DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.12181#0030
Καρίαν καλουμένων ησαν ες ναοί κατά σειράν ό είς μετά τον άλλον, τώρα είναι ες έκκλησίαι, έκάτ'Ί δέ κατένει
τήν θεσιν ενός ναού (1). ό έκ τη; Ακροπόλεως διευΟυνόμενος δρόμος προ; τάς πύλ<Ας της πόλεως ταύτης και
την Νισσαίαν, τό έπίνειον αύτη;, έχει την αύτήν διεύθυνσιν μέ τον άρχαΐόν (2). Χάρις είς τόν δήααο/ον των
Μεγαρέων ουταίνεται τώρα είς τά Μέγαρα δημοτικόν μουσεϊον από τα )είψανα των έν Μεγχροις άρναιοττ'τίον.
Είς αύτό ίιπάρχουσι μένρι τοϋϊε εξ άγάλαατα ακέφαλα , τά τέσσαρα άνδρικοΰ αναστήματος, κατά το «.άλλον
καί ήττον καλής τέχνης, καΐ άλλα τίνα λείψανα της αρχαιότητος, τά όπο~α δεν άναφέρομεν δια το σύντομον.
Ει; την πολλά ,ταθοϋσαν ΚόρινΟον δέν σώζοντα^ ειμή έπτά πώρινοι κίονες μονόλιθοι, Δωρίου εργασία;, λείψανα
αρχαιοτάτου ναού, και πιθανώς του της Αθηνάς της Χαλινίτιδο; (3). Εις τό λείψανον τούτο τη; αρχαιότητος
παρατήρησα τήν άρχαϊκήν δυσαναλογίαν του πάχους των κιόνων παραβαλλομένου μέ τό ύψος αύτί.ν ή πυκνότης
τών "-ήλων προ; άλλη'λας, τό ύπέρ τό μέτρον ύψος τώ/έπι<-ηλίων και τά τοιαύτα είναι μαρτυρία των λόγιον μου.
Η άρχαία πόλις Κλεωναι, έφύλαξαν τό παλαιόν αύτών άνομα, καλούνται δ; σήμερον Κλένα. Εϊς τήν θέσιν
αύτη; φαίνονται πλήθη ερειπίων, και έπϊ της Ακροπόλεως αύτης σώζεται εν φρε'αρ λελατομημένον είς τόν βρά-
χον, και ολίγον κατωτέρω είς άρναιότατος τάφος κεκονιαμένος. Επί του ΘΛου αύτού φέρει γραμμάς σνηματι-
ζούσας μεγάλα τετράγωνα, και μεταξύ αύτών γραφάς αστερίσκων κατά γραμμήν σημίίουμενας; ό περίεργος ούτος
τάφος εμπεριέχων έ'σωθεν τρεις λάρνακας εΐναι ίσιος του Δκτορο; βασιλέως τών Κλεωνών και τών δύω υίών αύτού,
τοϋ Εύρώτου κα: Κτεάτου. Οί ει; τό πλησιόχωρον χωρίον Χϊλίόμόρι τάφοι εΐ/αι βέβαια τών Κλεωνών και ο'νι
τών κατοίκων τη; Τενέα; ώς ένόμισεν ό κατά τά 1835 άνασκάψα; έκεϊ Γερμανός.
Η προς το βορειοδυτικόν τών Κλεωνών χειυ.ένη Τενέα, τήν οποίαν κατά τό; Παυσανίαν κατώκουν κατά
τά Τρω'ίκά Τενέδιοι (4), μένει κατά δυστυχίαν έρημος· τό δε μέρο; αύτ^ς έφύλαξε σνεδόν τό άρχαΐόν τ-/·,; όνομχ
Τένα καλούμενον, εκείτο δέ προς τόν δρόμον τόν άπό Κορίνθου είς Μυκήνας άγοντα (5).
