DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48283#0179
πολούσης. Conf. ep. 228, 6. — 4 τηλοτέρωι Cod. — 5,6.
« Hominum peccata έν Διάς δελτών πτυχαϊς notari dixit
Euripides in Menalippae sragm. 3, et ap. Callimachum H.
in Cer. 57 Nemesis impias hominum voces γράψασθαι di-
citur. Alia Valckenar. Diatribep. 184 seq. et ad Herodot.
V, p. 400. — 8 σε'ο Plan.; σεϊο Cod. Κατασμύξη, urat,
proprie de igne intestino.» Jac. Sed pro κατασμήξη positum
esse statuit Lobeck. Rhemat. p. 69.
CCLV. Lemma ·. αφηγηματικόν : πασαν γέμον έρωτος
ακοσμίαν. Conf. Boiss. ad lemma ep. 35. « Sejunctus a
puella quam deperibat, arctos amantium amplexus, quales
ipse cupit, vividis coloribus describit. » Jac. — 1 άπλή-
στοιο malit Jacobsius, simillima comparans p. 111; sed
sequitur ού κόρον είχον.— 2. Cons. ep. 232, 2. — 3 άφ’
ήδέος Cod., corr. Salmas. — 4. Inter ea quae Jac. larga
manu hic praebet, conser imprimis Lucretium IV, 1106
seqq. — 5. « Est άμφασίη i. q. αμηχανία, et άμφασίης
άναγκη, ή τοΰ αμήχανου έρωτος βία. (Append. Barber.
άφασίης.) "Οσον δσον, aliquantillum, explicat Hermann.
ad Vig. p. 7 26 extr. — 6. Άλλήλων, quippe mutatis invi-
cem vestibus. » Jac. — 9. Conf. Apoll. Rh. III, 874. —
11 γυιοβόρων Cod. In margine glossator ·. τοιαύτα τά τής
ερωτικής παλαίστρας μηχανουργήματα. -— 15 άντιπόροισιν
άγ. Brunck. post Heinsium.
CCLVI. « Contumeliose a puella tractatus, contumelias
intellexit amoris slammam non restinguere, sed excitare. »
Jac. — 1 γαλατία Cod., superposito e. — 2. "Εσπερος pro
έσπερία, ut insra ep. 279, 5 : έπιόμοσεν έσπερος ήξειν.
« Schol. Wech. ·. ή έσπέρας. Vide not. ad ep. 202, 4. » /?.
— 3. Non sunt Galateae verba. Ipse meminit proverbialis
locutionis, quam suo exemplo non esse veram didicit. Plan.
δδε, Cod. ό δέ μ. — 4. Catullus LXXII, 7 :
amantem injuria talis
Cogit amare magis, sed bene velle minus.
CCLVII. — 1. Bene vertisse Opsopoeum et Grotium
probat imitatio Nicetae Eugen. VI, 589 ;
Και τοΰ Διός δέ νϋν κατήγορος με'νω
ώς άνεράστου. » Β.
Nihilominus vera habenda est Jacobssi interpretatio in
latinis expressa. — 2 ένεκεν Plan. — 3. « Vetus editio ούτε
Δανάης. Quod placet sere, adeo displicet articulus τής.
Metro nec timendum erit. » B. Imo valde timendum. Jac.
conjiciebat ού τοι Δ., Hermannus ούτ’ ουν, sed nihil mu-
tandum.
CCLVIII. « In mulierem annis jam paullo provectio-
rem, sed junioribus praeferendam. » Jac. — 1- « Lectionem
οπός, quam habet etiam Suidas et interpresatur τδ των
δένδρων δάκρυον και τό άποστάλαγμα τοΰ γάλακτος , sirmat
etiam imitatio Nicetae Eugen. VI, 593 ·.
