEM.
In Christum dominum.
[genite,
Prse.sens , civitatis-protector , antiquitus-genite, sili recens-
semper exsistens et ante omnia, supreme, ultime, Christe,
immortalisque patris coaeve, ei omnino similis.
21. In eundem.
Puer, senex, temporibus antiquior, patris coaeve.
22. In eundem.
Patris ccelestis Verbum sapientissimum, rex mundi,
qui humanum genus honoravisti imagine tui,
tuam gratiam nobis imperti et selicia-dajrs-dona auxilium ;
in te enim intuentur in spe oculi cunctorum.
25. [MARINI.] In eundem.
Immortalis patris sili pariter-sempiterne, rex cunctorum,
aethereorum regnans, marinorum, terrestrium,
servo tuo, qui hunc librum descripsit, Marino
da gratiam eloquentiae et oratoriae doctrinae.
24. In eundem.
[pariter-principio-carens,
Cum Patre tuo Spirituque bono sedens-in-eodem-ihrono et
mortuorum viventiumque et futurorum regnans ,
illi qui haec scripsit tuam gratiam ipse dones,
ut tuo jussu recte vitae iter peragam.
25. In eundem.
Christe , Dei sapientia , mundi regnans et imperans,
nostram olim qui sormasti humanam generationem,
da me currere vitae iter sub tuis jussis.
26. In eundem.
Altipotens Dei fili, luciserum aeternum lumen,
tuam mihi da gratiam et nunc et in posterum et semper,'
quippe quae pro-primo-sundamento sit cui et qua annues.
27. In eundem.
Omnipotens sili Dei, Christe, qui principio-carens-praecedis
omnibus mortalibus salutifera sluenta efsundens, [omnia,
Matris nuptiarum-expertis tuae preces exaudiens,
tuam gratiam nobis imperti et in sermonibus et in actis.
28. [ MARINI. 1 In eundem.
Christe, Dei sapientia, gratiam imperti eloquentiae,
et oratoriae doctrinae peritum persice eum
qui hunc librum scripsit suis manibus, Marinus,
remedium imperitiae-dicendi, conciliatorem eloquentiae.
29. In eundem monosticha.
Christe, tuam ante insunde gratiam laboribus meis.
20. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Εις τόν δεσπότην Χριστόν.
Αρτιφανές, πολιούχε, παλαιγενές , υίε νεογνέ ,
α?έν εών προεών τε, υπέρτατε, ύστατε, Χρίστε,
άθανάτοιο πατρός τε δμ,όχρονε , πάμπαν όμοιε.
21. Εις τον αύτόν.
Παϊ, γέρον, αιώνων προγενεστερε, πατρος δμήλις.
22. Εις τόν αύτόν.
Πατρός έπουρανίου λόγε πάνσοφε, χοιρινέ κόσμου,
δ βροτέην γενεήν τιμήσας είκόνι σεϊο,
σήν '/άριν άμμιν οπαζε και όλβιόδωρον αρωγήν
εις σέ γάρ είσορόωσιν έν έλπίσιν ομματα πάντων.
23. [ΜΑΡΙΝΟΥ.] Εις τον αύτόν.
Αθανάτου πατρός υιέ συνάχρονε, κοίρανε πάντων,
αιθέριων μεδέων , ειναλίων, χθονίων,
δμωί τεω, τω τήνδε βίβλον γράψαντι, Μαρίνω
δός χάριν εύεπίης και λογικής σοφίας.
24. Εις τον αύτόν.
Σύνθρονε και συνάναρχε τεω πατρ'ι, πνεύματί τ’ έσθλω,
οιχομένων οντων τε καί έσσομένων βασιλεύων,
τω ταϋτα γράψαντι τεήν χάριν αυτός όπάζοις,
οφρα κε σής έφετμήσι καλώς βίου οίμον δδεύοι.
25. Εις τον αύτόν.
Χριστέ, θεού σοφίη , κόσμου μεδέων καί ανάσσων
ήμετερην τό πάροιθε πλάσας μεροπηϊδα ιούτλην ,
δός με θέειν βίου οίμον εν υμετέραις έιοετμήσι.
26. Εις τον αύτόν.
Υψιμέδων Θεού υίέ, φαοσφόρον αιδιον φως,
σήν μοι οπαζε χάριν καί νυν καί έπειτα καί αιεί,
ιός προθέλυμνον έοΰσαν δτω καί δπη κατανεύσεις.
27. Εις τον αύτόν.
Πανσθ ενές υιέ Θεού, Χριστέ, προάναρχε απάντων,
πασιν έπιχθονιοις σωτήρια νάματα βλύζων,
μητρός άπειρογάμοιο τεής λιτέων έπακούων,
σήν χάριν άμμιν οπαζε καί εν μύθοις καί έν εργοις.
28. [ΜΑΡΙΝΟΥ.] Εις τόν αύτόν.
Χριστέ, Θεού σοφίη , χάριν ώπασον εύεπιάων ,
καί λογικής σοφίης έμπέραμον τέλεσον,
δς τοδε τεύχος εγραψεν έαϊς χείρεσσι Μαρίνος,
φαρμακον άφραδίης, πρόξενον εύιοραδίης.
29. Ε’ις τόν αύτόν μονόστιχα.
Χρίστε, τεήν προϊαλλε χάριν καμάτοισιν εμετό.
20. EJUSDEM.
In Christum dominum.
[genite,
Prse.sens , civitatis-protector , antiquitus-genite, sili recens-
semper exsistens et ante omnia, supreme, ultime, Christe,
immortalisque patris coaeve, ei omnino similis.
21. In eundem.
Puer, senex, temporibus antiquior, patris coaeve.
22. In eundem.
Patris ccelestis Verbum sapientissimum, rex mundi,
qui humanum genus honoravisti imagine tui,
tuam gratiam nobis imperti et selicia-dajrs-dona auxilium ;
in te enim intuentur in spe oculi cunctorum.
25. [MARINI.] In eundem.
Immortalis patris sili pariter-sempiterne, rex cunctorum,
aethereorum regnans, marinorum, terrestrium,
servo tuo, qui hunc librum descripsit, Marino
da gratiam eloquentiae et oratoriae doctrinae.
24. In eundem.
[pariter-principio-carens,
Cum Patre tuo Spirituque bono sedens-in-eodem-ihrono et
mortuorum viventiumque et futurorum regnans ,
illi qui haec scripsit tuam gratiam ipse dones,
ut tuo jussu recte vitae iter peragam.
25. In eundem.
Christe , Dei sapientia , mundi regnans et imperans,
nostram olim qui sormasti humanam generationem,
da me currere vitae iter sub tuis jussis.
26. In eundem.
Altipotens Dei fili, luciserum aeternum lumen,
tuam mihi da gratiam et nunc et in posterum et semper,'
quippe quae pro-primo-sundamento sit cui et qua annues.
27. In eundem.
Omnipotens sili Dei, Christe, qui principio-carens-praecedis
omnibus mortalibus salutifera sluenta efsundens, [omnia,
Matris nuptiarum-expertis tuae preces exaudiens,
tuam gratiam nobis imperti et in sermonibus et in actis.
28. [ MARINI. 1 In eundem.
Christe, Dei sapientia, gratiam imperti eloquentiae,
et oratoriae doctrinae peritum persice eum
qui hunc librum scripsit suis manibus, Marinus,
remedium imperitiae-dicendi, conciliatorem eloquentiae.
29. In eundem monosticha.
Christe, tuam ante insunde gratiam laboribus meis.