DOI Artikel:
Papabasileios, Georgios A.: Euboïka
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14655#0013
5
ΕΥΒΟΪΚΑ
6
αριθμητικών σημείων και των της στίξεως δεν είνε
δυνατόν νά δρισθή ακριβώς ο άριθμός των γραμμά-
των έκαστου στίχου, έκτων στίχων 6'μως 10, 11,
15, 16, 17, 18 και 19, οίτινες είνε δυνατόν άσφα-
λέστερόν πως νά συμπληρωθώσι, πειθομεθα οτι έκα-
στος των στίχων συνέκειτο έκ 45-50 γραμμάτων.
"Ενεκα δέ της φθοράς του λίθου ατυχώς ή έπιγραφή
είνε έλλιπής και δια τούτο δεν είνε δυνατόν νά γνω-
ρίζωμεν ακριβώς,πόσον ήτο τό ολον κεφάλαιον, όπερ
ή πόλις έδανείσθη, ουδέ έπίτίνι τόκω το δάνειον έγέ-
νετο. Και τοιαύτη δ' όμως ούσα ή έπιγραφή αύτη
είνε πλείστου λόγου αξία δι άλλα τε και διότι και
νέα ονόματα ήμΐν γνωρίζει και άριθμητικόν σημεΐον
νέον το πρώτον έν αύτη άπαντα και τήν ούδαμόθεν
άλλοθεν ήμΐν γνωστήν άρχήν, τους έκγμηνοτα-
μία<;, έκ ταύτης μανθάνομεν.
Σημεία στίξεοος.
Τά σημεία της στίξεως είνε τρεις στιγμαι καθέ-
τως έν τφ 3"τίχω κείμεναι. Ύπάρχουσι δέ μετά τήν
λέξιν κεφαΐή, προ του αριθμού του δηλούντος πο-
σόν χρημάτων και μετ' αυτόν και προ έκάστου κυ-
ρίου ονόματος Ένιαχου δ' όμως έλλείπουσι τά ση-
μεία ταύτα μετά τον αριθμόν (στ. 4, 9, 34),
άλλαχου δέ τουναντίον, εϊ και περιττά είσιν, ύπάρ-
χουσιν π. χ. υπάρχει στίξις μετά το όνομα του
δανειστού και προ του έθνικοΰ ^στ. 7, 16) ή μετά
το ονοαα του τααίου και ποό του ονόυ,ατος του οα-
νειστου (στ. 16, 18).
Κεφαλή Τόκος. Δανεισταί
Εν μεν τω τρίτω στίχω αναγράφεται κεφάλαιον
παντός (του περιόντος ή αργυρίου) τάλαντα τρία
και δραχμαί χίλιαι ένακόσιαι, έν δέ τω τετάρτω
άλλο έκ δραχμών μυρίων και τετρακισχιλίων και
ένακοσίων, έν δέ τω ένδεκάτω ά.λλο έκ δραχμών
τρισχιλίων και οκτακοσίων. "Αλλο δέ κεφάλαιον,
δπερ άπεξέσθη κατόπιν, ήτο άναγεγραμμένον έν τώ
21 ^ στίχω ώς όφειλόμενον τφ Φερενίκω και Εύ-
βολίωνι. Εν δέ τω 22".' στίχω βλέπομεν ότι και
Καρυστίοις ώφείλοντο δραχμαί δισχίλιαι και τε-
τρακόσιαι ένενήκοντα, ων ό τόκος, αν ή ήμετέρα
συμπλήρωσις είνε ορθή, δέν άπεδόθη κατά το έ'τος,
εις ο αναφέρεται ή έπιγραφή. Και του μεν κεφα-
λαίου του έκ δραχμών μυρίων καί τετρακισχιλίων
και ένακοσίων ό τόκος άπεδόθη εις Θήβας μέν τοις
θηβαίοις Καλλίππω, Εύβολίωνι, θεοζοτίδα, εις
Ιστίαιαν δέ Φιλοκράτει τω Ίστιαιεϊ καί τω Κλεο-
δήμω, Ιστιαιεϊ ΐ'σως καί τούτω. Τό ολον τοΰ άπο-
δοθέντος τόκου τοις θηβαίοις είνε δραχμαί χίλιαι
καί τετρακόσιαι πέντε, τω δέ Ίστιαιεϊ Φιλοκράτει
έξακόσιαι καί τω κατά τήν ήμετέραν συμπλήρω-
σιν Κλεοοήμω έπόγδοον, δραχμαί δηλονότι τετρα-
κόσιαι. Αν άφαιρέσωμεν έκ του ό'λου κεφαλαίου
(τών 14900) το κεφάλαιον τρισχιλίων διακοσίων
δραχμών, δι' δ άπεδόθη τόκος έπόγδοον, τό ύπο-
λειπόμενον έκ δραχμών μυρίων καί χιλίων και επτα-
κοσίων ήτο δεδανεισμένον έπί έπιτοκίω 13 3/4 τοις
°/ο περίπου, ι Ακριβείας χάριν σημειούμεθα οτι τό
κεφάλαιον τών 11700 δ ραχμών τοκιζόμενον προς
13 3/4 παρέχει τόκον 1609,75, έν ω ό αναγραφό-
μενος έν τή έπιγραφή ώς δοθείς τόκος τω Καλλίπ-
πω, Εύβολίωνι, θεοζοτίδα, Φιλοκράτει είνε δρα/-
μαί 1605). Του δέ έκ δραχμών τρισχιλίων καί
οκτακοσίων Ό άποδοθείς τόκος τοις θηβαίοις Άσω-
ποδώρω καί Εύβολίωνι άνέρχεται εις δραχμάς τε-
τρακοσίας έκκαίδεκα καί ήμίσειαν/Αν ή έπιγραφή
ειχεν, ώς ήμεΐς συμπληρουμεν, τότε το κεφάλαιον
τούτο ήτο δεδανεισμένον έπί έπιτοκίω 11 περίπου
έπί τοις °/0 (Σημειωτέον οτι ακριβώς ό τόκος τών
3800 δραχμών προς 11 °/0 είνε δραχμαί τετρα-
κόσιαι καί όκτωκαίδεκα, προς δέ 6'τι τω Άσωπο-
δώρω προς τώ τόκω άπεδόθη καί κεφάλαιον δραχ-
μαί πεντήκοντα (στ. 19).