Προς άνατολάς της Νεμέα; είς τό μέρος τό όποιον Νεμέα εισέτι καλείται (6), οπου κείνται λείψανα μικρά; Εκ-
κλησία; τού Σωτήρος, τρία τέταρτα της ώρας μακράν του ναού, φαίνεται τό δίστομον σπήλαιον, εις τό όποιον ό
Ηρακλής τόν έν Νεμέα λέοντα έφόνευσεν. Είς τόίπεδίον αύτης Γστανται τρεις κίονες, λείψανα τοϋ ναοϋ τοϋ Νεμείο^
Διός, αξίου Οε'ας. Οί κίονες είναι Δωρίου εργασία;, οί δύω άνήκουσιν εις τόν ποόναον, καί ό τρίτος είναι τοϋ
ανατολικού περιστυλίου- ό'λοι οί, σπόνδυλοι τών άλλων κιόνων κείνται σώοι κατερριμμένοι έπ'αλλήλων, και δύ-
νανται νά άνασταθώσιν επί της αρχαία; αύτών θέσεως διά μικρά; δαπάνη;· οί κίονε; ούτοι σύγκεινται άπό 12
σπονδύλου; κισσηρίου λίθου έξωθεν κεκονιαμένου. Τό δέ κονίαυ.α τούτο, τό όποιον παρείχε λιθοειδές χρώμα,
φαίνεται εισέτι εΐςτινα μέρν). Π κατατροφή τή; οροφή; αύτοϋ έγένετο πριν τοϋ Παυσανίου (7), ή δέ τών κιόνων
(1) Ό τρόιτο; ουτο; ίτον κχτάλλϊ,λο; πρός έξα-ράνισιν πάατ;; 6:γ,σκ;υτ!κτϊ; άναυ.ντ, ιεως, ττ,ν ίποίαν ό ιΐίολΌλίτριΚ τ.βώΐν αναπολεί καδ'
Εαυτόν διαβαίνω·/ άπό τό αίρβς τοϋ Ορρκεύα.ατο'ς του. Οί ναοί ούτοι ίσαν ό τοϋ Αιονυσίοιί τοΰ Νυχτι'λίοο, τι; Άφροίίττ,; τί,; έπιστροφία;,
- λ; Νυκχό;, τοΰ Κονίου Διό;, τοΰ Άσχ/τ.πιοϋ, και τις Δτ^γιτρο; τό χαλούαβνον Μίγαοον. Αί ίέ (χχλνιβίαΐ είναι τοϋ άγιου Νικολάου, τοϋ Χρι-
<7οΰ, τοΰ άγιου Γεωργίου, τοΰ άγιου Αντωνίου, τοΰ άγιου Δτ,οΐΥίτρίου καί τί; ί'τιατίχντνϊς.
(2) Οροι τόν Παυτανίαν Αττικά, κεφ. 44, περί τί; πολεω; ;αύτπ; θε'λοαεν αναφέρει πλι'ον έκτεταιιενω; άλλαχοϋ, καί Οε'λοιι.ιν άποίίί;;:
ποίον ή ττολι; αϋττ, ε'ϊύλαξε τό άρ-^αϊιν αύτΐ; σχιίιον.
(3) Παυο·. Κορι.Ο ν. 3Ί8 — 351. ' '
(Ι) Παυ». ΚορινΟ. 5.
(5) Πο/.ύβ. ιβ.
(6) Ερωττ,ί/νπ; οί χωρικό! παο' ε'αοϋ ττρο τεσ7α'ρων αΛνών πώ; όνόι/.»ζον τό ,"·:'ρο; τοϋτο ττρ'ιν τϋ; ίπχναιτίίίως, άπιιιρίΟϊ,υαν Νί(*.«αν
(?) Πμο. Κορινβ. 15.
τήν θεσιν ενός ναού (1). ό έκ τη; Ακροπόλεως διευΟυνόμενος δρόμος προ; τάς πύλ<Ας της πόλεως ταύτης και
την Νισσαίαν, τό έπίνειον αύτη;, έχει την αύτήν διεύθυνσιν μέ τον άρχαΐόν (2). Χάρις είς τόν δήααο/ον των
Μεγαρέων ουταίνεται τώρα είς τά Μέγαρα δημοτικόν μουσεϊον από τα )είψανα των έν Μεγχροις άρναιοττ'τίον.
Είς αύτό ίιπάρχουσι μένρι τοϋϊε εξ άγάλαατα ακέφαλα , τά τέσσαρα άνδρικοΰ αναστήματος, κατά το «.άλλον
καί ήττον καλής τέχνης, καΐ άλλα τίνα λείψανα της αρχαιότητος, τά όπο~α δεν άναφέρομεν δια το σύντομον.
Ει; την πολλά ,ταθοϋσαν ΚόρινΟον δέν σώζοντα^ ειμή έπτά πώρινοι κίονες μονόλιθοι, Δωρίου εργασία;, λείψανα
αρχαιοτάτου ναού, και πιθανώς του της Αθηνάς της Χαλινίτιδο; (3). Εις τό λείψανον τούτο τη; αρχαιότητος
παρατήρησα τήν άρχαϊκήν δυσαναλογίαν του πάχους των κιόνων παραβαλλομένου μέ τό ύψος αύτί.ν ή πυκνότης
τών "-ήλων προ; άλλη'λας, τό ύπέρ τό μέτρον ύψος τώ/έπι<-ηλίων και τά τοιαύτα είναι μαρτυρία των λόγιον μου.
