DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.16761#0074
Μεταβάς πρό τίνος καιρού εις την νήσον Κεαν, όπως ίδω τάς έχ,εΐ αρχαιότητας, τάς οποίας περιέγοαύεν
ό διάσημος αρχαιολόγος ΒΓ0\νηδΙίβ(1ΐ εϊοον τινάς, αιτινες εντός τού κλασσικού πονήματος τού είρημένου αρ-
χαιολόγου δεν ένδιαλαμ,βάνονται, και τάς οποίας δι' ολίγων λέξεων προτίθεμαι νά π2ριγράψω.
Πλησίον της αρχαίας πόλεως Καρθχίας απαντώνται ερείπια κο^οσσαΐα αρχαίου τινός οικοδομήματος, οττερ
την σήμερον υπό των της νήσου #ατοίκο>ν καλείται παί/ιοι. Τό οικοδόμημα τούτο, δτι ήτον αγορά τών αρ-
χαίων ΚαρΟαίων ουκ αποκαθίσταται άπίθανον, ώς παρά τίνος περί την της νήσου ταύτης άρχαιολογίαν κατα-
γινομένου έ'(7.α0ον, ότι εύοέθη ενταύθα ποό τίνος ν^όνων άγαλμα τοΰ Ερμου, ώστε ό συυ.τεοασν.ός ούτος έκ
της εύοέσεο.>ς τοΰ αγάλματος έτι πιθανολογείται.
Πλησίον τών ερειπίων τούτων ευρίσκεται και μικρόν καλώς διατηρούμενον οίκημα, ό'μοιον τών άρχαίων
οικιών κάΐ τοιούτον παρόμοιον ευρίσκεται και εις την νήσ,ν Δήλον, και εις την άρχαίαν πόλιν Οχειάν έν
Ευβόϊα.
Εν ττ, ίδια αρχαία τών ΚαρΟαίων πόλει πάμπολλα λόγου άξια ερείπια ύπάρχουσι, τά όποια έν τω συγ-
γράμμχτι του ΒΐΌν^ηδΙακΚ δεν είναι σεσημειο>μένα. όθεν την έτίσκεψιν της πόλεως ταύτης συσταίνομεν εις
πάντα περί την άργαιολογιαν καταγίνό'Λενον.
Λίαν σπουδαΐον έΟεώρησα Γνα έξετάσο) τό περί τοΰ ερυθρού χρώματος, τό όποιον έκ της νήσου Κέας μετη-
νέχθη, καΐ περι ού ό Θεόφραστος λέγει «Βέλτιστη δε δοκεί Μίλτος η Κεία είναι.» Και περί τοϋ ποσού της
εξαγωγής, και περί της ύποχρεώοεο)ς τών Κείων προς τους Αθηναίους υπάρχει έν τω Μουσείω τών Αρχαιότη-
τος επιγραφή, ην ό αξιότιμος Κύριος Πιττάκης παρακαλείται νά πρόσθεση· τη παρούσϊ],
Καθ' όσον άφορα τον Μίλτον τών Κείων ένο'μ'ιζον μήπο^ς τό χρώμα τούτο ητο χρώμα Μολυβδούχον, δηλ.
'0ζ€Ϊ9'ώτ τού Μολύβόου τό λεγόμενον Μίηον' καθότι πρό τίνων χρόνων έν τω λιμένι τή; Κέας Βονρκάρο
εύρων μεγάλον λίΟον λιθαργυρίτην ένόμισα, ότι οί Κείοι μετεποίησαν τον λίΟον τούτον διά πυρώσεως εις τό
είρημένον χρώμα τό Μίνιον. Επειδή όυ.ως παρά τού Κυρίου Κωνσταντίνου Μανθου έν τω λιμένι της ίουλί-
δος εντός σπηλαίου ευρέθη λίθος άργίλλούχος έ'χων ώραιότατον έρυθρούν χρώμα, οςΐς έν τοις παλαιοΤς χρόνοις
έςήχθη ίσο^ς έν μεγάλη ποσότητι, δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ό Μίλτος τών Κείων δεν ήτο χρώμα Μολυβδού-
χον, άλλ^το χώμα, συνιστάμενον έξ άργίλλου και Σίδηρου, ονομαζόμενη ΒΐΙ&Ηεα, ώς την ονομάζει ό Πλίνιος^
Προσθέτου τή παρούση περιγραφή ολίγα τινά περί τών έλαιοτριβίων τών αρχαίων, περί ών έν τοις αρχαιο-
λογικούς συγγράμμ.ασι μνεία ού ποιείται.
