DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.12181#0016
1^ 12 ^§6
τοϋ Συνταγματάρχου Κ. Λείκ. Αϊ βαθμίδες αύται, καθ' όσον φαίνονται μέχρι τοΰδε·, κατέχουσαι κατά πλάτος
όλον το μεταξύ τίς βάσεως τοϋ άνόριάντος τοΰ Άγρίππα καί της του ναού της Λίκης, φθάνουν μέ/ρι τοϋ πέ-
ρατος της τελευταίας ταύτας, αΐ δι περαιτέρω άνασκαφαί θέλουν άποοείξΐί , αν, ώς έχομεν λόγους δια νά πι-
στεύωυ.εν, όξηκολούΟουν αύται κατά την κύτήν διεύθυνσιν μέχρι τοΰ βάθους της κοιλάδος, καΟ' (, ϊσως μέοος
ϊοταντο οί ανδριάντας τοΰ Αρμοδίου και Αριστογείτονος, η άν ή κάτοόος ε7ρέφετο, ώς σν'μερον φαίνεται , προς
μεσημβρίαν, καί διερχόμενη ύπό το δυτικόν τείχος της βάσεως του ναου της .\ίκης, άπνίντα ενταύθα της έξόδου
τήν πύλην.
Κατά την αύτήν έποχήν έγένοντο καί τίνες άνασκαφαί πλησίον του Πειραιώς, πιθανώς κατά τό νεκροταφεΐον
τοΰ δήμου τούτου, άνατολικοαρκτικώ; τοϋ μικρού λιμένος ΚανΟάρου, και ευρέθησαν δι'αυτών μέ/ρι 12 ανά-
γλυφων λόγου αξίων, τινές έπιγραφαί επιτάφιοι και 120 αγγεία όχι "ευκαταφρόνητα.
Κατά τό ετος 1837 αί άνασκαφαί έπροχιόρησαν έπί της όδοϋ τ/ίς άγούσης άπό τών Προπυλαίων πους τον
Παρθενώνα , έπί σκοπώ νά εΰρεΟνί τό άρχαΐυν της Ακροπόλεως έδαφο;· και τώ ό'ντι τοϋτ) εύρίθη, διότι άνεφάνη
ό βρά/ος έγκαρσίως κεχαραγμένος κατά την μεταξύ των δυ'ο οικοδομημάτων διεύθυνσιν , καΟ' ην αναμφιβόλως
ή'γετο ή ναΰ; εις την πομπήν των Παναθηναίων. Εις τό διάςημα τούτο εύρέΟ,-,σαν ομοίως διάφορα τεμά/ια γλυ-
πτικά και έπιγραφαί, κυρίως έκ τών Ρωμαϊκών χρόνων, μεταξύ δέ άλλων καί ή ενταύθα ύπ' άρ. 1. δημο-
σιευομένη.
Αλλ' άφ' ου κατά τον τρόπον τούτον ή ανασκαφή έπροχώρησε μέχρι τοϋ Ερεχθείου, έκρίθη εύλογον νά
γίνη αμέσως έ'ναρξις της καθάρσεως αϋτοϋ και της ς-ερεώσεως διαφόρων μερών του επισφαλών. Εις τούτο έπεισε
προς -το',ς άλλοις και ό λόγος ότι πριν άρχίστι τοϋ Παρθενώνος ή άνέγερσις, ήτον ανάγκη νά καθαρισθώσιν όλα
τά πέριξ αύτοΰ, κα'ι ιδίως τά πρόςβορόί,ν κείμενα, διαρκοϋντος τοϋ θέρους, ό'ταν δεν επικρατούν σφοδροί βόρειοι
άνεμοι. Κατά τάς άνασκαφάς εύρέθ/,σαν σ/εδόν δλαι αί πλίνθοι τιΰ βορείου τείχους τοΰ Ερεχθείου, και έπτά
τοϋ γείσσου αύτοΰ τμήματα, σχεδόν όλα σώα· εν μέρος όμως της κρηπίδος έλλεΐπον εγεινεν ανάγκη νά λαξευθ/ί
πριν ό τοίχος άνεγερθή. Η ανατολική πλευρά έ/.αθαρίσθη ομοίως καί έφάνη ή βάσις τ/ίς ύπό τοϋ Ελγίνου άρπα-
γείσης τήλης, περί τά μέσα δε έ^ερεάθη καΟ' δ μέρος ειχεν ύποσκαφνί ύπό τών χριστιανών, οί'τινες εΐχον κα:
τοΰτον τον ναόν μετασκευάσει εις έ/.κλησίαν. Επί δέ ό'λων τών νέων τούτων έπισκευ.ον έπεγράφη τό « έκτίσθη
τώ 1 83 7 » προς αποφυγήν πάσης εις τά μέλλον αμφιβολίας. Τό νότιον τείχος άνηγέρθη ομοίως· κατά τό μέ-