Ό προς τον Φερένικον άποδοθείς τόκος είνε δραχ-
μαί όκτακόσιαι ένενήκοντα, δ δέ προς τον Ευβο-
λίωνα τετρακόσιαι. "Αν ό τόκος ήτο το δγδοον του
όλου κεφαλαίου, τότε το κεφάλαιον τό όφειλόμενον
τω Φερενίκω καί Εύβολίωνι ανήρχετο εις δραχμάς
μυρίας καί τριακοσίας είκοσι.
Έν δέ τψ έκ δραχμών δισχιλίων καί τετρακο-
σίων ένενήκοντα κεφαλαίω τφ όφειλομένω Καρυ-
στίοις, ώς ήμεΐς άναγινώσκομεν τήν συντετμημέ-
νην λέξιν ΚΑ: περιέχεται καί ό μή κατά τό έ'τος,
καθ' ο άνεγράφη ό λόγος ούτος, άποδοθείς τόκος
('ιδ. στ. 230ν). *Αν ύποθέσωμεν ό'τι δ τόκος δ περιε-
χόμενος έν τώ κεφαλαίω τούτω ήτο τό δγοοον του
κεφαλαίου, τότε το κεφάλαιον θα ήτο περί τάς δισ-
ΕΥΒΟΪΚΑ
6
αριθμητικών σημείων και των της στίξεως δεν είνε
δυνατόν νά δρισθή ακριβώς ο άριθμός των γραμμά-
των έκαστου στίχου, έκτων στίχων 6'μως 10, 11,
15, 16, 17, 18 και 19, οίτινες είνε δυνατόν άσφα-
λέστερόν πως νά συμπληρωθώσι, πειθομεθα οτι έκα-
στος των στίχων συνέκειτο έκ 45-50 γραμμάτων.
"Ενεκα δέ της φθοράς του λίθου ατυχώς ή έπιγραφή
είνε έλλιπής και δια τούτο δεν είνε δυνατόν νά γνω-
ρίζωμεν ακριβώς,πόσον ήτο τό ολον κεφάλαιον, όπερ
ή πόλις έδανείσθη, ουδέ έπίτίνι τόκω το δάνειον έγέ-
νετο. Και τοιαύτη δ' όμως ούσα ή έπιγραφή αύτη
είνε πλείστου λόγου αξία δι άλλα τε και διότι και
νέα ονόματα ήμΐν γνωρίζει και άριθμητικόν σημεΐον
νέον το πρώτον έν αύτη άπαντα και τήν ούδαμόθεν
άλλοθεν ήμΐν γνωστήν άρχήν, τους έκγμηνοτα-
μία<;, έκ ταύτης μανθάνομεν.
Σημεία στίξεοος.
Τά σημεία της στίξεως είνε τρεις στιγμαι καθέ-
τως έν τφ 3"τίχω κείμεναι. Ύπάρχουσι δέ μετά τήν
λέξιν κεφαΐή, προ του αριθμού του δηλούντος πο-
σόν χρημάτων και μετ' αυτόν και προ έκάστου κυ-
ρίου ονόματος Ένιαχου δ' όμως έλλείπουσι τά ση-
μεία ταύτα μετά τον αριθμόν (στ. 4, 9, 34),
άλλαχου δέ τουναντίον, εϊ και περιττά είσιν, ύπάρ-
χουσιν π. χ. υπάρχει στίξις μετά το όνομα του
δανειστού και προ του έθνικοΰ ^στ. 7, 16) ή μετά
το ονοαα του τααίου και ποό του ονόυ,ατος του οα-
νειστου (στ. 16, 18).