Αφού έγνώρισαν οί Ελληνες τό έ'λαιον πρέπει νά έγνώριζαν και τάς προς έ'κθλιψιν τοΰ έλαίου μ.ηχανάς.
Εν τη εΐρτμένη νήσω ευρίσκονται δύο αγγεία μεγάλου ό'γ*ου λελαξευμένα έκ σκληρότατου τινός λίθου, μή
άπανηομένου έν τν| ιδία νήσω, άλλ', ώς μοί φαίνεται έκ της υφής τού λίθου, ομοιάζοντος μετά ττς Σμυρίδος^
ητΐς άνωρρύττεται εις Γνάςον και κατειργασμ,ένα ές αύτη;. Τά εϊρημένα άγγεΐα έ'χουν τό σχήμα τών την σή-
μερον πρός λειοτρίβησιν συνήθων ιγόίών", ές ών και τό εν εδειξεν εις τό ένδον τού κοιλώματος σχϊ,μα ραβδω-
τον, και εις τό κάτω μέρος όπήν πρός εκρευσιν τ-νός εντός αύτού συναγομένου ρευστού. Εάν ύποθέσωμεν, ότι,
κατάλληλον ϊγδιόχειρον περιστρέφεται διά τίνος δυνάμεως εντός αύτοΰ τού όλμου, έ'χομεν μηχάνημα πρός
λειοτρίβησιν τών έλαιών, και μάζαν διά τήν έπομένην έ'κθλιψιν τού έλαίου, ώστε τά άγγεΐα ταύτα βεβαίως
ανήκουν εις τήν κατασκευήν τού έλαίου τών αρχαίων της νήσου Κέας κατοίκων.
Λ. Λ α ν ο ε ρ ε ρ ,
ό διάσημος αρχαιολόγος ΒΓ0\νηδΙίβ(1ΐ εϊοον τινάς, αιτινες εντός τού κλασσικού πονήματος τού είρημένου αρ-
χαιολόγου δεν ένδιαλαμ,βάνονται, και τάς οποίας δι' ολίγων λέξεων προτίθεμαι νά π2ριγράψω.
Πλησίον της αρχαίας πόλεως Καρθχίας απαντώνται ερείπια κο^οσσαΐα αρχαίου τινός οικοδομήματος, οττερ
την σήμερον υπό των της νήσου #ατοίκο>ν καλείται παί/ιοι. Τό οικοδόμημα τούτο, δτι ήτον αγορά τών αρ-
χαίων ΚαρΟαίων ουκ αποκαθίσταται άπίθανον, ώς παρά τίνος περί την της νήσου ταύτης άρχαιολογίαν κατα-
γινομένου έ'(7.α0ον, ότι εύοέθη ενταύθα ποό τίνος ν^όνων άγαλμα τοΰ Ερμου, ώστε ό συυ.τεοασν.ός ούτος έκ
της εύοέσεο.>ς τοΰ αγάλματος έτι πιθανολογείται.
Πλησίον τών ερειπίων τούτων ευρίσκεται και μικρόν καλώς διατηρούμενον οίκημα, ό'μοιον τών άρχαίων
οικιών κάΐ τοιούτον παρόμοιον ευρίσκεται και εις την νήσ,ν Δήλον, και εις την άρχαίαν πόλιν Οχειάν έν
Ευβόϊα.
Εν ττ, ίδια αρχαία τών ΚαρΟαίων πόλει πάμπολλα λόγου άξια ερείπια ύπάρχουσι, τά όποια έν τω συγ-
γράμμχτι του ΒΐΌν^ηδΙακΚ δεν είναι σεσημειο>μένα. όθεν την έτίσκεψιν της πόλεως ταύτης συσταίνομεν εις
πάντα περί την άργαιολογιαν καταγίνό'Λενον.