ρος δέ τούτο εύρέθ/,σαν καί διάφορα γλυπτικής αντικείμενα, μεταξύ τών οποίων πολύτιμος ή πέμπτη της προ-
^άσεως τοΰ Πανδροσίου Καρυάτις, περί τη; όποιας εσφαλμένους υπετίΟετο μέχρι τοΰδε ότι ευρίσκεται εϊς τά
Βατικάνον της Ρώμης. ΓΙ ά-.έγερσίς της εις την άρχαίαν της θέσιν δεν είναι ακόμη εύκολος, διότι είναι εις
τμήματα πολλά τεθραυσμένη, τών οποίων τινά εισέτι δέν ευρέθησαν,
Εγένοντο μετά ταύτα έπισκευαί τίνες εις την πρόστασιντήν προς τω Κεκροπίω (1), $ τών Καρυάτιδων
καί άνηγέρθη ή έπ'ι της πολιορκίας τών 1836 πεσοΰσα Καρυάτις, της οποίας τήν κεφαλήν διετήρει ό Κ·
Πιττάκης. ό ελλείπων πλόκαμος της έπεσκευάσθη ύπό τοΰ Γερμανού γλύπτου Κ. ϊμΧβ(Ρ> ^ι<* ν" δύναμιν
ίκανήν προς ύποστήριξιν τών έπιστυλίων. ίϊςζ τεθείσ/ς εντός ολίγου καί της άλλης έσχάτως ανευρεθείσης ε?ς
.τήν οίκείαν θέσιν, ή κομψή αύτη πρότασις θέλει ςερείσθαι μόνης της άφιλοκάλως, διά νά μήν εί'πωμεν ά'λλοτι,
ύπό τοϋ λόρδου Ελγινος άρπαγείσης έκτης.
Κατά τά δυτικάν μέρος άνηγέρθησαν εντελώς αί δύω έκ τών τεσσάριον έπί της υψηλής κρηπίδος ίς-αμένων
(I) ΕΤΓίττ: τ:^τάσε'. τί ιιρος τώ Χίκρωτ:!ω· έττιγρ.
τοϋ Συνταγματάρχου Κ. Λείκ. Αϊ βαθμίδες αύται, καθ' όσον φαίνονται μέχρι τοΰδε·, κατέχουσαι κατά πλάτος
όλον το μεταξύ τίς βάσεως τοϋ άνόριάντος τοΰ Άγρίππα καί της του ναού της Λίκης, φθάνουν μέ/ρι τοϋ πέ-
ρατος της τελευταίας ταύτας, αΐ δι περαιτέρω άνασκαφαί θέλουν άποοείξΐί , αν, ώς έχομεν λόγους δια νά πι-
στεύωυ.εν, όξηκολούΟουν αύται κατά την κύτήν διεύθυνσιν μέχρι τοΰ βάθους της κοιλάδος, καΟ' (, ϊσως μέοος
ϊοταντο οί ανδριάντας τοΰ Αρμοδίου και Αριστογείτονος, η άν ή κάτοόος ε7ρέφετο, ώς σν'μερον φαίνεται , προς
μεσημβρίαν, καί διερχόμενη ύπό το δυτικόν τείχος της βάσεως του ναου της .\ίκης, άπνίντα ενταύθα της έξόδου
τήν πύλην.
Κατά την αύτήν έποχήν έγένοντο καί τίνες άνασκαφαί πλησίον του Πειραιώς, πιθανώς κατά τό νεκροταφεΐον
τοΰ δήμου τούτου, άνατολικοαρκτικώ; τοϋ μικρού λιμένος ΚανΟάρου, και ευρέθησαν δι'αυτών μέ/ρι 12 ανά-
γλυφων λόγου αξίων, τινές έπιγραφαί επιτάφιοι και 120 αγγεία όχι "ευκαταφρόνητα.
Κατά τό ετος 1837 αί άνασκαφαί έπροχιόρησαν έπί της όδοϋ τ/ίς άγούσης άπό τών Προπυλαίων πους τον
Παρθενώνα , έπί σκοπώ νά εΰρεΟνί τό άρχαΐυν της Ακροπόλεως έδαφο;· και τώ ό'ντι τοϋτ) εύρίθη, διότι άνεφάνη
ό βρά/ος έγκαρσίως κεχαραγμένος κατά την μεταξύ των δυ'ο οικοδομημάτων διεύθυνσιν , καΟ' ην αναμφιβόλως
ή'γετο ή ναΰ; εις την πομπήν των Παναθηναίων. Εις τό διάςημα τούτο εύρέΟ,-,σαν ομοίως διάφορα τεμά/ια γλυ-
πτικά και έπιγραφαί, κυρίως έκ τών Ρωμαϊκών χρόνων, μεταξύ δέ άλλων καί ή ενταύθα ύπ' άρ. 1. δημο-
σιευομένη.
