Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1905)

211

ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΓΓΕΙΟΝ ΜΕΤΑ ΠΑ ΡΑ ΣΤΑ Σ ΕΩΣ ΠΟΜΠΗΣ ΓΑΜΟΥ

212

ρηται βωμός επί του οποίου ύπήρχε πυρ (είκονι- φόρος άνήρ, ών ή μεν γυνή εινε ~ιΟανα>τατα ή

ζόμενον δι επιθέτου λευκού χρώματος έςαφανι- ννμφεντρια, Ό δε άνήρ ό παράννμφος, ννμφεντής

σΟέντος, ούτινος δ'μως ί/νη φαίνονται επί του άγ- ή πάροχοςγ, όπισθεν δε μία αύλητρις και μετά

γείου εξεταζομένου υπό εύνοϊκον φωτισμόν). Επί ταύτην εν τελεί της πομπής εις τταΐς δαδοφόρος.

του βωμού τούτου έτελέσΟη αναμφιβόλως ?/ ττρό Έτι μάλλον προς τά οπίσω κάθηνται επί τυ-

γάμου ϋνσία και άπό τής πυράς αυτού άνήφθησαν χαίων έςάρσεων του εδάφους, τρεις γενειοφόροι

αί νυμφικαί δάδες. άνδρες, οίτινες μετέσχον τής τελετής, διότι εινε

Αμέσως υ,ετά την μητέρα άκολουΟουσιν οί νεο- και αυτοί εστεμμένοι δια μύρτου, δπως και τά

γαμοΐ' ό γαμβρός οδηγεί την νύμφην από τής χει- λοιπά πρόσωπα τής πομπής. Ούτοι είνε ό πατήρ

ρος 1 δεικνύων εις αυτήν το μέλλον νά άπαγάγη και οί στενώτατοι συγγενείς τής νύμφης.Τά βλέμ-

αύτούς όχημα, ή οέ νύμφη κύπτει τους οφθαλμούς ματα αυτών είνε προς ταύτην έστραμμένα, άλλ'

αίδημόνως προ των 3λεμυ.άτων τοσούτου κόσμου ενώ οί δύο πρώτοι παρατηροΟσι ταύτην άπαΟώς,

παρατηροΰντος αυτήν. Σημειωτέον ότι ή νύμφη έοειδόμενοι ήσύγως επί των ράβδων αυτών, ό τρί-

δεν εχει επί τής κεφαλής τον πέπλον. τος αίρει δια τής '/ειρος αύτου πράγμά τι, έτοιμος

Άνωθεν τής μητρός ίπταται εις Ερως μεταστοέ- νά έκσοενόονήστ, τούτο κατά των νεογάμων. Ο-

φων την κεφαλήν, ό'πιυς παρατηοήση και αυτός α.οιόν τι ποάγυια έπιρριφθέν ηδη κατά τούτιον κει-

την νύμφην. Ούτος ίπταται προς τέθριππον, ου- ται γαααί έ^ποοσΟεν τής εικόνος αετά τήν πουιπήν.

τίνος οί ίπποι εν μέρει αποκρύπτονται ύπο κυμα- Έν τοις Ποακτικοΐς τά δύο ταύτα πράγματα

τοειδοΟς τίνος έςάρσεως του εδάφους" οιά τής ποο- ουδόλως πεοιγράφονται, ό δε Οοιινθ ούδαυ,ώς ση-

τεταμένης οεςιάς επιδεικνύει τή νύμφη τό οχη- μειών τό χαμαι κείμενον, υποθέτει, οτι τό μέλλον

μα, ή ίσως Οωπεύει τό στήθος των ίππων, όπως νά ριφθη ύπο του καθημένου άνδοός είνε κάνθα-

καταπραύνη τήν άνυπόμονον όρμήν αυτών. Ετεοος ροςί!). 'Εν τούτοις ούδεαία αμφιβολία ύπάονει,

Ερους ιστάμενος επί του νοητού του ενός τών ί'π- ότι τά δύο ταύτα ποάναατα είνε απλούστατα ΰπο-

πων, οιευΟετεί τα προσκεφαλαια τής αμάξης, άτινα δήματα.

