Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Dübner, Friedrich [Editor]; Cougny, Edme [Editor]
Epigrammatum anthologia Palatina: cum planudeis et appendice nova epigrammatum veterum ex libris et marmoribus ductorum, annotatione inedita Boissonadii, ... apparatu critico instruxit ; graece et latine (volumen 1) — Parisiis: Editore Ambrosio Firmin-Didot, 1864

DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48283#0229
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
CAPUT VI. EPIGRAMMATA DEDICATORIA.

193

221. ΑΕΩΝΊΔΟΥ.

Χειμερίην δια νύκτα, χαλαζήεντά τε συρμόν
και νιφετόν φεύγων και κρυόεντα πάγον,
μουνολέων, και δή κεκακωμένος άθρόα γυϊα,
ήλθε Φίλοκρήμνων αύλιν ες αιγινο'μων.
5 ()ί δ’ ούκ άμφ’ αιγών μεμελημένοι , άλλοι περί σφέων,
εΐατο σωτήρα Ζην’ έπικεκλόμενοι.
Χεϊμα δε θήρ μείνας, Θήρ νύκτιος, ούτε τιν’ άνδρών
ούτε βοτών βλάψας, ωχετ’ άπαυλόσυνος.
Οί δέ πάθης έργον τόδ’ έϋγραφές άκρολοφίτα
ίο Πανί παρ’ εύπρέμνιρ ταδ’ άνέθεντο δρυϊ.
222. ΘΕΟΔΩΡΙΔΑ.

Μυριόπουν σκολόπενδραν ύπ’ Ώρίωνι κυκηθεις
πόντος Ίαπύγων έβρασ’ έπι σκοπέλους·
και τοδ’ από βλοσυρού σελάχευς μέγα πλευρδν άνήψαν
δαίμοσι βουφόρτων κοίρανοι είκοσορων.
223. ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ.

Λείψανον άμφίκλαστον άλιπλανέος σκολοπένδρης
τούτο κατ’ εύψαμάθου κείμενον ήϊονος ,
δισσάκι τετρόργυιον, άπαν πεφορυγμένον άφρώ,
πολλά θαλασσαίη ξανθέν ύπδ σπιλάδι,
Έρμώναξ έκίχανεν, δτε γριπηϊδι τέχνη
είλκε τον εκ πέλαγους ίχθυόεντα βόλον
ευρών δ’ ήέρτησε Παλαίμονι παιδί και Ίνοι,
δαίμοσιν ειναλίοις δους τέρας εΐνάλιον.
224. ΘΕΟΔΩΡΙΔΑ.

Είνάλιε λαβύρινθε, τύ μοι λέγε τίς σ’ άνέθηκεν
άγρέμιον πολιάς έξ άλδς εύρόμενος; —
Παίγνιον άντριάσιν Διονύσιος άνθετο Νύμφαις
(δώρον δ’ εξ ίερας ε’ιμΐ Πελωριάδος,)
υίδς Πρωτάρχου- σκολιδς δ’ έξέπτυσε πορθμός, -
οφρ’ εϊην λιπαρών παίγνιον Άντριάδων.
225. ΝΙΚΑΙΝΕΤΟΥ.
Ήρώσσαι Αιβύων, ορος * άκριτον αΐτενέμεσθε,
αίγίδι και στρεπτοΐς ζωσάμεναι θυσάνοις,
τέκνα θεών , δέξασθε Φιλήτιδος ιερά ταύτα
δράγματα και χλωρούς έκ καλάμης στεφάνους,
άσσ’ από λικμητού δεκατεύεται· αλλά και ούτως
ήρώσσαι Αιβύων χαίρετε δεσπότιδες.
226. ΑΕΩΝΙΔΑ.

Τοΰτ [ολίγον] Κλείτωνος έπαύλιον, ή τ’ δλιγώλας

221. LEONIDzE.
Hibernam per noctem, grandineumque tractum
et nives sugiens stiriamque glacialem,
leo-solitarius, jam jam afflictus validis membris,
intravit alta-cacumina-amantium stabula caprariorum.
Illi autem, non circa capras solliciti, sed de se-ipsis,
sedebant servatorem Jovem invocantes.
At fera,tempestatem dum abeat exspectans, sera nocturna,
nec pecorum ullo Iseso, abiit a stabulo. [nec virorum
Illi ejus-quod-passi-sunt picturam hanc bonam cacumina-
Pani apud validam hanc quercum dedicarunt, [tenenti
222. THEODORIDdE.
Millipedam scolopendram sub Orione conturbatus
pontus Iapygum ejecit in scopulos;
et hoc de terribili bellua magnum latus assixerunt
diis onerariarum domini vigintiremium.
223. ANTIPATRI.
Reliquias circumlaceras marivagae scolopendrm
hasce in arenoso jacentes littore,
bis quatuor-orgyiarum, totas soedatas spuma,
plurimum marino discerptas sub scopulo,
Hermonax invenit, quum piscatoria arte
traheret ex pelago piscosum rete;
ac repertas suspendit Palaemoni puero et Inoni,
diis marinis dans monstrum marinum.
224. THEODORID.E.
Marine labyrinthe, tu mihi dicito quis te dedicavit,
capturam cano ex mari postquam-reperit? —
Ludicrum Antriadibus Dionysius dicavit Nymphis
(donum autem de sacra sum Peloride,)
filius Protarchi -. curvum vero me exspuit sretum,
ut forem nitentium ludicrum Antriadum.
225. NIC2ENETI.
Heroinae Libyum, montem immensum (?) quae incolitis,
aegide ac tortis incinctae villis,
natae deis, accipite Philetidis sacros hosce
manipulos et virides ex calamo corollas,
quae de vannatione sua-decimat. Sed vel sic
i Heroinae Libyum valete dominae.
I
226. LEONID/E.
I Haec est parva Clitonis villula, et angusti-sulci

221. LEONIDjE.
Dum fugit hiberna foedam leo grandine noctem ,
Et nivium villos et glaciale gelu,
Et male tractatis latebras a srigore quaerit
Artubus, ad pendens rupe caprile venit.

Pastores pro se, non pro grege, saeva timentes
Exitia implorant supplice voce Jovem.
At fera mox coelum cum desaeviret, abivit,
Non hominum cuiquam noxia , non pecori :
Hinc montana cohors isto sub culmine quercus
Essigiem memores hanc statuere Jovi.
 
Annotationen