Αλλ' άφ' ου κατά τον τρόπον τούτον ή ανασκαφή έπροχώρησε μέχρι τοϋ Ερεχθείου, έκρίθη εύλογον νά
γίνη αμέσως έ'ναρξις της καθάρσεως αϋτοϋ και της ς-ερεώσεως διαφόρων μερών του επισφαλών. Εις τούτο έπεισε
προς -το',ς άλλοις και ό λόγος ότι πριν άρχίστι τοϋ Παρθενώνος ή άνέγερσις, ήτον ανάγκη νά καθαρισθώσιν όλα
τά πέριξ αύτοΰ, κα'ι ιδίως τά πρόςβορόί,ν κείμενα, διαρκοϋντος τοϋ θέρους, ό'ταν δεν επικρατούν σφοδροί βόρειοι
άνεμοι. Κατά τάς άνασκαφάς εύρέθ/,σαν σ/εδόν δλαι αί πλίνθοι τιΰ βορείου τείχους τοΰ Ερεχθείου, και έπτά
τοϋ γείσσου αύτοΰ τμήματα, σχεδόν όλα σώα· εν μέρος όμως της κρηπίδος έλλεΐπον εγεινεν ανάγκη νά λαξευθ/ί
πριν ό τοίχος άνεγερθή. Η ανατολική πλευρά έ/.αθαρίσθη ομοίως καί έφάνη ή βάσις τ/ίς ύπό τοϋ Ελγίνου άρπα-
γείσης τήλης, περί τά μέσα δε έ^ερεάθη καΟ' δ μέρος ειχεν ύποσκαφνί ύπό τών χριστιανών, οί'τινες εΐχον κα:
τοΰτον τον ναόν μετασκευάσει εις έ/.κλησίαν. Επί δέ ό'λων τών νέων τούτων έπισκευ.ον έπεγράφη τό « έκτίσθη
τώ 1 83 7 » προς αποφυγήν πάσης εις τά μέλλον αμφιβολίας. Τό νότιον τείχος άνηγέρθη ομοίως· κατά τό μέ-
ρος δέ τούτο εύρέθ/,σαν καί διάφορα γλυπτικής αντικείμενα, μεταξύ τών οποίων πολύτιμος ή πέμπτη της προ-
^άσεως τοΰ Πανδροσίου Καρυάτις, περί τη; όποιας εσφαλμένους υπετίΟετο μέχρι τοΰδε ότι ευρίσκεται εϊς τά
Βατικάνον της Ρώμης. ΓΙ ά-.έγερσίς της εις την άρχαίαν της θέσιν δεν είναι ακόμη εύκολος, διότι είναι εις
τμήματα πολλά τεθραυσμένη, τών οποίων τινά εισέτι δέν ευρέθησαν,
Εγένοντο μετά ταύτα έπισκευαί τίνες εις την πρόστασιντήν προς τω Κεκροπίω (1), $ τών Καρυάτιδων
καί άνηγέρθη ή έπ'ι της πολιορκίας τών 1836 πεσοΰσα Καρυάτις, της οποίας τήν κεφαλήν διετήρει ό Κ·
Πιττάκης. ό ελλείπων πλόκαμος της έπεσκευάσθη ύπό τοΰ Γερμανού γλύπτου Κ. ϊμΧβ(Ρ> ^ι<* ν" δύναμιν
ίκανήν προς ύποστήριξιν τών έπιστυλίων. ίϊςζ τεθείσ/ς εντός ολίγου καί της άλλης έσχάτως ανευρεθείσης ε?ς
.τήν οίκείαν θέσιν, ή κομψή αύτη πρότασις θέλει ςερείσθαι μόνης της άφιλοκάλως, διά νά μήν εί'πωμεν ά'λλοτι,
ύπό τοϋ λόρδου Ελγινος άρπαγείσης έκτης.
Κατά τά δυτικάν μέρος άνηγέρθησαν εντελώς αί δύω έκ τών τεσσάριον έπί της υψηλής κρηπίδος ίς-αμένων
(I) ΕΤΓίττ: τ:^τάσε'. τί ιιρος τώ Χίκρωτ:!ω· έττιγρ.