DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.798#0292
DesSchilder-Konsts. 2S7
d'Aengenaeme jeughd van blyd-roodeonverwelckte bloemen,midsga-
ders de lichte laeye van een bernende vier hebben oock een glimmende
krachr. Daer en is gheên droeve doof~dontkereverwe in de bloemen noch in de ,
•vier vlammen te vinden, seght Ovidius*,ghemerckf mensulcken ghetveld des _ L'b'i.
lichts in beyde ghewaer wordt, dat bet den menschenby-nae onmoghelick is 01U '
hatre ooghen daer van oste dwinghen; Philastratus schijnt oock sodaenï-
ghenvroolickheydvaneensuyvere klacrheyd tot de Schilderye des
gouds te vereysschen, dat hetmaghugh sy niet alleen d' ooghen maer
oock de herten der aenschouwers krachtighlick te vervreughden.
De» Schilder heest sich in d' afbetldinghe van 't goud wenderlick wel ghequeten,
seght hy *, niet alleen door sijne K$nst te weghe brenghende dat het de levende ¥ icomim
shedaenten der dinghen die het ghedtoonghen was aente nemen behield, maer L ib. ii. m
oven dien eenj'ekere krackt daer inupstortendeom'smenschen ghemoed door Themb
tengantjcb aenghenaeme vermaeckelickheydtevervroolicken^ Dient maer stotle.
alleen aenghemcrckt, dat dit sttick schijnt ghevvrocht te sijn gheweest
achtervolghens de regulen van d' oude eenvoudigheyd die van ons in
't seste Capittel onses tweeden Boecks verhandelt wordt; soo dat den
Konstenaer'tgoudindese sijne Schilderye niet en heeft soeken af te
beelden, mids eenighe sekere ghedeehen sïjnes tafereels vergulden- .
de ; maer wy möghen 't liever daer vóór houden, dat hy 't glinsteren-
de assetsel des gouds uy t de kracht van stercke en gantïch levendighe
verwen ghehaelt heeft. Blijcktdanuythetgbenewy tot nocbtoeal-
biergheseyt hebben, dat het schiJHiel noodwendighlick vereyscht
wordt tot d'afbeeldinghe der dinghen van desén aerd; volghtdatwy -\ .
voorder aenmercken, hoe dat allerhande goede stucken haervoor-
naemftecieraet vanhetsehijnsel ontleeueo. iWant of schoon deghe-'
beele Schilderye vol is van allerley uy tgbclee/èn blijd-gloeyende Cc- .. -.'
leuren> nochtans salse onse ooghen in'rminste niet bevallen, als
wefende plat en krachteloos, 'tensy saecke datonsghesichtdefchie-
licke beydinge van ettelicke siicker-snelle straelen daer in vernemen.
Deseschijnsils hebben baere voornaemste kracht in dekortstondighéschieltckheyd
van een bliek, sem-scheutighe siickeringb, seght Philaftratus Lil. I, Devitis
Sophistarttm, in Loüiano. Soo en kan het oock anders niet gheschieden, os "de*
seglantsende blencken moeten d' eend'ander noodsaeckelick verhinderen, wan*
neerse dick opmakkander en. sinder ophouden roerJchi/nen,iegtQuintil.yill,io.
Dies halven is het mede oughertjmt Aatmen van dese asslekende lichten een
hlaeckjende vier-vlammefoude gaen maecken,seght den selvigen autheur*, «Lib.viii»
gberherckjfe maer alleen hier en daer heymelickbehooren nyt te kicken, als Cap'. 5.
vierighe endeuyt denroock van selfs voord-sfarckelende ameringhen. Soo is
het mede onmoghelijck dat sich defisterke lichten in een Schilderye, die daer
LI ij sticke
d'Aengenaeme jeughd van blyd-roodeonverwelckte bloemen,midsga-
ders de lichte laeye van een bernende vier hebben oock een glimmende
krachr. Daer en is gheên droeve doof~dontkereverwe in de bloemen noch in de ,
•vier vlammen te vinden, seght Ovidius*,ghemerckf mensulcken ghetveld des _ L'b'i.
lichts in beyde ghewaer wordt, dat bet den menschenby-nae onmoghelick is 01U '
hatre ooghen daer van oste dwinghen; Philastratus schijnt oock sodaenï-
ghenvroolickheydvaneensuyvere klacrheyd tot de Schilderye des
gouds te vereysschen, dat hetmaghugh sy niet alleen d' ooghen maer
oock de herten der aenschouwers krachtighlick te vervreughden.
De» Schilder heest sich in d' afbetldinghe van 't goud wenderlick wel ghequeten,
seght hy *, niet alleen door sijne K$nst te weghe brenghende dat het de levende ¥ icomim
shedaenten der dinghen die het ghedtoonghen was aente nemen behield, maer L ib. ii. m
oven dien eenj'ekere krackt daer inupstortendeom'smenschen ghemoed door Themb
tengantjcb aenghenaeme vermaeckelickheydtevervroolicken^ Dient maer stotle.
alleen aenghemcrckt, dat dit sttick schijnt ghevvrocht te sijn gheweest
achtervolghens de regulen van d' oude eenvoudigheyd die van ons in
't seste Capittel onses tweeden Boecks verhandelt wordt; soo dat den
Konstenaer'tgoudindese sijne Schilderye niet en heeft soeken af te
beelden, mids eenighe sekere ghedeehen sïjnes tafereels vergulden- .
de ; maer wy möghen 't liever daer vóór houden, dat hy 't glinsteren-
de assetsel des gouds uy t de kracht van stercke en gantïch levendighe
verwen ghehaelt heeft. Blijcktdanuythetgbenewy tot nocbtoeal-
biergheseyt hebben, dat het schiJHiel noodwendighlick vereyscht
wordt tot d'afbeeldinghe der dinghen van desén aerd; volghtdatwy -\ .
voorder aenmercken, hoe dat allerhande goede stucken haervoor-
naemftecieraet vanhetsehijnsel ontleeueo. iWant of schoon deghe-'
beele Schilderye vol is van allerley uy tgbclee/èn blijd-gloeyende Cc- .. -.'
leuren> nochtans salse onse ooghen in'rminste niet bevallen, als
wefende plat en krachteloos, 'tensy saecke datonsghesichtdefchie-
licke beydinge van ettelicke siicker-snelle straelen daer in vernemen.
Deseschijnsils hebben baere voornaemste kracht in dekortstondighéschieltckheyd
van een bliek, sem-scheutighe siickeringb, seght Philaftratus Lil. I, Devitis
Sophistarttm, in Loüiano. Soo en kan het oock anders niet gheschieden, os "de*
seglantsende blencken moeten d' eend'ander noodsaeckelick verhinderen, wan*
neerse dick opmakkander en. sinder ophouden roerJchi/nen,iegtQuintil.yill,io.
Dies halven is het mede oughertjmt Aatmen van dese asslekende lichten een
hlaeckjende vier-vlammefoude gaen maecken,seght den selvigen autheur*, «Lib.viii»
gberherckjfe maer alleen hier en daer heymelickbehooren nyt te kicken, als Cap'. 5.
vierighe endeuyt denroock van selfs voord-sfarckelende ameringhen. Soo is
het mede onmoghelijck dat sich defisterke lichten in een Schilderye, die daer
LI ij sticke