DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48283#0490
56C
ANTHOLOGLE PALATINA
επί ξένης τελευτήσαντα. In Plan. άδηλον, — 1. « Quod is
qui loquitur terram pro matre agnoscit, hominem signi-
sicat nullius generis, terrx silium. Sic Persius VI, 57 ·.
progenies terrx. Eurip. Ion. 542 ■ γης άρ’ έκπέφυκα μη-
τρός, al. —2. Κείνης, quae me nutrivit; ήδε, quae me con-
dit. — 4. Morbo heliaco igitur sive consternatione ex solis
ictu orta periisse videtur. » Jac.
CCCLXXII. Lemma "· εις Άτύμνιον ομοίως επί ξένης τε-
λευτήσαντα. Nomen poetae in Codice λ. βάσσους, in Plan.
Λουλλίου. — 2. « Δαίμονες, fata quae quis sibi sutura spe
et animo singit. — 3. Intelligenda urbs haud procul a
Tarento sita; Thebas Lucanas vocat Plinius III, 11.
Deinde malim ούκ επί πρόσσω. — 5. Έπί παιδί, relicto si-
lio orbo, cui custos atque tutor esse debebat, eumque ideo
moriens quasi oculis privavit, illo post patrem amissum
tanquam caeco errante. » .lac. — G οφθαλμόν Cod., alte-
rum Plan. « Codicis scriptura οφθαλμόν non statim reji-
cienda , quum sint pueri comparati oculis; vide Artemid.
I, c. 20. Sed sic όρφανικώ έπί παιδί et εύνιν οφθαλμόν idem
sere signisicarent. » B.
CCCLXXIII. Lemma : εις δύο τινάς Μιλησίους έν Ιταλία
τελευτήσαντας· οΐμαι δ’ δτι σοφούς. — 3. ήλλάξω Cod., al-
terum Plan. « Coronx hoc loco videntur esse documen-
tum leetitise, qua juvenum illorum gloria patriam Miletum
afsecerat. » Jac.
CCCLXXIV. Lemma : εις ναυαγόν Λυσιδίκης υιόν Πνυτα-
γόραν. — 1 έχρύφθη Cod. ct Plan., corr. Brunck. — 4 ά-
πνοον Plan. ·—■ 5 κατ’ άργαίην Cod., alterum Plan. — 0 πρυ-
μνύχους Cod. «Sunt qui vulgo πρυμνηταί vel πρυμνήσιοι κάλοι
vocantur, sunes puppi aptati. Hi στέλλονται, contrahun-
tur et inhibentur, vehementiore vento ingruente. » Jac.
— 8 είσανέβην Heckerus. Legebatur είσενέβην.
CCCLXXV. Lemma ·. εις τινά γυναίκα έγκυον έν σεισμφ
τετοκυϊαν ,τινασσομένου του δώματος. — 2. « Schaeser. ad
Gnomicos p. 166 τιναξαμένων passive intelligi oportere
docet; vid. not. ad IX, ep. 247. Capiendum ορθά de suc-
cussione parietum perpendiculari » B. Aoristus medii, qui
rarissime passivam vim admittit, sic explicandus esse
videtur ·. dum parietes illum terrae tremorem et concus-
sionem ita in se recipiebant, ut recti starent neque con-
ciderent. Jac. Brunckius cum Reiskio τινασσομένων. —
3 α’.ς ύπό φωλεύουσαι Cod., corr. Reiskius. — 5. Άμφότεροι,
mater et insans. « Similis casus contigit in Antiochiae ruina,
ut narrat Dio Cass. LXVIII, 25, et alii nostris tempori-
bus. » Jac. Apparet carmen temere inter επιτύμβια rece-
ptum esse.
CCCLXXVI. Lemma : έίς Σέλευκον νέον τελευτήσαντα.
Lesbius juvenis in Hispania sepultus. — 1 δειλαΐδι Cod. —
2 ληθόμενοι Salmasius (a quo tacite, ut multa alia, sum-
psit Brunck. ); αίθόμενοι (ex ΛΙΘ. ortum) Codex, corre-
ctione ωι posita super ροϋ et του syllabas ; άτηροϋ αίσθόμενοι
βιότου pessime Plan. — 5. « Cogitabat Brodanis de Iberis
Asiae, qui hodie Georgiani vocantur. Sed quum eloquenti»
studium in Seleuco commemoretur, suspicari licet eum
in Hispania arti dicendi, quae tum temporis in illis regio-
nibus slorebat, dedisse operam, » Jac.
