DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48283#0128
98
ANTHOLOGI/E PALATIN2E
2tS. ΑΓΑΘΙΟΥ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΥ.
Τον σοβαρόν Πολέμωνα , τον έν θυμέλησι Μενάνδρου
κείραντα γλυκερούς της άλόχου πλοκάμους,
δπλότερος Πολέμων μιμήσατο, και τά 'Ροδάνθης
βόστρυχα παντόλμοις χερσιν έληί'σατο,
5 και τραγικοΐς άχεεσσι τό κωμικόν εργον άμείψας,
μάστιξεν ραδινής άψεα θηλυτέρης.
Ζηλομανες τό κόλασμα· τί γάρ τόσον ήλιτε κούρη,
εϊ με κατοικτείρειν ήθελε τειρόμενον;
Σχετλιος! άμφοτέρους δέ διέτμαγε, με/ρι και αύτοΰ
10 βλέμματος ένστήσας αΐθοπα βασκανίην.
Άλλ’ εμπης τελεθεί Μισούμενος· αύτάρ έγωγε
Δύσκολος, ούχ δρόων την Περικειρομένην.
219. ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΛΕΝΤ1ΑΡΙΟΥ.
Κλεψωμεν, 'Ροδοπη , τά φιλήματα , την τ’ ερατεινήν'
και περιδηριτον Κύπριδος έργασίην.
Ηδυ λαθεΐν, φυλάκων τε. παναγρέα. κανθόν άλυξαι·
φώρια δ’ άμφαδίων λέκτρα μελιχρότερα.
220. ΑΓΑΘΙΟΥ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΥ.
Εί και νυν πολιη σε κατεύνασε, και τό Θαλυκρόν.
κείνο κατημβλύνθη κέντρον έρωμανίης,
ώφελες, ώ Κλεόβουλε, πόθους νεότητας έπιγνούς,
νυν και έποικτείρειν δπλοτέρων δδύνας,
μηδ’ έπι τοΐς ξυνοις κοτέειν μέγα, μηδέ κομάων
την ραδινήν κούρην πάμπαν άπαγλαΐσαι.
Αντί πατρός τή παιδί πάρος μεμέλησο ταλαίνη ,
και νυν εξαπίνης αντίπαλος γέγονας.
221. ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΛΕΝΊΤΑΡΙΟΥ.
Μέχρι τίνος φλογόεσσαν ύποκλέπτοντες οπωπήν
φώριον άλλήλων βλέμμα τιτυσκόμεθα;
λεκτέον άμιοαδίην μελεδήματα· κήν τις έρύξη
μαλθακά λυσίπονου πλέγματα συζυγιης,
φάρμακον άμφοτέροις ξίφος έσσετατ ήδιον ήμΐν
ξυνόν άε'ι μεθέπειν ή βίον ή Θάνατον.
2ΐ8. ΛΟΛΤΗΙζΕ oratoris.
Antiquo Polemoni, facit quem scena Menandri
Uxoris teneras dissecuisse comas,
Alter idem fecit Polemon, pulchraeque Rhodanthes
Abripuit crines vertice saeva manus.
Comica res fuerat : tragicos superaddidit ausus,
Femineam flagris nam scidit ille cutem.
Trux sacinus : quid enim tantum peccaverat illa
jErumnas fuerat si miserata meas ?
Nos quoque divisit ferus ille, nec ora tueri
Mutua fert: tantus pectora livor habet.
Verum est ille tamen Misumenos : ast ego certe
Dyscolos, heu segrex a Periciromene.
22 0. EJUSDEM.
Quamquam longa dies te jam sedavit, et ille
218. AGATHIdE SCHOLASTICI.
Superbum Polemonem, qui in scena Menandri
tondet suaves conjugis sute crines,
junior Polemon imitatus est, et Rhodanthes
cincinnum audacissimis manibus vastavit,
et cum tragicis doloribus comicum sactum permutans,
slagellavit gracilis membra mulieris.
Insanae-Zelotypite htec verbera quid enim tantum pecca-
si commiserari me voluit afssictum ? * [ vit virgo,
Miser! et ambos sejunxit, usque ad ipsum
visum interposita ardenti invidia.
