Du Jon, François: Begin, Heerlijcke voortgangh, en Grootdadigh vermogen der Wijdberoemde Schilderkonst der Antycken (Amsterdam, 1675)

bequaemc afbeeldingrrrdtrjcprghenschappen diemea-
in de onroerende dinghen verneemt, als oock in dé
levendighc uytdruckinghe der beweghingen diemen
in d,^ roerend? dinghen spet^rt ,, wanneer defelvighe
yet meïck^lk-Ks d^e^ofkjdsn*:V;-©ekhkkinghe,cHe
men ghemeynlick.de c$#% ofte,<2*#**««fepIaght te
heeten. De vier«erste höósd'stuckenwierdenso wel
'm d' enckele Schilderye vaneen figure waer gheno-
men, als ia de veelvoudighe Schilderye die uyt vele
figucenbestond:: De Dïspositie daerenteghen-plaght
aÖetmeest in de veelvoudighe Schilderyen plaets te
hebben; aengheïïen veelèendcverschcydene figuren
<üe hobbel tobbef'in een stuck achteloossick opghe-
hoopt worden, anders niet en sebijnen te wesen dan
een donckere doode vetwarringhc. van ettcKcke
quaelick over-een-stemmendè dingen dit licht noch
leven in iïch Hebben s.tot datse door de schickingh*
Konst in haerc rechte plaetse bequaemelkk.ende or-
dcntelickghestelt sijn. Alhoewel wy het oversulcks
met groot recht daervoorhouden dat d* oude Mee-
iters de volmaccktheyd haerer Konstc in dese vijf
hoófd-stucken voornaemelicksochlen,nochtans staet
ons hict rneteenen oock aen te mereken, datsy~de
volkomenhcyd haeres wereks nietsoo seer en stelde»
in't bèhoorlicke ghebruyekvan elckbysondrehoosd-
Ihick, ais, wel in een sekere soortevan bevalligheyd
dietiytdesehickelicke ghevoeghsaemheyd van elck
hoofd-stnek inhetbysönder, en uyt d'óndctKnghe
§yer eendraeghinghe vanajle dese hoosd-stüekcn in
' '*" itgnemcys