CCCLXXVI1. Lemma : εις Παρθενίαν τόν Φωκαέα τον εις
'Όμηρον παροινήσαντα. Hunc homeromastigem suisse Dio-
nysii Alexandrini Glauci silii discipulum, cujus Suidas s.
v. (p. 1394 Bernh.) et Athenaeus XI, p. 467, C, memine-
runt, docuit Jacobsius , praeclare addens : « Quum Diony-
sius usque ad Trajanum vixerit, Parthenius sub Hadriano
sloruisse videri potest. Secundum hunc imperatorem ita-
que, qui Ciceroni Catonem , Ennium Virgilio praeserebat
et 'Όμηρον καταλύων Αντίμαχον άντ’ αύτου είσήγεν ( Dio
Cass. LXIX, 4), etiam Parthenius judicabat. « — 1. Junge
καταχεύατε. Sic καταπιττοϋν Εύριπίδην ap. Aristoph. Ec-
cles. 824 dictum et oppositum καταχρυσοΰν Εύριπίδην. —
2 μυσαρογλώσσου superscriptum in Codice , sed μυσαρών
redit in versu 4. — 3 οΰνεκε Cod., superposito a. « Tuetur
κείνα, contra pravam Kusteri et L. S. emendationem κεί-
νος, Dorvillius in Misc. Obss. Nov. t. II, p. 124. Qua de
emphasi pronominis ίκεϊνος vide mea ad Theocr. XVI, 44
ed. sec. » B. — 4 φλέγματα Cod. superposito 0 (φθέγματα),
de qua varietate cons. ep. 70 , 4. — 5 έπιδή Cod. a pr.
I m., deinde in έπειδή mutatum, et superscriptum ■· γρ.
| έπίη. — 6. « Βάτον, sentes, sentibus oppletum carmen.
| Probabilius est πάτον, i. e. κάπρον, άφόδευμα, quod
i Kusterus maluit jam apographorum uni olim adseriptum.
! Sic Plautus Pers. III, sc. 1, 3, in conviciis jungit lu-
I tum et sterquilinium. » Jac. Recepit Boiss.; equidem
in latinis posui, non in graecis , quia nescitur quid in ele-
gis dixerit ille Zoilus. — 7 ultimae voci superscriptum in
Cod.; γρ. ήσται. — 8. « Κλοιω. Ad supplicii genus respi-
citur illud quo Cleonem afsiciendum censet Aristoph. Nub·
587 : φιμώσητε τούτου τω ξύλω τόν αυχένα- et Lysistr. 683 :
ές τετρημε'νον ξύλον έγζαθαρμόσαι τόν αύχένα, ubi v. Bergl. »
Jac. in Add., olim rectius, puto, interpretatus de collari
canum, « propter cynicam mordacitatem et impuden-
tiam. »
CCCLXXVIII. Lemma: εις Ίλιόδωρον (sic) καί Διογένειαν
την αύτοΰ γαμέτην. — 1 έφθανεν (ut Cod. ) Aldi planu-
deus et Regius planudeorum optimus, in quo bis legitur;
altero loco κάτθανεν, ut edd. Plan. Jn sine Cod. ώρη.—
I 3 δ’ώ; ύμέναιον έπί πλ. Cod. et Plan., sine sensu; ώς άμ’
| έναιον ένί πλακί Tyrwhittus; ώς άμ’έναιον, έτ’ έν πλ. Ja-
cobs. in notis rass., qui ante in Palat, ώς συνέναιον, έτι
πλ., mutatione minima, sed ύπό πλ. sumpsi a Toupio,
coli. ep. 324, 1 ■ ύπό πλακί τήδε τέθαμμαι. Post ά>ς συνέ-
ναιον sequens τυμβεύονται valet συντυμβευονται, praesertim
excipiente ξυνόν. A Boissonadio correctum video δ’ εις
ύμέναιον έπί πλ., sed schedulae in hoc et sequens epigr.
nullae supersunt. —4 ώς θάνατον Cod., sed superscripto
λαμον, ut Plan. De constructione v. Thes. v. Άγάλλομαι.