Nihil tamen esfecit nisi quod jam est Odiosus, at ego
Tristis, non videns Circumtonsam.
219. PAULI SILENTIARII.
Furemur, Rhodope, oscula et amabile,
de-quo etiam pugnandum-est, Cypridis opus, [vitare;
Suave latere et custodum cuncta-deprehendentem oculum
furtiva autem apertis comiubia sunt mellita-magis.
220. AGATHLE SCHOLASTICI.
Etsi nunc canities te sopivit, et fervidus
ille hebetatus-est stimulus amatorii-furoris,
debebas, o Cleobule, amorum juventutis recordatus,
nunc etiam commiserari natu-minorum dolores,
nec de communibus irasci vehementer, nec ccmarum
decore gracilem puellam penitus privare.
Ά ντι πατρός (ut pater) huic puellae antea curae-eras miserae,
et nunc subito αντίπαλος (adversarius) factus es.
221. PAULI SILENTIARII.
Quousque, ardentem occultantes obtutum,
surtivum in-nos-mutuo oculum jacimus ?
aperte dicendae-sunt curae ; et si quis impediat
teneros doloribus-exsolventis amplexus connubii,
remedium ambobus erit ensis : suavius nobis
consortem perpetuo sequi vel vitam vel mortem.
Fervidus ex omni pectore cessit amor,
Debueras, Cleobule, tuae memor esse juventae,
Atque, aetas, placide ferre, quod illa jubet,
Non indignari, si quid fit tale, puellam
Continuo raptis nec spoliare comis.
Quae modo te patrem velut observaverat, illi
Hostis tam subito qui. precor, esse potes ?
l!
221. PAULI SILENTIARII.
Ecquis, in alterius flammantes alter ocellos
Quod furtim jacimus lumina, finis erit ?
Cura fatenda palam est : et nobis dulcia si quis
Vincla soporiferi foederis impediat,
Ambobus feret ensis opem : nam suavius illud,
Participes vitae vel necis esse duos.
ANTHOLOGI/E PALATIN2E
2tS. ΑΓΑΘΙΟΥ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΥ.
Τον σοβαρόν Πολέμωνα , τον έν θυμέλησι Μενάνδρου
κείραντα γλυκερούς της άλόχου πλοκάμους,
δπλότερος Πολέμων μιμήσατο, και τά 'Ροδάνθης
βόστρυχα παντόλμοις χερσιν έληί'σατο,
5 και τραγικοΐς άχεεσσι τό κωμικόν εργον άμείψας,
μάστιξεν ραδινής άψεα θηλυτέρης.
Ζηλομανες τό κόλασμα· τί γάρ τόσον ήλιτε κούρη,
εϊ με κατοικτείρειν ήθελε τειρόμενον;
Σχετλιος! άμφοτέρους δέ διέτμαγε, με/ρι και αύτοΰ
10 βλέμματος ένστήσας αΐθοπα βασκανίην.
Άλλ’ εμπης τελεθεί Μισούμενος· αύτάρ έγωγε
Δύσκολος, ούχ δρόων την Περικειρομένην.
219. ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΛΕΝΤ1ΑΡΙΟΥ.
Κλεψωμεν, 'Ροδοπη , τά φιλήματα , την τ’ ερατεινήν'
και περιδηριτον Κύπριδος έργασίην.
Ηδυ λαθεΐν, φυλάκων τε. παναγρέα. κανθόν άλυξαι·
φώρια δ’ άμφαδίων λέκτρα μελιχρότερα.
220. ΑΓΑΘΙΟΥ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟΥ.
Εί και νυν πολιη σε κατεύνασε, και τό Θαλυκρόν.
κείνο κατημβλύνθη κέντρον έρωμανίης,
ώφελες, ώ Κλεόβουλε, πόθους νεότητας έπιγνούς,
νυν και έποικτείρειν δπλοτέρων δδύνας,
μηδ’ έπι τοΐς ξυνοις κοτέειν μέγα, μηδέ κομάων
την ραδινήν κούρην πάμπαν άπαγλαΐσαι.