Λίαν σπουδαΐον έΟεώρησα Γνα έξετάσο) τό περί τοΰ ερυθρού χρώματος, τό όποιον έκ της νήσου Κέας μετη-
νέχθη, καΐ περι ού ό Θεόφραστος λέγει «Βέλτιστη δε δοκεί Μίλτος η Κεία είναι.» Και περί τοϋ ποσού της
εξαγωγής, και περί της ύποχρεώοεο)ς τών Κείων προς τους Αθηναίους υπάρχει έν τω Μουσείω τών Αρχαιότη-
τος επιγραφή, ην ό αξιότιμος Κύριος Πιττάκης παρακαλείται νά πρόσθεση· τη παρούσϊ],
Καθ' όσον άφορα τον Μίλτον τών Κείων ένο'μ'ιζον μήπο^ς τό χρώμα τούτο ητο χρώμα Μολυβδούχον, δηλ.
'0ζ€Ϊ9'ώτ τού Μολύβόου τό λεγόμενον Μίηον' καθότι πρό τίνων χρόνων έν τω λιμένι τή; Κέας Βονρκάρο
εύρων μεγάλον λίΟον λιθαργυρίτην ένόμισα, ότι οί Κείοι μετεποίησαν τον λίΟον τούτον διά πυρώσεως εις τό
είρημένον χρώμα τό Μίνιον. Επειδή όυ.ως παρά τού Κυρίου Κωνσταντίνου Μανθου έν τω λιμένι της ίουλί-
δος εντός σπηλαίου ευρέθη λίθος άργίλλούχος έ'χων ώραιότατον έρυθρούν χρώμα, οςΐς έν τοις παλαιοΤς χρόνοις
έςήχθη ίσο^ς έν μεγάλη ποσότητι, δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ό Μίλτος τών Κείων δεν ήτο χρώμα Μολυβδού-
χον, άλλ^το χώμα, συνιστάμενον έξ άργίλλου και Σίδηρου, ονομαζόμενη ΒΐΙ&Ηεα, ώς την ονομάζει ό Πλίνιος^
Προσθέτου τή παρούση περιγραφή ολίγα τινά περί τών έλαιοτριβίων τών αρχαίων, περί ών έν τοις αρχαιο-
λογικούς συγγράμμ.ασι μνεία ού ποιείται.
Αφού έγνώρισαν οί Ελληνες τό έ'λαιον πρέπει νά έγνώριζαν και τάς προς έ'κθλιψιν τοΰ έλαίου μ.ηχανάς.
Εν τη εΐρτμένη νήσω ευρίσκονται δύο αγγεία μεγάλου ό'γ*ου λελαξευμένα έκ σκληρότατου τινός λίθου, μή
άπανηομένου έν τν| ιδία νήσω, άλλ', ώς μοί φαίνεται έκ της υφής τού λίθου, ομοιάζοντος μετά ττς Σμυρίδος^
ητΐς άνωρρύττεται εις Γνάςον και κατειργασμ,ένα ές αύτη;. Τά εϊρημένα άγγεΐα έ'χουν τό σχήμα τών την σή-
μερον πρός λειοτρίβησιν συνήθων ιγόίών", ές ών και τό εν εδειξεν εις τό ένδον τού κοιλώματος σχϊ,μα ραβδω-
τον, και εις τό κάτω μέρος όπήν πρός εκρευσιν τ-νός εντός αύτού συναγομένου ρευστού. Εάν ύποθέσωμεν, ότι,
κατάλληλον ϊγδιόχειρον περιστρέφεται διά τίνος δυνάμεως εντός αύτοΰ τού όλμου, έ'χομεν μηχάνημα πρός
λειοτρίβησιν τών έλαιών, και μάζαν διά τήν έπομένην έ'κθλιψιν τού έλαίου, ώστε τά άγγεΐα ταύτα βεβαίως
ανήκουν εις τήν κατασκευήν τού έλαίου τών αρχαίων της νήσου Κέας κατοίκων.
Λ. Λ α ν ο ε ρ ε ρ ,