DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48283#0384
ANTHOLOGLE PALAT1N/E
334
κείνος μέν τριγέρων, σοί δέ τέθηλε μέλη.
Άλλ’ άρα, ναι δοκέω γάρ , δ γας ύπένερθε σοφιστάς
έστί* συ δ’ δ πτερόεις, τούνομα τοΰδε, λόγος.
Λατώας δ’ άμφηκες έχεις γέρας, ές τε γέλωτα
ΙΟ και σπουδάν, καί που μέτρον έρωτογράφον.
Ναι μέν δή Μελέαγρον δμώνυμον Οίνέος υιώ
σύμβολα σημαίνει ταΰτα συοκτασίης.
Χαιρ,ε και έν φθιμένοίσιν, έπεί καί Μούσαν ΫΕρωτι,
και Χάριτας Σοφίαν τ’ εις μίαν ήρμόσαο.
422. ΛΕΩΝΙΔΑ ΤΑΡΑΝΤΙΝΟ Υ.
Τι στοχασώμεθά σου , Πεισίστρατε , χΐον δρώντες
γλυπτόν υπέρ τύμβου κείμενον αστράγαλον;
ή ρά γε μή δτι Χίος; έοικε γάρ· ή β’ οτι παίκτας
ήσθά τις, ού λίην δ’, ώ ’γαθέ, πλειστοβόλος;
η τά μέν ουδέ σύνεγγυς, έν άκρήτω δέ κατέσβης
Χίω; Ναι δοκέω, τωδε προσηγγίσαμεν.
423. ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ ΣΙΔΩΝΙΟΥ.
Τάν μέν αεί πολύμυθον, αεί λάλον, ώ ξένε, κίσσα
φάσει, τάν δέ μέθας σύντροφον άδε κύλιξ,
τάν Κρησσαν δέ τά τόξα, τά δ’ ειρια τάν φιλοεργδν,
άνδεμα δ’ αύ μίτρας τάν πολιοκρόταφον
τοιάνδε σταλοΰχος δδ’ εκρυφε Βιττίοα τύμβος
Τιμέα ά’χραντον νυμφιδίαν άλοχον.
Άλλ’, ώνερ, καί χαϊρε, καί οιχομένοισιν ές αδαν
τάν αύτάν μύθων αύθις οπαζε χάριν.
424. ΤΟΥ ΑΪΤΟΥ.
α. Μαστεύω τί σευ Άγις επί σταλίτιδι πέτρα,
Αυσιδίκα, γλυπτόν τόνδ’ έχάραξε νόον
ανία γάρ καί κημός, δ τ’ εύόρνιθι Ταναγρα
οιωνός βλαστών, θοΰρος έγερσιμάχας,
5 ούχ άδεν ούδ’ έπέοικεν ύπωροφίαισι γυναιξίν,
αλλά τά τ’ ήλάκάτας έργα τά 0’ ίστοπόοων.
β. Τάν μέν άνεγρομέναν με ποτ’ ειρια νύκτερος δρνις,
ανία δ’ αύδάσει δώματος άνίοχον
ille oppido-senex, libi vero vigent membra.
Sed utique, nae puto enim , qui humum subiit, sophista
est, tuque aliger, nomen hujus, Sermo. [ludicras
Latoniae autem anceps habes munus {venabulum), et ad
et serias-res spectans, sorsan et ad versum amatorium.
Prosecto sane Meleagrum cognominem CEnei silio
symbola signisicant haec venationis-apri.
Vale etiam in mortuis, quia et Musam Amori
et Gratias Sapientiamque in-unum copulavisti.
422. LEONID2E TARENTINI.
Quid conjiciemus de-te , Pisistrate, Chium cernentes
sculptum super tumulo positum talum? [quod lusor
utrumne quod Chius quidem eras? verisimile-est enim. An
eras , sed non nimis, o bone, multapuncta-jaciens?
an haec quidem non propinqua vero, sed in mero exstinc-
Chio ? Nae autumo, hocce-modo tetigimus. [ tus-es
423. ANTIPATRI SIDONII.
Hanc usque verbosam, usque garrulam , 0 hospes, pica
dicet, ebrietati vero addictam hic calix;
Cressamque sagittae, et lana laboris-amantem ,
vittaque rursus mitrae canara-tempora -.
talem me hic cippum-hahens condidit Bittidem tumulus,
Timeae incorruptam ex-puella conjugem.
