Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]: Ephēmeris archaiologikē (1905)

191

ΘΕΣΣΑΛ1ΚΑΙ ΕΠ1ΓΡΑΦΑΙ ΑΝΕΚΔΟΤΟΙ

102

Άγωνοθετοϋντος των Θεσσαλ[ών]
Ανδροσθένου του Ίταλου Γυρτωνίο[υ]
οί νενικηκότες τά Ελευθέρια,
σαλπιστκς

5 Νικόδημος Ναυστράτου Θεσσαλός από Λκοίσης.
κήρυκας

Φιλ'.στίων Δν^αοφώντίΧ Βοιωτέ,
αύλτ-,τάς

Ξένιος Διονυσίου Βοιώτιος.
10 κιθαρίστας

Θεοδοτος Θεοδότου Θεσσαλός από ΛκρίσσΤ)[:].

κιθαρωδών ιερός ο στέφανος έκρίθ[τ)].

παΐδας πένταθλον

Κρατίνος ΙΙυθονίκου Θεσσαλός [από Λαρίσης].
15 αγένειους πένταθλ[ον]

[Ε]ύ'φορ[βος] ...................

ΑίΟος ύπογλαυκί£ων και υπεράνω της έπιγρα-
ΦΥΪς ενων Λ'εΐσον ευρέθη εν τοις θεμελίοις του
ναου του αγίου Αχίλλειου άνοικοοομουμένου, είνε
δέ άποκεκρουμένος κάτωθεν και δλίγον οεΕιόθεν

γ γ I

και έ'χει μήκος 0,75, πλάτος οε 0,59 και πάχος
0,1 ί). 'Ελευϋέρια έν Ααρίστ τελούμενα και ύπ
άλλων μνημονεύονται (δρα Μεγαρικήν έπιγρ. έν
Ο. I. Ο. δθρΐ. I, 48), εν οίς συνηθροίζοντο και
Έλληνες εξ Ασίας πολλάκις (δρα Οίίο Κθγπ
δοΐιοΐαδ 1900 ρ. 4), έτελοΰντο δε ταΟτα προς
τιμήν του Ελευθερίου ΔιΌς (αυτόθι ρ. 4). Μνη-
μονεύεται έν ταύτη τη έπιγραφη ώς άγωνοθέτης
Άνδροσϋ'ένης τις έκ Γυρτώνος υίδς Ίταλου. Αν-
δροσΦένης τις έκ Γυρτώνος μνημονεύεται και υπο
Πορφυρίου του Γυρίου Ιάποσπ. 2 παρ Εύσεβ. έν

111 ι ι

Χρον. Αρμεν. ο-. 180), αλλ έκεινος λέγεται υίος

ιιΐ 4

Ίδαλίου και νομίζεται ό αυτό: έκείνω τώ Ανδοο-
σθένει, όστις Οπό του Καίσαρος καλούμενος «ρναβ-
ίον Τ//688αΙίαβ» (Όβ ββΐΐο οϊνίΐί III, 80,3 I ήκ-
μαζε κατά τά μέσα της πρώτης π. Χ. έκατον-
ταετηρίδος. Κα! ό μεταγενέστερος δέ τύπος της γε-

Ι\ ■ \ 1 ι - 1 - 1

νικής «Άνδροσΰ'ένου», όστις κατά τάς Αττικάς
έπιγραφάς ήρςατο ν άναφαίνηται έν γρόνοις ποό
του 300 π. Χ. (δρα ΜβΐδίθΓΐι&ηβ Ογ. 2 ρ. 106),
και ή μεταγενέστερα λέςις «οαλτζιστής» , ήτις
από των Καισαρικών γρόνων ήρζατο να είνε εύ'-

ι /-ι Ιι -

νρηστος κατά τάς Αττικάς έπιγραφάς (37 μ.Χ.

