Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1905)

263

ΝΕΟΝ ΑΝΤ1ΓΡΑΦΟΝ ΤΟΥ ΣΑΥΡΟΚΤΟΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΤΕΛΟΥΣ

264

τοΟ 4 αιώνος ώστε καί 6 κάδος είνε πιθανόν, δτι άλλα γράμματα, άτινα μετά τοΟ ζίίός ύπάρνουσιν

δεν Οά είνε πολύ παλαιότερος: τούλάγιστον προ έπ εκείνων, νομίζω δτι είνε σημεία άριθιχησεωο.
του χρόνου τούτου δεν είνε δυνατόν να έκαλύφθη, Ομοίως υπάρχει ή επιγραφή ιερός Διός δια

εν η θέσει ευρέθη, ώς δέχεται ό ΓπΓΐ\ναη§"1θΓ εν γραμμάτων ομοίων προς τά ανωτέρω και καθ'

τοις μνημονευθεΐσι χωρίοις. δμοιον τρόπον κεχαραγμένων και επί του χείλους

Ή επιγραφή έχει μεγίστην άναλογίαν προς τάς του καλώς διατηρουμένου λέβητος Οίγηιρΐει IV

επί των /αλκών σταθμών (01γηιρΐ9. V σελ. 801 πίν. 50 άρ. 825.
κέ.) έπιγραφάς. Το Α έπί τής επιγραφής ημών,

δπως και έπί των /αλκών σταθμών και τά διάφορα Κ. ΚοΥΡΟΥΝΙΩΤΓΙΣ

ΝΕΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ

ΤΟΥ ΣΑΥΡΟΚΤΟΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΤΕΛΟΥΣ

ΓΡνα? 8)

κόπου άξιον νά διαλάβω περί τοΟ ύπ' ά ο 10 υ.. 1623
Απόλλων - '1*άκιν0ος κορμού του έν Αθήναις Εθνικού Μουσείου, όστις

προέργεται, ώς αποδεικνύεται κατωτέοω, έξάντιγρά.
Γά έν τή ελευθέρα Ελλάδι Μουσεία περ.ιέχου- φου του περίφημου Σαυροκτόνου του Πραξιτέλους,
σιν, ώς γνωστόν, το μεν ολίγα, αλλά πολύτιμο- και αποτελεί το μόνον μέχρι τούδε ύπάρ/ον καί
τατα, άονέτυπα μεγάλων καλλιτεννώντηςάργαιό- άναγνωοισΟέν ές Ελλάδος άντίγραφον του άγάλαα-
τητος η συνεργατών αυτών, το οέ πληΟΰν έργων τοί εκείνου, ούτινος ές άλλου, αναγνωρισθέντος ευ-

τ*οΓ

οεονοαενοον ε£ εργαστηοιουν απλών υ.αου.αοογλυ- κολως ηοη ποο πολλού συυ,οίυνως τη περιγραφή

ν». Αντίγραφα εξ άονετύπουν μεγάλων καλλι- τοΟ Πλινίου (Η. Ν. 34, 70), είναι πολλά αντίγραφα

τεννών καί ές έργων θαυμασθέντων υπό της άρ- γνωστά (άπαριθμούμενα παοά ΚΙθίη, ΡΓ&χίίθΙθδ2

ναιότητος σπανιώτατα εύοίσκονται παο ήμΐν έν σελ. 106 σηα. 1).

Λ I - I ι Ιι Ιι /

Ελλάδι, ένεκα λόγων ιστορικών της άντιγοαοικής Ο κορμΌς ούτος απεικονιζόμενος έν πίν. 8 εύ-

περιόδου της Πλαστικής, έν ώ ανά τά Μουσεία της ρηται έν τω προς δεξιάν τής αιθούσης των κοσμη-

Έσπερίας Εύοώπης ύπάργουσι πλείστα, ιδίως έν των έπιμήκει δωματίου, ολίγον ποο της εις το γρα-

Ιταλία. Εκτης σπάνιος ταύτης καί των λίαν ώφε- φεΐον του Εφόρου κ. Β. Στάη εισόδου, έν οεξια

λίμων πορισμάτίον, άτινα δύνανται νά έξα/Οώσιν τώ εΐσερ/ομένω εις αύτό' είναι δυστυχώς άγνω-

έκ τής έν Ελλάδι ευρέσεως αντιγράφων περιφήμων στον πόθεν προέργεται καί πότε είσήνθη εις το

έργων τής άρ/αιότητος, δέον τά ολίγα ταύτα εύρι- Μουσείου' κατά τάς πληροφορίας, ας εύηρεστήθη

σκόμενα αντίγραφα νά έξετάζωμεν αετά πολλής νά υιοί παοάσνη ή ύπηρεσία του Εθνικού Μουσείου

ι I I ] I I I ■* I I ί\» \Χ Χ Χ \

προσο/ής, καί άν τυγ/άνωσιν οντα μετρίας ή κακής το μνημείου τούτο ύπήρχεν ήδη, καθ ον /ρόνον

έογασίας, ό'πεο ώς έπί το πολύ συμβαίνει, καί άν (τω 1885) είνεν άργίσει ή σύνταξις ακριβούς Εύ-

καταλααβάνωσι μακρόν αριθμόν έν τή άπαριθμή- ρετηρίου πεοί των είσεργομένων έκτοτε έργων εις

ι Γ Γ ΓΙ ιΙ Γ Γ / I 11 ι ι /. ι ι I

σει τών αντιγράφων του αύτου άρ/ετύπου, ώς επίσης το Εθνικόν Μουσείου. Υποτίθεται δε δτι εύρίσκετό

συμβαίνει δια το έξεταζόμενον ενταύθα άντίγραφον. ποτε έναποτεΟειμένον μετ άλλων μνημείων έν τώ

Ούτοι είναι οί λόγοι, ών ένεκα έΟεώρησα του θησείω προ τής συναγωγής αυτών εις το Εθνικόν