νέα γυνή παραλαβοΟσα ες ενός μεγάλου κιβωτίου, Μέχρι τούδε δεν έγνωρίζόμεν, ότι ύπηρχε παρά

παρέόιυκεν εις τον Ερωτα δι ετέρας γυναικός, ενώ τοις άργαίοις Ελλησι, κατά τον γάμον, τό έ'Οι-

αύτη έπανακλείει το κιβώτιον. Εις την προετοι- μον νά όίπτωσι κατά τής νύμφης καταλειπούσης

μασίαν ταύτην βοηθοΟσι και δύο ετεραι γυναίκες2. την πατρικήν οίκίαν υποδήματα, γνωρίζομεν ό'μως

Κλάδοι δάφνης φυόμενοι σποραδικώς εκ του έδά- ότι τό εθιμον είνε και σήμερον ετι γενικόν έν Άγ-

φους παριστώσι τά δένδρα, διότι ή ποάςις εκτε- γλία και Ουαλία2. Εις τό εθιμον τούτο συνήθως

λεΐται επί οασώόους όοους και είνε πιθανώτατα αποδίδεται συμβολική σημασία. 1 ποτι'Οεται δη-

είλημμένη εκ τής μυθολογίας. λαδή ότι δια τούτου υποδεικνύεται, οτι ή οίκογέ-

1ά ποόσωπα του οπισθίου υιέοους του αγγείου νεια και ιδίως ό πατήο τής νύμφης απεκδύονται

είνε μεγαλείτερα τών του εμπρόσθιου, ή δυσανα- πάσης επί ταύτης έςουσίας3. Ανάλογον συμβολι-

λογία δ αύτη, ήτις είνε έπαισΟητή επί του πίνακος κόν εθιμον ΰπήρ'/ε και παρά τοις άρ/αίοις Εβραί-

ήμών, παριστώντος την εικόνα του αγγείου εν έςε- οις: ΙΓαί τοΰτο τό δικαίωμα εμπροσΦεν έν τω Ισ-

λίςει επί τής αυτής επιφανείας, προςενεΐ δυσάρε- ρα?)2 επ^ τφ' άγχιοτείαν και έπι τδ αντάλλαγμα,

-τον αίσθημα, αλλά τούτο δεν συμβαίνει και κατά τον ατήσαι πάντα λόγον, και νπελνετο άνήρ τδ
:ήν έςέτασιν του πρ<:υτοτύπου τής εικόνος επί του νπόδημα αντον και έδίδον τω πλησίον αντον τω

αγγ^ιστευοντι την αγχιστειαν αντον και τοντο ήν

1 έσσαοα ποόσωπα άκολουΟουσι αετά τους νεο-

„ " , , . 1 Πολυδ. III. 40. Φωτίου 'έ. ά.

γάμους, ευ.ποοσ')εν μεν μια γυντι και εις Λ,ενειο- -τ- - - · »' · > ι - «

ί ι ·' ι ι ι ι Γ"Ι ^ ,>-'^·^ - [§ε ζαραοί'.γαατα εν Ουο νίΓοτατοι; αγγλικοί; [χυΟ'.στορτ,αατι,

Ν&Π07 ί»πό ΚΙιοάΘΓ ΒΓοα§1ιΐοη I σελ. 114 ΡγϊοΙθ ίπιά ρΓθ-

1 Εϋριπ. "Αλχ. 917· ψιλίας άλόχου χέρα βαστάζων. ]ΙΐάΪ0θ υπό ^116 Απ8ΐθΠ.

3 Πρβλ. Εύρ.'Άλκ. 917: γάμοι Θεσσαλών και ξνλ'/.ογοι\νυναικο- Ά ΗπίοΙίϊηδΟΠ. Μ&ΓΪ8»'0 0118ίθ1118 111 111&ην 1&ηά8 (Λον-

πλη&εΐς μετά της σχετικής σημειώσεως του ΛΥβΐ!. δΐνον 1897), Κέφ. XXI.