Σοί και ρυτίς μολοΰσα τφ χρόνω μόλις
ήβης όποΰ πρόκριτος. >>
Boiss. Heckerus, qui sanum non putaret ή post πρόκριτος,
tentabat ήνοπος ήβης. — 2 ίμείρων Cod. Alterum habet ap-
pendix Barber.— 3. « Hinc Suidas ·. κόρυμβοι· κλώνες ή
άκροι. Forsan άκρα.— 4. De mammis stantibus vide supra
ad ep. 13. » B.— 5. Hoc distichon Plan. habet solum,
initio mutatum ·. Ή σόν έτι. Meminerat Paulus Archelai
verborum de Euripide Agathonem ήδη γενειώντα oscu-
lante ·. Μή θαυμάσητε · των γάρ καλών καί τδ μετόπωρον
καλόν έστι (Plut. Apophth. p. 177, A).
1-19
CCLIX. « Puellam poeta describit sive nocturnis orgiis,
sive amoris et cupiditatis ssamma marcescentem. Expres-
sum ex Meleagri epigrammate supra 175, quod vide.» Jac.
—· 1 σεΰ Cod. — 3 άμαρύγματα Cod., etiam append. Bar-
ber. «Sic Albus ora pallor insicit, Horat. Epod. N II,
15. Hcmerica verba II. Γ, 35 ; ωχρός δέ μιν ειλε παρειάς
hic a Paulo exornata habemus. » Chardo. — 4 ύπερπέ-
τεται Cod., cum α inter lin. Quare edebatur ύπερπέτατα'..
"Ολβος Suidas hinc citatum exponit εύδαιμονία, Ammonius
p. 73, τέλεια εύδαιμονία. Brunckius δλβω πάντας ύπ., ex
Salmasii conj. inutili.
CCLX. His similia in Latinis poetis comparat Jac., Ovid.
Art. am. II, .295 seqq.,Tibuli. IV, el. 2, 9 seq., Propert. II,
el. 1,5 sqq. — 1. « Κεκρύφαλοι, v. schol. ad ep. 270, 2.
Conf. VI, ep. 206. —■ 2. Hinc Suidas : δείκελον άγαλμα, ή
ομοίωμα. — 4. Hinc idem : έξεσόβησα, έξεδίωξα. De hoc
verbo Ilgen. Opusc. t. I, p.· 151. » B. — 5 κατήορα Cod.„
non κατή. Crines defluentes, non comptos intelligit. —
7. Conf. Meleagrum supra ep. 140,4. — 8. « Πύο ίδιον. Cons.
Wernick. ad Tryphiodor. 140, p. 165. » Jac. ·
CCLXL « Puellam rogat ut, si ipsum vino bene pro-
lutum videre velit, oscula ipsi per poculum mittat. Fre-
quens hic amantium lusus, cujus plurima sunt apud
Milesiarum sabularum scriptores exempla. Unum sussiciat
Aristaeneti, ex antiquioribus, ut omnia apud hunc scri-
ptorem , sontibus derivatum ,1,25 : τοϋτον δη τον τρόπον
ώσπερ έκ στομάτων ύπερεφίλουν άλλήλους, καταπίνοντες τά
φιλήματα, καί τον οίνον τοϊς χείλεσι κεκραμε'νον καί μέχρι
καί αύτής τής καρδίας παρέπεμπον. » Jac. — 1 έθελησ μεθΰσαι
Cod., et inter lineas et in margine suppleto με. Brunck.
μεθύσσαι ex duobus Regiis Planudeae. Bothius scribit ούτι
φίλοινος. — 2. Γευομένη , scii, τοΰ οίνου από τής κύλικος. —
4. Οίνοχόον de poculo intelligendum. Male vertitur po-
cillatricem. — 5 έμοί γε Cod. — 6. Απαγγέλλει, conf. ep.
171, 1.
CCLXII. « In vetulam invehitur, quae puellae aspectum
I ei invidebat. Conf. Diotimi epigramma supra 106. » Jac.