« in καί τάφον grata est emphasis ■ etiam de sepulcro
communi non minus laetantur quam olim de communi tha-
lamo. » Jac.
CCCLXXIX. Lemma : εις την έν Δικαιαρχία (compen -
dio) θάλασσαν καί εις τά έκεϊσε νεώρια καί τούς λιμένας.
Haud dubie oh vocem χώμα male acceptam epigramma
positum inter Sepulcralia, ut infra ep. 641 de horologio
propter vocem σήμα. Loquuntur mare et terra de in-
genti mole Portus Julii apud Bajas, quod opus notissi-
mum ex Virgilio Georg. II, 161 seqq. ct Horat. Art. 64
seqq., ubi v. interpretes. —1 δικαιαρχία Cod. — 2. « In-
telligitur moles usque in medium mare producta, ut pro-
montorium Rheginum αίεί φρινακίου γευομένην ϋδατος
(άκραν) dicit poeta infra ep. 714, 2. —4 βιαζόμενα Cod.,
superposito μέθα. Cons. Horat. Carm. III, od. 1, 33 :
contracta pisces xquora sentiunt Jactis in altum mo-
libus. — 5. Κόσμου, populi orbis terrarum domini. —
6 έπ’ αύτής μέτρον Codex, egregie correctum a Reiskio ;
contemplare Romam vicinam et judica si ad hujus
urbis modum et mensuram portum habeo; sive grsece,
εί ταύτη ό έμός λιμήν σύμμετρός έστι. » Jac. Mire Boiss.
sua manu : έγγύθεν· άπ’ αύτής.
CCCLXXX. Lemma : εις Εύνικίδαν τινά, ούτινος ή λάρναξ
ANTHOLOGLE PALATINA
επί ξένης τελευτήσαντα. In Plan. άδηλον, — 1. « Quod is
qui loquitur terram pro matre agnoscit, hominem signi-
sicat nullius generis, terrx silium. Sic Persius VI, 57 ·.
progenies terrx. Eurip. Ion. 542 ■ γης άρ’ έκπέφυκα μη-
τρός, al. —2. Κείνης, quae me nutrivit; ήδε, quae me con-
dit. — 4. Morbo heliaco igitur sive consternatione ex solis
ictu orta periisse videtur. » Jac.
CCCLXXII. Lemma "· εις Άτύμνιον ομοίως επί ξένης τε-
λευτήσαντα. Nomen poetae in Codice λ. βάσσους, in Plan.
Λουλλίου. — 2. « Δαίμονες, fata quae quis sibi sutura spe
et animo singit. — 3. Intelligenda urbs haud procul a
Tarento sita; Thebas Lucanas vocat Plinius III, 11.
Deinde malim ούκ επί πρόσσω. — 5. Έπί παιδί, relicto si-
lio orbo, cui custos atque tutor esse debebat, eumque ideo
moriens quasi oculis privavit, illo post patrem amissum
tanquam caeco errante. » .lac. — G οφθαλμόν Cod., alte-
rum Plan. « Codicis scriptura οφθαλμόν non statim reji-
cienda , quum sint pueri comparati oculis; vide Artemid.
I, c. 20. Sed sic όρφανικώ έπί παιδί et εύνιν οφθαλμόν idem
sere signisicarent. » B.
CCCLXXIII. Lemma : εις δύο τινάς Μιλησίους έν Ιταλία
τελευτήσαντας· οΐμαι δ’ δτι σοφούς. — 3. ήλλάξω Cod., al-
terum Plan. « Coronx hoc loco videntur esse documen-
tum leetitise, qua juvenum illorum gloria patriam Miletum
afsecerat. » Jac.