/νΐ I - 1 ι ι - ^ ι

δρα ΜθίδΐθΓΐι&Πδ Οι\ 2 ρ. 65, 6. Φρύνιχ. σ. 191.
Μοΐο. σ. 354. θωμ. Μάγιστρ σ. 322, 16), δεν

συντεΛουσι προς εύρεσιν του χρόνου ταύτης της
έπιγραφης. Η λέςις σαλπιστης ήν έν χρήσει παρά
θεσσαλοΐς και έν άρτ'αιοτέροις των Καισαρικών
χρόνοί-ς (δρα Οίίο Κθγπ ςκ! 8ο1ιο1εΐ8 1900, ρ. 4).
Επειδή δέ τά έν Ααοι'ση Ελευθέρια ήρξαντο πι-

1 Γ II 1 Μ -

θανώς υ.ετά την έν ΚυνΌς Κεφαλαΐς νίκην του
Τίτου Κοίντου Φλαμινίνου κατά του Φιλίππου 3α-

ι 1

σιλέως της Μακεδονίας συμβασαν τώ 197 π. Χ.
(πρβλ. Λιοδουο. Κ θ , 19), ποό της οποίας οί θεσ-
σαλοι οιετέλουν οντες υποτελείς τοις βασιλεΰσιν
αυτής ( ΙΊολύβ. Α', 66, 7. 67,6. Ε',97,4. 99,1
κ. έ. θ', 18,6. IIΓ, 2,3.) και μεθ ήν έν τοις
Ισθμίοις τελουμένοις ό κήρυξ άνεκήρυξεν ότι «'Ρω-

ι ι · 11 Iι

μαίων ή σύγκλητος καϊ Τίτος Κόϊντος στρατηγός
ύπατος καταπολεμήσαντες βασιλέα Φίλιππον καϊ
Μακεδόνας άφιάσιν άφρονρήτους και ελευθέρους
και αφορολόγητους, νόμοις χρωμένους τοις πα-
τρίοις, Κορινθίους, Αοκρούς , Φωκεϊς, Εύβο-
έας, Αχαιούς, Φθιώτης, Μάγνητας, Θετταλούς,
Περραιβούς (Πλουταρχ. Τίτος Φλαμ. § 10), ου-
δέν δέ Ρωμαϊκον όνομα ό κατάλογος τών νικη-
τών έμφανίζει, δενοαεΟα δτι ή έπιγραφη ϊ'/χζν-

ιι - /.ι I 1 ι ι ι /ν ι

ράνθη υ,ετά τά μέσα του δευτέοου πρΌ Χοιστοϋ
αιώνος, και επόμενους άλλος είνε ό ενταύθα '-4ν-
δροσϋένης και ού/ί ό αυτός τω επί Καίσαρος και
Πομπηίου Άνδοοσϋένει. Δια του (στίγ· 12 «κί-
ϋαρωδών ιερός ό στέφανος εκρίθη » σημαίνεται
οτι ο α.Λ,(Λ)ν αυτών απεοη άκριτος και ουοενι ο

I I 1 ■

στέφανος άπεδόΟη, άλλ ανετέθη τώ οικείου θεώ
(όρα .β. ^Ι^οταρύου Ολυμπίαν σελ. 335-6).

8

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣΜΗΤΡΟΦΛ..........

Α Γ.........

Α Ρ I Σ ΤΟΜΕΝΗΣΣΩΤΙ.............

ΑΝ...........

5 1ΕΡΩΝΥΜΟΣΜΗΤΡΟΔ...........

ΠΑ..........

Δ I Ο Τ IΜΟΣΠΑΝΤΑΛΚΟΥ .......

ΑΝ.........

ΕΡΜΟΓΕΝΗΣΑΤΤΟΛΛΟΔΩ........

Π Α.........

10 ΜΟ ΑΣ Δ I Ο Ν Υ Σ I Ο Υ Α Ν Τ.........

Α Γ.........

ΝΙΚΟΞΕΝΟΣΝΙΚΟΞΕΙ..........

ΑΝ.........