. —3. Ante hunc versum in Codice scriptus erat tertius
sequentis epigrammatis : αίεί σύ..., deinde inducta linea
deletus et noster tertius subjectus, cum nota σζ, quam
Paulss. explicat συζευκτε'ος, et parva cum lacuna, cui
vetus manus inscripsit : ούδέν λείπει πλήν δτι ό γράφων ήν
ανόητος. Cod. et Plan. ίστάμενοι. « Praetuli variantem [ex
marg. ed. Wech.] ίσταμένης, duce Brunckio; quum mox
ίστασο ad anum illam dicatur. — 4. Hinc Suidas ·. πολύ-
γληνον, πολυόμματον. Constantinus Manasses sragm. II,
84 ·. δμμα δέ Δίκης,
δ πάντοθεν έφε'πεται τον δυσσεβή διώκον,
ώς "Αργος ό πολΰγληνος την Ίναχείαν κόρην. »
i Boiss. — 6 ψυχήν Plan.
CCLXIIL — 1 έγείροις Plan. et Cod., hic cum η inter
lin. « Verba sunt puellae procum exspectantis ad lucernam.
Hinc Suidas μύκητα · καί μύκητες, αναστήματα τινα σπογ-
γοειδή περί την θρυαλλίδα. Ad nostrum locum eruditam ap-
posuit notam Brodaeus p. 600; vid. et Forster. ad Arat
244. Hodie adhuc ineptiores mulierculae e fungis qui circa
ellychnium concrescunt pluviam augurantur, ut Agathiae
puella, vel hospitis adventum, alia. » B. — 3 δτ’ήρώ
Cod., al. ήρώ, recte ed. princeps Flor. — 4 έάι Cod.
Reliqua effari non audet, ne malum omen laciat. -
5. « Scilicet δούλος τελεθείς. Euripides Ione 324 ; Λοξίου κε-
; κλήμεθα. Dixerat modo Ion ·. τού θεού καλούμαι δούλος.»
IN CAPUT V ANNOTATIO.
1
« Hominum peccata έν Διάς δελτών πτυχαϊς notari dixit
Euripides in Menalippae sragm. 3, et ap. Callimachum H.
in Cer. 57 Nemesis impias hominum voces γράψασθαι di-
citur. Alia Valckenar. Diatribep. 184 seq. et ad Herodot.
V, p. 400. — 8 σε'ο Plan.; σεϊο Cod. Κατασμύξη, urat,
proprie de igne intestino.» Jac. Sed pro κατασμήξη positum
esse statuit Lobeck. Rhemat. p. 69.
CCLV. Lemma ·. αφηγηματικόν : πασαν γέμον έρωτος
ακοσμίαν. Conf. Boiss. ad lemma ep. 35. « Sejunctus a
puella quam deperibat, arctos amantium amplexus, quales
ipse cupit, vividis coloribus describit. » Jac. — 1 άπλή-
στοιο malit Jacobsius, simillima comparans p. 111; sed
sequitur ού κόρον είχον.— 2. Cons. ep. 232, 2. — 3 άφ’
ήδέος Cod., corr. Salmas. — 4. Inter ea quae Jac. larga
manu hic praebet, conser imprimis Lucretium IV, 1106
seqq. — 5. « Est άμφασίη i. q. αμηχανία, et άμφασίης
άναγκη, ή τοΰ αμήχανου έρωτος βία. (Append. Barber.
άφασίης.) "Οσον δσον, aliquantillum, explicat Hermann.
ad Vig. p. 7 26 extr. — 6. Άλλήλων, quippe mutatis invi-
cem vestibus. » Jac. — 9. Conf. Apoll. Rh. III, 874. —
11 γυιοβόρων Cod. In margine glossator ·. τοιαύτα τά τής
ερωτικής παλαίστρας μηχανουργήματα. -— 15 άντιπόροισιν
άγ. Brunck. post Heinsium.