Sed, 0 vir, et vale etiis-qui-abierunt in Orcum
eandem sermonum rursus largire gratiam
424. EJUSDEM.
a. Quaero quid-volens tuo Agis in cippo lapideo,
Lysidice, sculptam hanc exararit sententiam;
habena enim et capistrum , et in-praestanti·gallis Tanagra
ales natus, impetuosus excitator-pugnarum , [bus;
non placebat neque conveniebat domi-sedentibus mulieri-
sed et coli opera et textorii-mali-pedum.
b. E somno quidem excitatam me ad lanisicium nocturna
habena autem dicet domus rectricem; [avis,
Saecula tempus habet, tu juvenile vires.
An potius tellus hominem tegit ista disertum ?
Tu nomen , sermo penniger, ejus eras :
Viventique fuit par vis, seu seria mallet
Seu joca , materiam sive Cupido dabat.
Sic reor : OEnidse nomen Meleagre gerebas :
Hoc detracta sui tergora fulva docent.
Salve nunc etiam vita defunctus. Amori
Nam tua mens Musas miscuit et Veneres.
422. LEONIDAE TARENTINI.
Esse quid hoc dicam, Chio, Pisistrate,jactu
Aspicio talum quod tua busta super?
An quod Chius eras ? facile hoc quis crederet. An quod
Lusor eras? at non alea fausta tibi.
An procul haec abeunt, Chii sed copia vini
Te mersit ? verum nos tetigisse puto.
423. ANTIPATRI SIDONII.
Ifeec me pica loquax testabitur esse loquacem ,
Assuetamque meri ductibus iste calix;
Pensa laboriferam; Cressam genus indicat arcus ;
Tempora prae senio cana mitella notat.
Talis eram Bittis, super haec cui structa columna est;
Nupta quidem Thymeles jure sed usa fui.
Vir mihi care vale : tantum rogo , quisquis ad Orcum
Venerit, huic quam dat fkbula da veniam.
424· ANTIPATRI. ,
Dic mihi quis sculpsit res occultantia signa ,
Lysidica, in cippi marmore , quaeso, tui ?
Ante diem pensis intentam pervigil ales,
Et me rectricem dicit habena domus.
Nec nimium neque vana loqui didicisse capistro
Indicor, antiquo more quietis amans.
334
κείνος μέν τριγέρων, σοί δέ τέθηλε μέλη.
Άλλ’ άρα, ναι δοκέω γάρ , δ γας ύπένερθε σοφιστάς
έστί* συ δ’ δ πτερόεις, τούνομα τοΰδε, λόγος.
Λατώας δ’ άμφηκες έχεις γέρας, ές τε γέλωτα
ΙΟ και σπουδάν, καί που μέτρον έρωτογράφον.
Ναι μέν δή Μελέαγρον δμώνυμον Οίνέος υιώ
σύμβολα σημαίνει ταΰτα συοκτασίης.
Χαιρ,ε και έν φθιμένοίσιν, έπεί καί Μούσαν ΫΕρωτι,
και Χάριτας Σοφίαν τ’ εις μίαν ήρμόσαο.
422. ΛΕΩΝΙΔΑ ΤΑΡΑΝΤΙΝΟ Υ.
Τι στοχασώμεθά σου , Πεισίστρατε , χΐον δρώντες
γλυπτόν υπέρ τύμβου κείμενον αστράγαλον;
ή ρά γε μή δτι Χίος; έοικε γάρ· ή β’ οτι παίκτας
ήσθά τις, ού λίην δ’, ώ ’γαθέ, πλειστοβόλος;
η τά μέν ουδέ σύνεγγυς, έν άκρήτω δέ κατέσβης
Χίω; Ναι δοκέω, τωδε προσηγγίσαμεν.
423. ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ ΣΙΔΩΝΙΟΥ.
Τάν μέν αεί πολύμυθον, αεί λάλον, ώ ξένε, κίσσα
φάσει, τάν δέ μέθας σύντροφον άδε κύλιξ,
τάν Κρησσαν δέ τά τόξα, τά δ’ ειρια τάν φιλοεργδν,
άνδεμα δ’ αύ μίτρας τάν πολιοκρόταφον
τοιάνδε σταλοΰχος δδ’ εκρυφε Βιττίοα τύμβος
Τιμέα ά’χραντον νυμφιδίαν άλοχον.
Άλλ’, ώνερ, καί χαϊρε, καί οιχομένοισιν ές αδαν
τάν αύτάν μύθων αύθις οπαζε χάριν.
