DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.15848#0063
452
Καλλίκλεια
Η επιγραφή αύτη είναι γτγραμμενη επί βάθρου μικρού, λίθου λευκοφαίου· ευρέθη τω 1840 εις την νήσον
Ανάφην, εί; τάς αρχαιολογικά; άνασκαφάς- επί του τάφου της Καλλικλείας ταύτης. Κ. Σ. Π.
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΟΣ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΟΙΚΙΑΗΣ ΣΤΟΑΣ.
Οί κίονες καθώς κα! τα κιονόκρανα, διαφέρουν πάντων των άλλων αρχαιοτήτων, δια τ6 μέλαν των χρώμα.
0 παράδοξος ούτος χρωματισμός Ιδωκεν πολλάκις αίτίαν εις τους ενταύθα έπι δημήσαντας ξένους αρχαιολόγους,
νά σκεφθούν περί τούτου, ίί έξέτασις τού χρωματισμοί} τούτου, εκίνησε και την ίοικήνμου προσο/η'ν. Πάς τις
δύναται να παρατήρηση οτι τά κάτω μέρη των κιόνων, φαίνονται μεν φαιά, οχι όμως ώ; τά κιονόκρανα, και
δτι τά υψηλότερα τού του ναού τούτου μέρη, φαίνονται κατά μέλχνκ. Εςετάσας τά έκ διαφόρων μερών άπο-
ξυόμ,ενα μ,όρια, εύρον μέ ο/ι όλίγην άπορίαν, δτι τό μέλαν τούτο χρώμα είναι οργανική; φύσεως* αν και συ-
νίσταται τό χρώμα τούτο έκ διαφόρων είοών οργανικών, και μη οργανικών ουσιών, ώς βχφική δμ,ως ύλη πρέ-
πει νά 6εωρηθ?) ό λειότατος ά'νθραζ ν αιθάλη.
Η αιθάλη αύτη δεν είναι πρισκολημ.ένη έπι του ναού τούτου διά τίνος γανώματος, άλλα αύτομάτως επιτι-
θεμένη. Αιτία οίίεν του χρωματισμού τούτου είναι ή αιθάλη, ήτις εις την άτμ,οσφχΐραν μεγάλων πόλεων κατά
τό μάλον η ήττον γίνεται και εις τά υψηλότερα μέρη της πόλεως.
Διά αύτούς τούς λόγους παρατηρούμ,εν πάσας τάς ΐν τί) πόλει αρχαιότητας, πολύ μελανωτέρχς τών άλλων
ώς της Ακροπόλεως, η τών έκτος αύτης* καθότι ταύτα διά της επιρροής του αέρος και του ύδατος βάφονται
μέν φαιά, οχι καί μ.έλαινα, ώς έλειπούσης της αιθάλης εις τοιαύτην άτμοσφαίραν. ΑΑΝΔΕΡΕΡ.
ΠΕΡΙ ΧΡΩΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΕΙΚΟΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΓΑΥΠΤΩΝ.
Πρότινος καιρού, διά διατριβής μου κατα-/ωρηθείσης εί; την έφημ,ερίδα ταύτην, απέδειξα δ·.'αναντίρρητων
δοκιμασιών, οτι ό κυτρινωπος χρωματισμός τών ναών, τον όποιον τινές μεν άπέδιδον επί τίνος γανώματος,
άλλοι επί τίνος λειχήνος, άλλο: έπι της έτιθέσεως οργανικών σοψ.άτων, προέρχεται άττό λεπτήν τινά 7^βάδα
όξειδομένου σιδήρου, από την οποίαν οί έκ μαρμάρου κατεσκευασμένοι κίονες έκαλύφθησαν' ε'ς την αυτήν
μεταβολήν, υπόκεινται και τά ε'ς την τού αέρος έπιρροήν ευρισκόμενα άνάγλυπτα· τά άνάγλυπτα δμ,ως, αί
εικόνες, αί έπιγραφαί κτλ. άτινα ευρίσκονται εις την γήν, ή εις λάρνακχς, ή έν γενεί προφυλαγμένα από την
έπιρροήν τού αέρος, διετήρησαν την λευκότητα των.
Οί άρ^αΐοι έ/ρωμάτιζον τά άνάγλυπτάτων, οχι ομως όλοκληρως, αλλά τινά μέρη, καί ιδίως τά χείλη, τάς
όφρύς, τάς ταινίας τών βοστρύχων έχρύτωναν προσέτι καί τούς πλοκάμους.
Εις τινα νήσον τού αρχιπελάγους ε-έτυχον πρότινος καιρού άγαλμα τού όποιου τά χείλη ήσαν ερυθρά, οί
όφρϋς φαιαί, καί ή κόρη του οφθαλμού μελανη'· ώσαύτος είδον έπίτινος αρχαίου λάρνακος τόν Βάκχον κρατούν-
τα πρασίνου; κλόνους αμπέλου.