CCLVI. « Contumeliose a puella tractatus, contumelias
intellexit amoris slammam non restinguere, sed excitare. »
Jac. — 1 γαλατία Cod., superposito e. — 2. "Εσπερος pro
έσπερία, ut insra ep. 279, 5 : έπιόμοσεν έσπερος ήξειν.
« Schol. Wech. ·. ή έσπέρας. Vide not. ad ep. 202, 4. » /?.
— 3. Non sunt Galateae verba. Ipse meminit proverbialis
locutionis, quam suo exemplo non esse veram didicit. Plan.
δδε, Cod. ό δέ μ. — 4. Catullus LXXII, 7 :
amantem injuria talis
Cogit amare magis, sed bene velle minus.
CCLVII. — 1. Bene vertisse Opsopoeum et Grotium
probat imitatio Nicetae Eugen. VI, 589 ;
Και τοΰ Διός δέ νϋν κατήγορος με'νω
ώς άνεράστου. » Β.
Nihilominus vera habenda est Jacobssi interpretatio in
latinis expressa. — 2 ένεκεν Plan. — 3. « Vetus editio ούτε
Δανάης. Quod placet sere, adeo displicet articulus τής.
Metro nec timendum erit. » B. Imo valde timendum. Jac.
conjiciebat ού τοι Δ., Hermannus ούτ’ ουν, sed nihil mu-
tandum.
CCLVIII. « In mulierem annis jam paullo provectio-
rem, sed junioribus praeferendam. » Jac. — 1- « Lectionem
οπός, quam habet etiam Suidas et interpresatur τδ των
δένδρων δάκρυον και τό άποστάλαγμα τοΰ γάλακτος , sirmat
etiam imitatio Nicetae Eugen. VI, 593 ·.
Σοί και ρυτίς μολοΰσα τφ χρόνω μόλις
ήβης όποΰ πρόκριτος. >>
Boiss. Heckerus, qui sanum non putaret ή post πρόκριτος,
tentabat ήνοπος ήβης. — 2 ίμείρων Cod. Alterum habet ap-
pendix Barber.— 3. « Hinc Suidas ·. κόρυμβοι· κλώνες ή
άκροι. Forsan άκρα.— 4. De mammis stantibus vide supra
ad ep. 13. » B.— 5. Hoc distichon Plan. habet solum,
initio mutatum ·. Ή σόν έτι. Meminerat Paulus Archelai
verborum de Euripide Agathonem ήδη γενειώντα oscu-
lante ·. Μή θαυμάσητε · των γάρ καλών καί τδ μετόπωρον
καλόν έστι (Plut. Apophth. p. 177, A).
1-19
CCLIX. « Puellam poeta describit sive nocturnis orgiis,
sive amoris et cupiditatis ssamma marcescentem. Expres-
sum ex Meleagri epigrammate supra 175, quod vide.» Jac.
—· 1 σεΰ Cod. — 3 άμαρύγματα Cod., etiam append. Bar-
ber. «Sic Albus ora pallor insicit, Horat. Epod. N II,
15. Hcmerica verba II. Γ, 35 ; ωχρός δέ μιν ειλε παρειάς
hic a Paulo exornata habemus. » Chardo. — 4 ύπερπέ-
τεται Cod., cum α inter lin. Quare edebatur ύπερπέτατα'..
"Ολβος Suidas hinc citatum exponit εύδαιμονία, Ammonius
p. 73, τέλεια εύδαιμονία. Brunckius δλβω πάντας ύπ., ex
Salmasii conj. inutili.
CCLX. His similia in Latinis poetis comparat Jac., Ovid.
Art. am. II, .295 seqq.,Tibuli. IV, el. 2, 9 seq., Propert. II,
el. 1,5 sqq. — 1. « Κεκρύφαλοι, v. schol. ad ep. 270, 2.