Κεφαλή Τόκος. Δανεισταί
Εν μεν τω τρίτω στίχω αναγράφεται κεφάλαιον
παντός (του περιόντος ή αργυρίου) τάλαντα τρία
και δραχμαί χίλιαι ένακόσιαι, έν δέ τω τετάρτω
άλλο έκ δραχμών μυρίων και τετρακισχιλίων και
ένακοσίων, έν δέ τω ένδεκάτω ά.λλο έκ δραχμών
τρισχιλίων και οκτακοσίων. "Αλλο δέ κεφάλαιον,
δπερ άπεξέσθη κατόπιν, ήτο άναγεγραμμένον έν τώ
21 ^ στίχω ώς όφειλόμενον τφ Φερενίκω και Εύ-
βολίωνι. Εν δέ τω 22".' στίχω βλέπομεν ότι και
Καρυστίοις ώφείλοντο δραχμαί δισχίλιαι και τε-
τρακόσιαι ένενήκοντα, ων ό τόκος, αν ή ήμετέρα
συμπλήρωσις είνε ορθή, δέν άπεδόθη κατά το έ'τος,
εις ο αναφέρεται ή έπιγραφή. Και του μεν κεφα-
λαίου του έκ δραχμών μυρίων καί τετρακισχιλίων
και ένακοσίων ό τόκος άπεδόθη εις Θήβας μέν τοις
θηβαίοις Καλλίππω, Εύβολίωνι, θεοζοτίδα, εις
Ιστίαιαν δέ Φιλοκράτει τω Ίστιαιεϊ καί τω Κλεο-
δήμω, Ιστιαιεϊ ΐ'σως καί τούτω. Τό ολον τοΰ άπο-
δοθέντος τόκου τοις θηβαίοις είνε δραχμαί χίλιαι
καί τετρακόσιαι πέντε, τω δέ Ίστιαιεϊ Φιλοκράτει
έξακόσιαι καί τω κατά τήν ήμετέραν συμπλήρω-
σιν Κλεοοήμω έπόγδοον, δραχμαί δηλονότι τετρα-
κόσιαι. Αν άφαιρέσωμεν έκ του ό'λου κεφαλαίου
(τών 14900) το κεφάλαιον τρισχιλίων διακοσίων
δραχμών, δι' δ άπεδόθη τόκος έπόγδοον, τό ύπο-
λειπόμενον έκ δραχμών μυρίων καί χιλίων και επτα-
κοσίων ήτο δεδανεισμένον έπί έπιτοκίω 13 3/4 τοις
°/ο περίπου, ι Ακριβείας χάριν σημειούμεθα οτι τό
κεφάλαιον τών 11700 δ ραχμών τοκιζόμενον προς
13 3/4 παρέχει τόκον 1609,75, έν ω ό αναγραφό-
μενος έν τή έπιγραφή ώς δοθείς τόκος τω Καλλίπ-
πω, Εύβολίωνι, θεοζοτίδα, Φιλοκράτει είνε δρα/-
μαί 1605). Του δέ έκ δραχμών τρισχιλίων καί
οκτακοσίων Ό άποδοθείς τόκος τοις θηβαίοις Άσω-
ποδώρω καί Εύβολίωνι άνέρχεται εις δραχμάς τε-
τρακοσίας έκκαίδεκα καί ήμίσειαν/Αν ή έπιγραφή
ειχεν, ώς ήμεΐς συμπληρουμεν, τότε το κεφάλαιον
τούτο ήτο δεδανεισμένον έπί έπιτοκίω 11 περίπου
έπί τοις °/0 (Σημειωτέον οτι ακριβώς ό τόκος τών
3800 δραχμών προς 11 °/0 είνε δραχμαί τετρα-
κόσιαι καί όκτωκαίδεκα, προς δέ 6'τι τω Άσωπο-
δώρω προς τώ τόκω άπεδόθη καί κεφάλαιον δραχ-
μαί πεντήκοντα (στ. 19).
Ό προς τον Φερένικον άποδοθείς τόκος είνε δραχ-
μαί όκτακόσιαι ένενήκοντα, δ δέ προς τον Ευβο-
λίωνα τετρακόσιαι. "Αν ό τόκος ήτο το δγδοον του
όλου κεφαλαίου, τότε το κεφάλαιον τό όφειλόμενον
τω Φερενίκω καί Εύβολίωνι ανήρχετο εις δραχμάς
μυρίας καί τριακοσίας είκοσι.
Έν δέ τψ έκ δραχμών δισχιλίων καί τετρακο-
σίων ένενήκοντα κεφαλαίω τφ όφειλομένω Καρυ-
στίοις, ώς ήμεΐς άναγινώσκομεν τήν συντετμημέ-
νην λέξιν ΚΑ: περιέχεται καί ό μή κατά τό έ'τος,
καθ' ο άνεγράφη ό λόγος ούτος, άποδοθείς τόκος
('ιδ. στ. 230ν). *Αν ύποθέσωμεν ό'τι δ τόκος δ περιε-
χόμενος έν τώ κεφαλαίω τούτω ήτο τό δγοοον του
κεφαλαίου, τότε το κεφάλαιον θα ήτο περί τάς δισ-