Τά κίχρωματισμένα ταύτα μέλη τών αγαλμάτων δέν έδυνήθησαν νά άποπλυθώσι δι' ύδατος, έδύνατον δμως
Καλλίκλεια
Η επιγραφή αύτη είναι γτγραμμενη επί βάθρου μικρού, λίθου λευκοφαίου· ευρέθη τω 1840 εις την νήσον
Ανάφην, εί; τάς αρχαιολογικά; άνασκαφάς- επί του τάφου της Καλλικλείας ταύτης. Κ. Σ. Π.
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΟΣ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΟΙΚΙΑΗΣ ΣΤΟΑΣ.
Οί κίονες καθώς κα! τα κιονόκρανα, διαφέρουν πάντων των άλλων αρχαιοτήτων, δια τ6 μέλαν των χρώμα.
0 παράδοξος ούτος χρωματισμός Ιδωκεν πολλάκις αίτίαν εις τους ενταύθα έπι δημήσαντας ξένους αρχαιολόγους,
νά σκεφθούν περί τούτου, ίί έξέτασις τού χρωματισμοί} τούτου, εκίνησε και την ίοικήνμου προσο/η'ν. Πάς τις
δύναται να παρατήρηση οτι τά κάτω μέρη των κιόνων, φαίνονται μεν φαιά, οχι όμως ώ; τά κιονόκρανα, και
δτι τά υψηλότερα τού του ναού τούτου μέρη, φαίνονται κατά μέλχνκ. Εςετάσας τά έκ διαφόρων μερών άπο-
ξυόμ,ενα μ,όρια, εύρον μέ ο/ι όλίγην άπορίαν, δτι τό μέλαν τούτο χρώμα είναι οργανική; φύσεως* αν και συ-
νίσταται τό χρώμα τούτο έκ διαφόρων είοών οργανικών, και μη οργανικών ουσιών, ώς βχφική δμ,ως ύλη πρέ-
πει νά 6εωρηθ?) ό λειότατος ά'νθραζ ν αιθάλη.
Η αιθάλη αύτη δεν είναι πρισκολημ.ένη έπι του ναού τούτου διά τίνος γανώματος, άλλα αύτομάτως επιτι-
θεμένη. Αιτία οίίεν του χρωματισμού τούτου είναι ή αιθάλη, ήτις εις την άτμ,οσφχΐραν μεγάλων πόλεων κατά
τό μάλον η ήττον γίνεται και εις τά υψηλότερα μέρη της πόλεως.
Διά αύτούς τούς λόγους παρατηρούμ,εν πάσας τάς ΐν τί) πόλει αρχαιότητας, πολύ μελανωτέρχς τών άλλων
ώς της Ακροπόλεως, η τών έκτος αύτης* καθότι ταύτα διά της επιρροής του αέρος και του ύδατος βάφονται
μέν φαιά, οχι καί μ.έλαινα, ώς έλειπούσης της αιθάλης εις τοιαύτην άτμοσφαίραν. ΑΑΝΔΕΡΕΡ.
ΠΕΡΙ ΧΡΩΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΕΙΚΟΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΓΑΥΠΤΩΝ.
Πρότινος καιρού, διά διατριβής μου κατα-/ωρηθείσης εί; την έφημ,ερίδα ταύτην, απέδειξα δ·.'αναντίρρητων
δοκιμασιών, οτι ό κυτρινωπος χρωματισμός τών ναών, τον όποιον τινές μεν άπέδιδον επί τίνος γανώματος,
άλλοι επί τίνος λειχήνος, άλλο: έπι της έτιθέσεως οργανικών σοψ.άτων, προέρχεται άττό λεπτήν τινά 7^βάδα
όξειδομένου σιδήρου, από την οποίαν οί έκ μαρμάρου κατεσκευασμένοι κίονες έκαλύφθησαν' ε'ς την αυτήν
μεταβολήν, υπόκεινται και τά ε'ς την τού αέρος έπιρροήν ευρισκόμενα άνάγλυπτα· τά άνάγλυπτα δμ,ως, αί
εικόνες, αί έπιγραφαί κτλ. άτινα ευρίσκονται εις την γήν, ή εις λάρνακχς, ή έν γενεί προφυλαγμένα από την
έπιρροήν τού αέρος, διετήρησαν την λευκότητα των.
Οί άρ^αΐοι έ/ρωμάτιζον τά άνάγλυπτάτων, οχι ομως όλοκληρως, αλλά τινά μέρη, καί ιδίως τά χείλη, τάς
όφρύς, τάς ταινίας τών βοστρύχων έχρύτωναν προσέτι καί τούς πλοκάμους.
Εις τινα νήσον τού αρχιπελάγους ε-έτυχον πρότινος καιρού άγαλμα τού όποιου τά χείλη ήσαν ερυθρά, οί
όφρϋς φαιαί, καί ή κόρη του οφθαλμού μελανη'· ώσαύτος είδον έπίτινος αρχαίου λάρνακος τόν Βάκχον κρατούν-
τα πρασίνου; κλόνους αμπέλου.
Τά κίχρωματισμένα ταύτα μέλη τών αγαλμάτων δέν έδυνήθησαν νά άποπλυθώσι δι' ύδατος, έδύνατον δμως