Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1905)

185

αττικη επιγραφη ρωμαϊκων χρονων

186

αυτήν, διότι το πρώτον νυν εμφανίζεται το όνομα
του άρχοντος τούτου, άλλο δε τεκμήριον ουδέν ή
καταλογική βραχυλογία του κειμένου παρέχει.
Κοίντον, ούτως απλώς: «επί Κοΐντου», βλέπομεν
μνημονευόμενον έν ΟΙΑ. III, 101 δ. Εις τούτον
τον Κόϊντον, όστις τίθεται εις το ο έ'τος της ρκ
Όλυμπιάδος (57/6 π.Χ.), δεν είναι αδύνατον λόγω
του χαρακτηρος των γραμμάτων ν'άναχθη ή ημε-
τέρα έπΐΎραφτ Γεννάται δέ και τις πιθανότης
ύπέο του τοιούτου προσδιορισμού, ένεκα της συμ-
πτ<:όσεως δτι επί λίθων των αυτών περίπου και των
προσεχών έπειτα χρόνων εύρηνται άναγεγραμμένα,
έν έπισήμω μεν καταλόγω (ΟΙΑ. III, 1015) τό
όνομα Έπιγένης (επί άρ'/οντος του έν έ'τει 55/4
π. Χ.), έν έφηβικη οέ επιγραφή των μεταξύ τέ-
λους της βασιλείας Αυγούστου και αρχής τής βα-
σιλείας Τιοερίου χρόνων (Αύτ. 1076) Μενεκλής
Θεοφήμου Κυδαύ^ηναιεύς, υίός ίσιος του έν τη ημε-
τέρα στήλη θεσμοθέτου Θεοφήμου Μητροδοιρου
Κυδαΰηναιέως. Πλην των ονομάτων τούτ<χ>ν εύρί-
σκομεν και Εϋδημον Μελιτέα και Γόργιππον Εύ-
όήμου (αντιστρόφως τοις έν τω ήμετέρω κατα-
λόγω) έν ΟΙΑ. III, 931 και 1297, έπιγραφαΐς

I ι I I ι '

γρόνων μεν πιθανώς τών ποώτιυν αύτοκοατοοικών,
άλλως οαως άοοίστων. Εν τη έτέοα τών έπιγρα-
φών τούτων, τη ύπ άο. 121*7, λείψανα μόνον ούο

Τ 7 ιΙ ί ΤΙ

γοααυ,άτων του δηαοτικου πεοιεσίόΟτ,σαν ταύτα,
... ΑΙ... , άτινα ό ΌΐίΐθηΙ)θΓ§'θΓ συνεπλήρωσεν εις
το δημοτικον Πειρ αι εα. Αλλ έξεταστέον νυν μη
αντί ΑΙ ό λίθος ε/η αληθώς ΛΙ, οτε, άποκαλύ-
πτοντες ενταύθα Με λι τεα, είσδύομεν εις αυτό το

1 Ουδέν προς τον 'Ραμνονσιον ο: όριώνυοιοι Κόϊντος Κοίντον 'Ρο)·
μαΐος Ι Αύτ. 2878 I και Κόϊντος Κοίντον, ποντανις τής Άτταλϊδος
φυλής \ Αυτ. 1057 I. Περί δ= τών αρχόντων /Τ Κυ'ίντον 'Ιμέοτου
Μαραΰωνίον και Ζ\ Κυ'ίντον Κλε... Μαραϋωνίου (205 6 και
214 5 α. Χ.) και αο'να τα ονόματα και τα οηαοτικά άρκοΰσιν εις άπο'-
ΟΕ'.αν ό'τ; ουοΕ'.ς λόγος χωρεί.

γένος του έν τή ημετέρα στήλη Κήρυκος "Αρχον-
τος και μανθάνομεν την ύπαρςιν και τό όνομα τοΟ
υίου και διαδόνου αύτου έν τώ γένει1.

ι I

'Εν ^τίχω 5 αί λέξεις ;'οτω <5έ (οΰτως, άνευ ιώτα
προσγεγραμμένου) διακρίνονται καλώς, καίτοι τα
τελευταία γράμματα έγένοντο αμυδρά ένεκα τρι-
βής του λίθου καθ άπαν τό άνω άριστερόν τμήμα.

Εν οτίγω 9 άνέγνων Εχεκάρτου μετά πολύν
δισταγμον περί τάς γενικάς Εχεμάχου, Έχ^εκρά-
του, Εχεδήμου, επανειλημμένως έςετάσας τον λί-
θον. Αλλά το Τ έυ/οανί^εται έκεΤ και υπό αοο-
οήν Φ, υπερβαίνοντος ολίγον την εύΟυστοιχίαν,
ίσως ένεκα τυγαίων έν τώ λίθω κοιλοτήτων. Ονομα
Εχεκαρφος ήθελεν είναι πρωτοφανές.

Έν στί/οις 17-18 και 19-20; Αυλητής- Κήρυξ
Αρχοντος. Εκ τής Αριστοτέλους 'Αϋηναίοιν Πο-
λιτείας, Ι.ΧΙΙ, γινουσκου,εν σταεοον ότι οί εννέα

' I ι 11 ι

άονοντες έλάμβανον εις σίτησιν « τέτταοας όβολούς

ι /* ι I Γ -

έκαστος και τταρέτρεφον κήρυκα και αύλιμήν». Ό

δέ λίθος, ώς ποό αύτου αί ϋπ άο. 1005 και 1008
ι ι

έπιγοα'οαί, δεικνύει και τον αύλητην πολίτην έλεύ-
θεοον, δημότην.

ι 7 ΐι ι

Έν στί/ω 22. '^πο^/ώΐ'ίος '^πο^/ίω^Όν. Σύμ-
πτοοσις τών όνομάτίον του δημοσίου προς τά του
έν στ. 6-7 πολεμάρχου, μη προκαλούσα άπορίαν
έν γρόνοις, καθ ούς ού μόνον άπό πολλού ήδη διά

/.ι - "ι ιι

τών όνου.άτουν δεν οιεκοίνοντο οί έλεύΟεοοι τών

ι I I

δούλων, άλλα και το όνομα „4πο^/ώτίος κατήν-
τησε κοινότατον.

Έν Αθήναις, τϊ) 28 Ιουλίου 1905.

Στέφανος Ν. Δραγοτμης

1 " Α^ιολλώνιον Άπολλωνίον 'Αζηνιέα I όποσωφρονιστήν ) ο.£ταξύ
τών ετών 145 και 143 ο.. Χ. δείκνυσιν ημΐν έν ΟΙΑ. III, η ΰ::' άρ.
11133 επιγραφή, πιθανώς χπογονον του εν τ^ ήαίτέρα πολεμάρχου.