CCCLXXIV. Lemma : εις ναυαγόν Λυσιδίκης υιόν Πνυτα-
γόραν. — 1 έχρύφθη Cod. ct Plan., corr. Brunck. — 4 ά-
πνοον Plan. ·—■ 5 κατ’ άργαίην Cod., alterum Plan. — 0 πρυ-
μνύχους Cod. «Sunt qui vulgo πρυμνηταί vel πρυμνήσιοι κάλοι
vocantur, sunes puppi aptati. Hi στέλλονται, contrahun-
tur et inhibentur, vehementiore vento ingruente. » Jac.
— 8 είσανέβην Heckerus. Legebatur είσενέβην.
CCCLXXV. Lemma ·. εις τινά γυναίκα έγκυον έν σεισμφ
τετοκυϊαν ,τινασσομένου του δώματος. — 2. « Schaeser. ad
Gnomicos p. 166 τιναξαμένων passive intelligi oportere
docet; vid. not. ad IX, ep. 247. Capiendum ορθά de suc-
cussione parietum perpendiculari » B. Aoristus medii, qui
rarissime passivam vim admittit, sic explicandus esse
videtur ·. dum parietes illum terrae tremorem et concus-
sionem ita in se recipiebant, ut recti starent neque con-
ciderent. Jac. Brunckius cum Reiskio τινασσομένων. —
3 α’.ς ύπό φωλεύουσαι Cod., corr. Reiskius. — 5. Άμφότεροι,
mater et insans. « Similis casus contigit in Antiochiae ruina,
ut narrat Dio Cass. LXVIII, 25, et alii nostris tempori-
bus. » Jac. Apparet carmen temere inter επιτύμβια rece-
ptum esse.
CCCLXXVI. Lemma : έίς Σέλευκον νέον τελευτήσαντα.
Lesbius juvenis in Hispania sepultus. — 1 δειλαΐδι Cod. —
2 ληθόμενοι Salmasius (a quo tacite, ut multa alia, sum-
psit Brunck. ); αίθόμενοι (ex ΛΙΘ. ortum) Codex, corre-
ctione ωι posita super ροϋ et του syllabas ; άτηροϋ αίσθόμενοι
βιότου pessime Plan. — 5. « Cogitabat Brodanis de Iberis
Asiae, qui hodie Georgiani vocantur. Sed quum eloquenti»
studium in Seleuco commemoretur, suspicari licet eum
in Hispania arti dicendi, quae tum temporis in illis regio-
nibus slorebat, dedisse operam, » Jac.
CCCLXXVI1. Lemma : εις Παρθενίαν τόν Φωκαέα τον εις
'Όμηρον παροινήσαντα. Hunc homeromastigem suisse Dio-
nysii Alexandrini Glauci silii discipulum, cujus Suidas s.
v. (p. 1394 Bernh.) et Athenaeus XI, p. 467, C, memine-
runt, docuit Jacobsius , praeclare addens : « Quum Diony-
sius usque ad Trajanum vixerit, Parthenius sub Hadriano
sloruisse videri potest. Secundum hunc imperatorem ita-
que, qui Ciceroni Catonem , Ennium Virgilio praeserebat
et 'Όμηρον καταλύων Αντίμαχον άντ’ αύτου είσήγεν ( Dio
Cass. LXIX, 4), etiam Parthenius judicabat. « — 1. Junge
καταχεύατε. Sic καταπιττοϋν Εύριπίδην ap. Aristoph. Ec-
cles. 824 dictum et oppositum καταχρυσοΰν Εύριπίδην. —
2 μυσαρογλώσσου superscriptum in Codice , sed μυσαρών
redit in versu 4. — 3 οΰνεκε Cod., superposito a. « Tuetur
κείνα, contra pravam Kusteri et L. S. emendationem κεί-
νος, Dorvillius in Misc. Obss. Nov. t. II, p. 124. Qua de
emphasi pronominis ίκεϊνος vide mea ad Theocr. XVI, 44
ed. sec. » B. — 4 φλέγματα Cod. superposito 0 (φθέγματα),
de qua varietate cons. ep. 70 , 4. — 5 έπιδή Cod. a pr.
