Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1901)

187 ερετρικοι αμφορείς του εκτοτ αιώνος

Οί ρόδακες του οπισθίου των αγγείων εινε λεί- σκουσιν ακόμη τά των αγγείων τοϋ" Βουρβα. Τά

ψανα του φυτικού ρυθμοΟ των Κορινθίων. Τά τέθριππα άρματα κατ1 ενώπιον ανευρίσκονται παν-

λοιπά κοσμήματα ή εινε κοινά εις άπαντα τά έρ- ταχου κατ' αυτούς τους χρόνους, άλλ' εν ΚορίνΟω

γαστήρια της κυρίας ΕλλαΟος, ώς αί τεθλασμέ- κα) Χαλκίόι, εις ή δύο ίπποι εικονίζονται πάντοτε

ναι γραμμαί επί του χείλους του λαιμού, και αί £ι(χ λευκού -χρώματος* τουναντίον εν Αθήναις,

ακτίνες έπί της βάσεως της κοιλίας, ή εινε καθα- ώς και επί του ημετέρου υπ' άρ, 2 άμφορέως, εινε

ρώς αττικά ώς τά πλέγματα, άτινα άποτελουσι και οί τέσσαρες ίπποι συνήθως διά μέλανος '/ρώ-

τήν δευτέραν κοσμηματικήν σειράν του ώμου, και ματος εικονισμένοι. Συγκρίνων τις προς τούτοις

τό πλεγματώδες κόσμημα δπερ καταλήγει εις ελι- τους σύροντας το νυμφικον άρμα του Πηλέως και

κας και ευρίσκεται μεταξύ δύο άντωπών ζώων2. της Θέτιδος (άρ. 3) ίππους προς τούς του νυμφι-

Έν Χαλκίδι τό τελευταΐον τούτο κόσμημα κατα- κου άρματος Διός και Ήρας έπί του αγγείου Ρρβπ·

λήγει εις φύλλα κισσού. οοίδ, θά παρατηρήση, ότι όχι μόνον εινε ούτοι

Ενταύθα λοπόν αναφαίνεται κατά τρόπον άναμ- έζευγμένοι και συνδεδεμένοι κατά τον αυτόν τρό-

φισβήτητον ή μίμησις αττικών προτύπων, θά άπο- πον, άλλ' δτι και αί έλάχισται λεπτομέρεια-, της

δειχθή δ' έπίσης αύτη καταφανώς αν έξετάσωμεν στολής και του έξαρτισμου αυτών εινε έπ' άμφο-

τούς τύπους τών ζώων και τών προσώπων. τέρων απολύτως όμοιαι ' φθάνει δ' ή όμοιότης

Εινε τη άληθεία πολύ δύσκολον έπιθεωρών τις αύτη και μέχρι λεπτομερειών, οίαι εινε αί δια

τάς ζώνας τών ζώων νά αναγνώριση τον τόπον συνδέσεως τών τριχών της χαίτης σχηματισθεΐσαι

της κατασκευής αγγείου τινός, διότι λίαν ένωρίς έπ αμφοτέρων μικραί λοφιαί έπί της κορυφής της

οί διάφοροι τύποι ήνοποιήθησαν και άφωμοιώθησαν κεφαλής τών ίππων* και οί οφθαλμοί δ' αυτών εινε

προς αλλήλους, έν τούτοις άν τις έξετάση σημαν- ακριβώς διά τών αυτών γραμμών κεχαραγμένοι.

τικόν τινα αριθμόν αγγείων, ών ή προέλευσις εινε Αί μορφαί, δπως και παρά τοις Άττικοΐς κερα-

βεβαία, δύναται νά αναγνώριση τάς ιδιορρυθμίας μευσιν, εινε μικραί και έπιμήκεις, θά τάς έπίστευε

εκάστου έργαστηρίου, έν τοις τύποις τών ζώων, δέ τις ευκόλως έσχεδιασμένας έν 'Αθήναις, άν άπ'

έν τή κατατάξει αυτών και έν ταϊς διαφόροις τού- αυτών έλειπε τι τό άδέξιον και ημιτελές, δι1 ών

των στάσεσιν. Ουδείς δύναται τω οντι έπί παρα- μαρτυρεΐται ή έπαρχιακή τών έργων προέλευσις.

δείγματι νά άρνηθή, δτι τό πτηνόν ή ή σειρήν με Υπολείπεται μοι ήδη νά έξετάσω τάς έπί του

άναπεπταμένας τάς πτέρυγας, δ κριός με τήν κε- λαιμού και της κοιλίας τών ημετέρων άαφορέων

φαλήν κεκλιμένην, ώσανεί ήτο έτοιμος προς μά- παραστάσεις.

χην, Ό λέων ιστάμενος υπερηφάνως με χαΐνον τό ΑΙ παραΟτάϋεκ;. Γενικώς δυνάμεθα νά ε^πωμεν

στόμα, δεν εινε τύποι ους συναντά τις έν τή δτι τά αντικείμενα τών παραστάσεων τών ήμετέ-

άττική πρό πάντων κεραμεία. Άπαντώσι συχνά- ρων αμφορέων εινε Αττικά.

κις έν τή σειρά τών μικρών έν Ιταλία εύρε- Μυθολογικάς σκηνάς ώς τήν «κρίσιν του Πάρι-

θέντων αμφορέων, οίτινες κοσμούνται διά ζωνών δος» και «τούς γάμους του Διός και τής "Ηρας»

ζώων και εις ους όκ.ΡοΙΐίβι· λίαν ορθώς άπέδωκε το δύναται τις βεβαίως νά άνευρη και έν άλλαις κε-

ονομα τών Αττικο-Κορινθιακών.*Αν παραβάλη τις ραμογραφίαις, ώς έπί παραδείγματι τής Κορίνθου

προς τά έκει παριστανόμενα ζώα τά τών έρετρι- (ναδθδ (Ια Ι^οιινί'β I 637), άλλ' οί Αττικοί μετε-

κών αμφορέων θά καταπλαγή έκ τής απολύτου ποίησαν τήν σύνθεσιν και έκτέλεσιν τών άντικειμέ-

αύτών όμοιότητος, διότι άν έξαιρέσωμεν τον όρθιον νων τούτων έν τοις μετά περιωρισμένου πεδίου τής

οφιν, όν ούδαμου άλλαχοΟ άνεΰρον, δεν υπάρχει εικόνος άμφορευσιν αυτών. Ήλάττωσαν ούτοι τον

ουδείς τύπος ζώου, ουδεμία στάσις^ ουδεμία κίνη- αριθμόν τών παρισταμένων προσώπων, τά σώματα

σις οιάφορος έν τή ετέρα σειρά τών αγγείων. αυτών έμήκυναν και κατέστησαν συμμετρικωτέραν

Τά κατά σειράν τεταγμένα πτηνά άναμιμνή- τήν εικόνα, διά του τρόπου δέ τούτου ίδιοποιήθη-

2 ηα„\ηαν ι?:ι ΛΛΓ-11· *ντ . ν .. „ , σαν τάς παραστάσεις ταύτας και κατώρθο_>σαν νά

λ (^»γ(1ιιβι·, ΙμΙζ ννιΙΙι&πι Μϋδ. πιν. VII, Χ* Μ&δΠβΓ ε. α. σ. ' '

27 ι!χ. 45 /.αί πρό πάντων Ρυΐιΐβΐ', Υα$β5 άη ίοιιυκβ II πιν. 59. τάς έπιβάλωσιν εις τάς ςένας κεραμογραφίας συ γ-