Conf. VI, ep. 206. —■ 2. Hinc Suidas : δείκελον άγαλμα, ή
ομοίωμα. — 4. Hinc idem : έξεσόβησα, έξεδίωξα. De hoc
verbo Ilgen. Opusc. t. I, p.· 151. » B. — 5 κατήορα Cod.„
non κατή. Crines defluentes, non comptos intelligit. —
7. Conf. Meleagrum supra ep. 140,4. — 8. « Πύο ίδιον. Cons.
Wernick. ad Tryphiodor. 140, p. 165. » Jac. ·
CCLXL « Puellam rogat ut, si ipsum vino bene pro-
lutum videre velit, oscula ipsi per poculum mittat. Fre-
quens hic amantium lusus, cujus plurima sunt apud
Milesiarum sabularum scriptores exempla. Unum sussiciat
Aristaeneti, ex antiquioribus, ut omnia apud hunc scri-
ptorem , sontibus derivatum ,1,25 : τοϋτον δη τον τρόπον
ώσπερ έκ στομάτων ύπερεφίλουν άλλήλους, καταπίνοντες τά
φιλήματα, καί τον οίνον τοϊς χείλεσι κεκραμε'νον καί μέχρι
καί αύτής τής καρδίας παρέπεμπον. » Jac. — 1 έθελησ μεθΰσαι
Cod., et inter lineas et in margine suppleto με. Brunck.
μεθύσσαι ex duobus Regiis Planudeae. Bothius scribit ούτι
φίλοινος. — 2. Γευομένη , scii, τοΰ οίνου από τής κύλικος. —
4. Οίνοχόον de poculo intelligendum. Male vertitur po-
cillatricem. — 5 έμοί γε Cod. — 6. Απαγγέλλει, conf. ep.
171, 1.
CCLXII. « In vetulam invehitur, quae puellae aspectum
I ei invidebat. Conf. Diotimi epigramma supra 106. » Jac.
. —3. Ante hunc versum in Codice scriptus erat tertius
sequentis epigrammatis : αίεί σύ..., deinde inducta linea
deletus et noster tertius subjectus, cum nota σζ, quam
Paulss. explicat συζευκτε'ος, et parva cum lacuna, cui
vetus manus inscripsit : ούδέν λείπει πλήν δτι ό γράφων ήν
ανόητος. Cod. et Plan. ίστάμενοι. « Praetuli variantem [ex
marg. ed. Wech.] ίσταμένης, duce Brunckio; quum mox
ίστασο ad anum illam dicatur. — 4. Hinc Suidas ·. πολύ-
γληνον, πολυόμματον. Constantinus Manasses sragm. II,
84 ·. δμμα δέ Δίκης,
δ πάντοθεν έφε'πεται τον δυσσεβή διώκον,
ώς "Αργος ό πολΰγληνος την Ίναχείαν κόρην. »
i Boiss. — 6 ψυχήν Plan.
CCLXIIL — 1 έγείροις Plan. et Cod., hic cum η inter
lin. « Verba sunt puellae procum exspectantis ad lucernam.
Hinc Suidas μύκητα · καί μύκητες, αναστήματα τινα σπογ-
γοειδή περί την θρυαλλίδα. Ad nostrum locum eruditam ap-
posuit notam Brodaeus p. 600; vid. et Forster. ad Arat
244. Hodie adhuc ineptiores mulierculae e fungis qui circa
ellychnium concrescunt pluviam augurantur, ut Agathiae
puella, vel hospitis adventum, alia. » B. — 3 δτ’ήρώ
Cod., al. ήρώ, recte ed. princeps Flor. — 4 έάι Cod.
Reliqua effari non audet, ne malum omen laciat. -
5. « Scilicet δούλος τελεθείς. Euripides Ione 324 ; Λοξίου κε-
; κλήμεθα. Dixerat modo Ion ·. τού θεού καλούμαι δούλος.»
IN CAPUT V ANNOTATIO.
1