Αντί πατρός τή παιδί πάρος μεμέλησο ταλαίνη ,
και νυν εξαπίνης αντίπαλος γέγονας.
221. ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΛΕΝΊΤΑΡΙΟΥ.
Μέχρι τίνος φλογόεσσαν ύποκλέπτοντες οπωπήν
φώριον άλλήλων βλέμμα τιτυσκόμεθα;
λεκτέον άμιοαδίην μελεδήματα· κήν τις έρύξη
μαλθακά λυσίπονου πλέγματα συζυγιης,
φάρμακον άμφοτέροις ξίφος έσσετατ ήδιον ήμΐν
ξυνόν άε'ι μεθέπειν ή βίον ή Θάνατον.
2ΐ8. ΛΟΛΤΗΙζΕ oratoris.
Antiquo Polemoni, facit quem scena Menandri
Uxoris teneras dissecuisse comas,
Alter idem fecit Polemon, pulchraeque Rhodanthes
Abripuit crines vertice saeva manus.
Comica res fuerat : tragicos superaddidit ausus,
Femineam flagris nam scidit ille cutem.
Trux sacinus : quid enim tantum peccaverat illa
jErumnas fuerat si miserata meas ?
Nos quoque divisit ferus ille, nec ora tueri
Mutua fert: tantus pectora livor habet.
Verum est ille tamen Misumenos : ast ego certe
Dyscolos, heu segrex a Periciromene.
22 0. EJUSDEM.
Quamquam longa dies te jam sedavit, et ille
218. AGATHIdE SCHOLASTICI.
Superbum Polemonem, qui in scena Menandri
tondet suaves conjugis sute crines,
junior Polemon imitatus est, et Rhodanthes
cincinnum audacissimis manibus vastavit,
et cum tragicis doloribus comicum sactum permutans,
slagellavit gracilis membra mulieris.
Insanae-Zelotypite htec verbera quid enim tantum pecca-
si commiserari me voluit afssictum ? * [ vit virgo,
Miser! et ambos sejunxit, usque ad ipsum
visum interposita ardenti invidia.
Nihil tamen esfecit nisi quod jam est Odiosus, at ego
Tristis, non videns Circumtonsam.
219. PAULI SILENTIARII.
Furemur, Rhodope, oscula et amabile,
de-quo etiam pugnandum-est, Cypridis opus, [vitare;
Suave latere et custodum cuncta-deprehendentem oculum
furtiva autem apertis comiubia sunt mellita-magis.
220. AGATHLE SCHOLASTICI.
Etsi nunc canities te sopivit, et fervidus
ille hebetatus-est stimulus amatorii-furoris,
debebas, o Cleobule, amorum juventutis recordatus,
nunc etiam commiserari natu-minorum dolores,
nec de communibus irasci vehementer, nec ccmarum
decore gracilem puellam penitus privare.
Ά ντι πατρός (ut pater) huic puellae antea curae-eras miserae,
et nunc subito αντίπαλος (adversarius) factus es.
221. PAULI SILENTIARII.
Quousque, ardentem occultantes obtutum,
surtivum in-nos-mutuo oculum jacimus ?
aperte dicendae-sunt curae ; et si quis impediat
teneros doloribus-exsolventis amplexus connubii,
remedium ambobus erit ensis : suavius nobis
consortem perpetuo sequi vel vitam vel mortem.
Fervidus ex omni pectore cessit amor,
Debueras, Cleobule, tuae memor esse juventae,
Atque, aetas, placide ferre, quod illa jubet,
Non indignari, si quid fit tale, puellam
Continuo raptis nec spoliare comis.
Quae modo te patrem velut observaverat, illi
Hostis tam subito qui. precor, esse potes ?
l!
221. PAULI SILENTIARII.
Ecquis, in alterius flammantes alter ocellos
Quod furtim jacimus lumina, finis erit ?
Cura fatenda palam est : et nobis dulcia si quis
Vincla soporiferi foederis impediat,
Ambobus feret ensis opem : nam suavius illud,
Participes vitae vel necis esse duos.