Η άρχαία πόλις Κλεωναι, έφύλαξαν τό παλαιόν αύτών άνομα, καλούνται δ; σήμερον Κλένα. Εϊς τήν θέσιν
αύτη; φαίνονται πλήθη ερειπίων, και έπϊ της Ακροπόλεως αύτης σώζεται εν φρε'αρ λελατομημένον είς τόν βρά-
χον, και ολίγον κατωτέρω είς άρναιότατος τάφος κεκονιαμένος. Επί του ΘΛου αύτού φέρει γραμμάς σνηματι-
ζούσας μεγάλα τετράγωνα, και μεταξύ αύτών γραφάς αστερίσκων κατά γραμμήν σημίίουμενας; ό περίεργος ούτος
τάφος εμπεριέχων έ'σωθεν τρεις λάρνακας εΐναι ίσιος του Δκτορο; βασιλέως τών Κλεωνών και τών δύω υίών αύτού,
τοϋ Εύρώτου κα: Κτεάτου. Οί ει; τό πλησιόχωρον χωρίον Χϊλίόμόρι τάφοι εΐ/αι βέβαια τών Κλεωνών και ο'νι
τών κατοίκων τη; Τενέα; ώς ένόμισεν ό κατά τά 1835 άνασκάψα; έκεϊ Γερμανός.
Η προς το βορειοδυτικόν τών Κλεωνών χειυ.ένη Τενέα, τήν οποίαν κατά τό; Παυσανίαν κατώκουν κατά
τά Τρω'ίκά Τενέδιοι (4), μένει κατά δυστυχίαν έρημος· τό δε μέρο; αύτ^ς έφύλαξε σνεδόν τό άρχαΐόν τ-/·,; όνομχ
Τένα καλούμενον, εκείτο δέ προς τόν δρόμον τόν άπό Κορίνθου είς Μυκήνας άγοντα (5).
Προς άνατολάς της Νεμέα; είς τό μέρος τό όποιον Νεμέα εισέτι καλείται (6), οπου κείνται λείψανα μικρά; Εκ-
κλησία; τού Σωτήρος, τρία τέταρτα της ώρας μακράν του ναού, φαίνεται τό δίστομον σπήλαιον, εις τό όποιον ό
Ηρακλής τόν έν Νεμέα λέοντα έφόνευσεν. Είς τόίπεδίον αύτης Γστανται τρεις κίονες, λείψανα τοϋ ναοϋ τοϋ Νεμείο^
Διός, αξίου Οε'ας. Οί κίονες είναι Δωρίου εργασία;, οί δύω άνήκουσιν εις τόν ποόναον, καί ό τρίτος είναι τοϋ
ανατολικού περιστυλίου- ό'λοι οί, σπόνδυλοι τών άλλων κιόνων κείνται σώοι κατερριμμένοι έπ'αλλήλων, και δύ-
νανται νά άνασταθώσιν επί της αρχαία; αύτών θέσεως διά μικρά; δαπάνη;· οί κίονε; ούτοι σύγκεινται άπό 12
σπονδύλου; κισσηρίου λίθου έξωθεν κεκονιαμένου. Τό δέ κονίαυ.α τούτο, τό όποιον παρείχε λιθοειδές χρώμα,
φαίνεται εισέτι εΐςτινα μέρν). Π κατατροφή τή; οροφή; αύτοϋ έγένετο πριν τοϋ Παυσανίου (7), ή δέ τών κιόνων
(1) Ό τρόιτο; ουτο; ίτον κχτάλλϊ,λο; πρός έξα-ράνισιν πάατ;; 6:γ,σκ;υτ!κτϊ; άναυ.ντ, ιεως, ττ,ν ίποίαν ό ιΐίολΌλίτριΚ τ.βώΐν αναπολεί καδ'
Εαυτόν διαβαίνω·/ άπό τό αίρβς τοϋ Ορρκεύα.ατο'ς του. Οί ναοί ούτοι ίσαν ό τοϋ Αιονυσίοιί τοΰ Νυχτι'λίοο, τι; Άφροίίττ,; τί,; έπιστροφία;,
- λ; Νυκχό;, τοΰ Κονίου Διό;, τοΰ Άσχ/τ.πιοϋ, και τις Δτ^γιτρο; τό χαλούαβνον Μίγαοον. Αί ίέ (χχλνιβίαΐ είναι τοϋ άγιου Νικολάου, τοϋ Χρι-
<7οΰ, τοΰ άγιου Γεωργίου, τοΰ άγιου Αντωνίου, τοΰ άγιου Δτ,οΐΥίτρίου καί τί; ί'τιατίχντνϊς.
(2) Οροι τόν Παυτανίαν Αττικά, κεφ. 44, περί τί; πολεω; ;αύτπ; θε'λοαεν αναφέρει πλι'ον έκτεταιιενω; άλλαχοϋ, καί Οε'λοιι.ιν άποίίί;;:
ποίον ή ττολι; αϋττ, ε'ϊύλαξε τό άρ-^αϊιν αύτΐ; σχιίιον.
(3) Παυο·. Κορι.Ο ν. 3Ί8 — 351. ' '
(Ι) Παυ». ΚορινΟ. 5.
(5) Πο/.ύβ. ιβ.
(6) Ερωττ,ί/νπ; οί χωρικό! παο' ε'αοϋ ττρο τεσ7α'ρων αΛνών πώ; όνόι/.»ζον τό ,"·:'ρο; τοϋτο ττρ'ιν τϋ; ίπχναιτίίίως, άπιιιρίΟϊ,υαν Νί(*.«αν
(?) Πμο. Κορινβ. 15.