I m., deinde in έπειδή mutatum, et superscriptum ■· γρ.
| έπίη. — 6. « Βάτον, sentes, sentibus oppletum carmen.
| Probabilius est πάτον, i. e. κάπρον, άφόδευμα, quod
i Kusterus maluit jam apographorum uni olim adseriptum.
! Sic Plautus Pers. III, sc. 1, 3, in conviciis jungit lu-
I tum et sterquilinium. » Jac. Recepit Boiss.; equidem
in latinis posui, non in graecis , quia nescitur quid in ele-
gis dixerit ille Zoilus. — 7 ultimae voci superscriptum in
Cod.; γρ. ήσται. — 8. « Κλοιω. Ad supplicii genus respi-
citur illud quo Cleonem afsiciendum censet Aristoph. Nub·
587 : φιμώσητε τούτου τω ξύλω τόν αυχένα- et Lysistr. 683 :
ές τετρημε'νον ξύλον έγζαθαρμόσαι τόν αύχένα, ubi v. Bergl. »
Jac. in Add., olim rectius, puto, interpretatus de collari
canum, « propter cynicam mordacitatem et impuden-
tiam. »
CCCLXXVIII. Lemma: εις Ίλιόδωρον (sic) καί Διογένειαν
την αύτοΰ γαμέτην. — 1 έφθανεν (ut Cod. ) Aldi planu-
deus et Regius planudeorum optimus, in quo bis legitur;
altero loco κάτθανεν, ut edd. Plan. Jn sine Cod. ώρη.—
I 3 δ’ώ; ύμέναιον έπί πλ. Cod. et Plan., sine sensu; ώς άμ’
| έναιον ένί πλακί Tyrwhittus; ώς άμ’έναιον, έτ’ έν πλ. Ja-
cobs. in notis rass., qui ante in Palat, ώς συνέναιον, έτι
πλ., mutatione minima, sed ύπό πλ. sumpsi a Toupio,
coli. ep. 324, 1 ■ ύπό πλακί τήδε τέθαμμαι. Post ά>ς συνέ-
ναιον sequens τυμβεύονται valet συντυμβευονται, praesertim
excipiente ξυνόν. A Boissonadio correctum video δ’ εις
ύμέναιον έπί πλ., sed schedulae in hoc et sequens epigr.
nullae supersunt. —4 ώς θάνατον Cod., sed superscripto
λαμον, ut Plan. De constructione v. Thes. v. Άγάλλομαι.
« in καί τάφον grata est emphasis ■ etiam de sepulcro
communi non minus laetantur quam olim de communi tha-
lamo. » Jac.
CCCLXXIX. Lemma : εις την έν Δικαιαρχία (compen -
dio) θάλασσαν καί εις τά έκεϊσε νεώρια καί τούς λιμένας.
Haud dubie oh vocem χώμα male acceptam epigramma
positum inter Sepulcralia, ut infra ep. 641 de horologio
propter vocem σήμα. Loquuntur mare et terra de in-
genti mole Portus Julii apud Bajas, quod opus notissi-
mum ex Virgilio Georg. II, 161 seqq. ct Horat. Art. 64
seqq., ubi v. interpretes. —1 δικαιαρχία Cod. — 2. « In-
telligitur moles usque in medium mare producta, ut pro-
montorium Rheginum αίεί φρινακίου γευομένην ϋδατος
(άκραν) dicit poeta infra ep. 714, 2. —4 βιαζόμενα Cod.,
superposito μέθα. Cons. Horat. Carm. III, od. 1, 33 :
contracta pisces xquora sentiunt Jactis in altum mo-
libus. — 5. Κόσμου, populi orbis terrarum domini. —
6 έπ’ αύτής μέτρον Codex, egregie correctum a Reiskio ;
contemplare Romam vicinam et judica si ad hujus
urbis modum et mensuram portum habeo; sive grsece,
εί ταύτη ό έμός λιμήν σύμμετρός έστι. » Jac. Mire Boiss.
sua manu : έγγύθεν· άπ’ αύτής.
CCCLXXX. Lemma : εις Εύνικίδαν τινά, ούτινος ή λάρναξ