424. ΤΟΥ ΑΪΤΟΥ.
α. Μαστεύω τί σευ Άγις επί σταλίτιδι πέτρα,
Αυσιδίκα, γλυπτόν τόνδ’ έχάραξε νόον
ανία γάρ καί κημός, δ τ’ εύόρνιθι Ταναγρα
οιωνός βλαστών, θοΰρος έγερσιμάχας,
5 ούχ άδεν ούδ’ έπέοικεν ύπωροφίαισι γυναιξίν,
αλλά τά τ’ ήλάκάτας έργα τά 0’ ίστοπόοων.
β. Τάν μέν άνεγρομέναν με ποτ’ ειρια νύκτερος δρνις,
ανία δ’ αύδάσει δώματος άνίοχον
ille oppido-senex, libi vero vigent membra.
Sed utique, nae puto enim , qui humum subiit, sophista
est, tuque aliger, nomen hujus, Sermo. [ludicras
Latoniae autem anceps habes munus {venabulum), et ad
et serias-res spectans, sorsan et ad versum amatorium.
Prosecto sane Meleagrum cognominem CEnei silio
symbola signisicant haec venationis-apri.
Vale etiam in mortuis, quia et Musam Amori
et Gratias Sapientiamque in-unum copulavisti.
422. LEONID2E TARENTINI.
Quid conjiciemus de-te , Pisistrate, Chium cernentes
sculptum super tumulo positum talum? [quod lusor
utrumne quod Chius quidem eras? verisimile-est enim. An
eras , sed non nimis, o bone, multapuncta-jaciens?
an haec quidem non propinqua vero, sed in mero exstinc-
Chio ? Nae autumo, hocce-modo tetigimus. [ tus-es
423. ANTIPATRI SIDONII.
Hanc usque verbosam, usque garrulam , 0 hospes, pica
dicet, ebrietati vero addictam hic calix;
Cressamque sagittae, et lana laboris-amantem ,
vittaque rursus mitrae canara-tempora -.
talem me hic cippum-hahens condidit Bittidem tumulus,
Timeae incorruptam ex-puella conjugem.
Sed, 0 vir, et vale etiis-qui-abierunt in Orcum
eandem sermonum rursus largire gratiam
424. EJUSDEM.
a. Quaero quid-volens tuo Agis in cippo lapideo,
Lysidice, sculptam hanc exararit sententiam;
habena enim et capistrum , et in-praestanti·gallis Tanagra
ales natus, impetuosus excitator-pugnarum , [bus;
non placebat neque conveniebat domi-sedentibus mulieri-
sed et coli opera et textorii-mali-pedum.
b. E somno quidem excitatam me ad lanisicium nocturna
habena autem dicet domus rectricem; [avis,
Saecula tempus habet, tu juvenile vires.
An potius tellus hominem tegit ista disertum ?
Tu nomen , sermo penniger, ejus eras :
Viventique fuit par vis, seu seria mallet
Seu joca , materiam sive Cupido dabat.
Sic reor : OEnidse nomen Meleagre gerebas :
Hoc detracta sui tergora fulva docent.
Salve nunc etiam vita defunctus. Amori
Nam tua mens Musas miscuit et Veneres.
422. LEONIDAE TARENTINI.
Esse quid hoc dicam, Chio, Pisistrate,jactu
Aspicio talum quod tua busta super?
An quod Chius eras ? facile hoc quis crederet. An quod
Lusor eras? at non alea fausta tibi.
An procul haec abeunt, Chii sed copia vini
Te mersit ? verum nos tetigisse puto.
423. ANTIPATRI SIDONII.
Ifeec me pica loquax testabitur esse loquacem ,
Assuetamque meri ductibus iste calix;
Pensa laboriferam; Cressam genus indicat arcus ;
Tempora prae senio cana mitella notat.
Talis eram Bittis, super haec cui structa columna est;
Nupta quidem Thymeles jure sed usa fui.
Vir mihi care vale : tantum rogo , quisquis ad Orcum
Venerit, huic quam dat fkbula da veniam.
424· ANTIPATRI. ,
Dic mihi quis sculpsit res occultantia signa ,
Lysidica, in cippi marmore , quaeso, tui ?
Ante diem pensis intentam pervigil ales,
Et me rectricem dicit habena domus.
Nec nimium neque vana loqui didicisse capistro
Indicor, antiquo more quietis amans.