Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1905)

97

ΛΝΑΣΚΑΦΑΙ ΕΝ ΘΕΡΜΩ

98

Τριχονείχ ίερομνήμων έν Δελφοΐς κατά το έτος
178/177 (Γ)ίΙΙβηΒ . 8ΐ)ίί. άρ. 293) πρέπει νά είνε
ό αυτός και δ στρατηγός. Ό Κνόρίων Δωριμα-
χον Τριγονείχ (?δε ανωτέρω εις τά περί έπιγρ. 1 .
σ. 76) είνε βεβαίως υίδς του κατ* τά τελευταία
είκοσι περίπου ετη του γ' αιώνος επανειλημμένως
στρατηγήσαντος Δωριμάχον Νικοστράτον Τρι-
γονεοο.

"Αρ. 14.

Έπί τεμαχίου λίθου, τό όποιον άνηκε μεν άρ-
χήθεν εις τι έκ των καταττραφέντων ύπο του Φι-
λίππου Ε' υ.νημείων, μετά πολλού δέ άλλου άχρη-
στου καταστάντος υλικού" αυτών συνενωκοόομήθη
εις τον άνατολικόν στυλοβάτην του ναου του Απόλ-
λωνος, οτε ούτος άνεκαινίσθη πιθανώς μετά την
έπί Φιλίππου τελευταιαν καταστροφήν του "206.
Τά γοάααατα είνε μετ' έπιαελείας έγκεκολαμμενα,
απέχοντα κανονικώς μικρόν τι άπ αλλήλων, ου-
δέν ίχνος άκρεμόνων (αρίοβδ) παρουσιάζοντα.

......ΟΥΝΤ.....

. . . .Λ Υ Κ Ρ I Τ.....

......ΤΤΙΟ Υ.....

Έν τω δευτέρω στίχω ίσως δύναται νά συμ-
πληρωθή το όνομα του έν τη χαλκή στήλη (άρ. 1
σελ. 69) μνημονευομένου στρατηγού τών Αιτωλών
ΠοΛνκρίτον Καΐΐιεοο,.

Άρ. Ιο.

Έπί τεμαχίου λίθου, το όποιον ευκόλως ανα-
γνωρίζεται ως έπιστύλιον, ανήκον άρχήθεν εις στοάν
ύπερκειμένην του ναου. Ιίολλά τεμάχια τριγλύφων,
έπιστυλίων και πώρινων σπονδύλων, φερόντων πρό-
δηλα τά ίχνη της δια πυρός καταστροφής του κτι-
ρίου, εις ο ανήκον, ευρέθησαν αποτελούντα τοΐχον,
ώς άνάλημμα μικρόν παραλλήλως του άνατολικου
στυλοβάτου του ναου, ό'στις προς το μέρος τούτο
ήγγιζε σχεδόν την βραχώδη όίζαν του υπερκειμέ-
νου βουνού Μέγα-Λάκκου. Επειδή έν τή επιγραφή
λόγος γίνεται περί π αστακοί;, συμπεραίνω ότι ό
λίθος ούτος μετά τών λοιπών του έν λόγω τοίχου
άνήκεν εις στοάν, ήτις ώς της κατασκευής του έ-

ΚΦΚΜΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1905

δάφους και της θέσεων, έν γ) ευρέθησαν οί λίθοι, κα-
θίσταται άναμφίοολον ό'τι ύπερέκειτο του ναου ποός
ανατολάς αυτού. Τά ευμεγέθη γράυ.υ.ατα είνε υ,ετ'
έπιμελείας έγ/εκολαμμένα και άνευ ούδενός ίχνους
άκρεμόνων.

.......-ΤΑΝΓΑΞΤΑΔΑ....

........\ΡΙΞΕΝΟΥΤΡΙΧΟΝΕ....

. . . . ΞΞΕΟΞΒΡΥΤΩΝΟΞφ. . .

Ώς φαίνεται πρόκειται περί αναθέσεως παστά·
όθ(: ή'τοι στοάς, στρατηγοϋντος Χαριξένον Τ(>ι,χο-
τέοο. και άλλων άρχόντων, οίον επιλεκταρχεόντων
του δεινός ' Αμφισσέοο, Βρύττωνοο. Φυσκεο; ή Φυ-
ταιέος.

1ά καταστραοέντα υπό Φιλίππου Ε' υ.νηυ.εϊα
του θερμού είνε πιθανώτατα τά κτισθέντα κατά
τους ενδοξότερους χρόνους της αίτωλικής συμπο-
λιτείας ήτοι μετά τον όλεθρον τών Γαλατών το
279/278 μέχρι του τελευταίου τετάρτου του γ'
αιώνος, όπότε οί Αιτωλοί ήγον και έ'φερον τήν'Ελ-
λάδα σχεοον πασαν, λαφυραγωγοΟντες και ληστεύ-
οντες τούς τε πλησίον και τούς μακράν. Τά λεί-
ψανα τών κτιρίων τούτων δεικνύουσι παντάπασι
ένιαΐον χαρακτήρα και το τέμενος ό'λον φαίνεται ώς
να απέκτησε συγχρόνως πάντα τά έν λειψάνοις σω-
ζόμενα κτίρια αύτου. 'Αλλά τούτο δεν είνε διόλου
πιθανόν ότι εγινεν εις χρόνους -ρο^ζνεστίρους του
γ' αιώνος. Κατά το 322 ή Αιτωλία δεν είχεν ουδέ
τάς πόλεις πάσας τετειχισμένας' πρβ. Διόδωρου
XVIII 24.2ο, ενώ κατόπιν ουδεμία πολις και κώμη
κατελείφθη ανοχύρωτος, ώς φαίνεται έκ των ση-
μερινών πανταχού της χώρας λειψάνων φρουρίων
και πύργων. Κατά δε τον γ αιώνα ή άκμή αυ-
τής άρχεται κυρίως άπο τών ένδοξων κατά τών
Γαλατών άγώνων. Διά τούτο μετά μεγίστης πιθα-
νότητος, αν μή μετά τελεία: βεοαιότητος, νομί-
ζομεν ό'τι και τάς έκ τοιούτων προγενεστέρων της
έπί Φιλίππου καταστροφής μνημείων προερχομέ-
νας έπιγραφάς δυνάμεθα νά θέσωμεν εις τούς μετά
το 279 και πρό του 220 χρόνους.

Κατά ταύτα και δ Τριχονεύς Χαρίςενος πρέπει
νά είνε έκεΐνος, όστις μετ' άλλων πολεμικών αν-
δρών τής Αιτωλίας μνημονεύεται στρατηγήσας
περί τά μέσα τοΟ γ αιώνος (ίδε άνωτέρω σελ. / I).

7