DOI Artikel:
Papabasileios, Georgios A.: Balaneion Rōmaikōn chronōn en Aidēpsō
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14657#0014
3
ΒΑΛΑΝΕΙΟΝ ΡΩΜΑΪΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΕΝ ΑΙΔΗΨΩ
4
προς ανατολάς κείμενον εΐνε κενωρισμένον διά τοί-
χου έχοντος θυρίδας δυο' εκ Ουρίδος δέ κειμένης
ένδον τοϋ' άποτετοιχισμένου τμήματος και επί τοΰ
ημικυκλικού" τοίχου, άλλα νυν τετοιχισμένης, εϊ-
κάζομεν οτι Ό φέρων τάς δύο θυρίδας τοίχος ύψους
1,30 είνε μεταγενέστερος τοΰ όλου οικοδομήματος.
Επί δέ του βορείου μεσοτοί/ου τοΰ κειμένου μεταξύ
του δωματίου ζ και τοΰ προς δυσμάς (ε) παρά το
έδαφος ύπάρ·/ουσι δύο οπαί, άφ' ών τά ύδατα τά
μή χρησιμεύοντα έξέρρεον διά μεγάλων πήλινων
σωλήνων μακράν τοΰ βαλανείου. Έν τω δυτικώ
οωματίω (ε) καθαρθέντι ευρέθη παρά τήν δυτικήν
πλευράν παραλληλόγραμμον ύψους ημίσεως μέ-
τρου περίπου πεποιημένον κεράμοις. Έπι των τοί-
χων τοΰ τε πολυγωνικού δωματίου και τοΰ ΰπερ-
Οεν αύτοΰ παρακειμένου παρατηρούνται σωλήνες
υδραγωγοί πήλινοι καθήκοντες ούχί μέχρι τοΰ εδά-
φους, άλλ' όλιγώτερον τοΰ μέτρου ύπέρ αύτό, δι'
ών μεταλλικον ύδωρ άνωθεν κατέρρεεν, ώς μαρ-
τυρεί στρώμα άπολιΟώσεως, δπερ παρετηρήσαμεν
Ιϋκών 1.
και έν τοις διο/ετεύουσι το άπΌ τοΰ βαλανείου εκ- καθίζησιν, δεν ήτο δέ ακίνδυνος ή έξερεύνησις τών
χυνόμενον άχρηστον ύδωρ. Γο απολίθωμα τοΰτο δωματίων, υπάρχοντος αύτοΰ, έκρίναμεν καλόν νά
εΐνε ομοιον προς το και νΰν ύπο τών μεταλλικών κρημνίσωμεν και το περισωΟέν. 1ά όροφώματα
υδάτων της Λίδηψοΰ γινομενον έν τοις τόποις, όθεν ταΰτα ούτω στερεώς πεποιημένα και παχέα ήσαν,
τοΰτο διέρχεται. Έν τοις τρισΐ δωματίοις (β, ζ, ε) ώστε πειΟομεΟα, οτι έχρησίμευον ώς δεΗαμεναι τοΰ
ήμισυ μέτοον πεοίπου κατωτέοω τοΰ γείσου εύοο- υ,εταλλικοΰ ύδατος τοΰ αναγκαίου εις '/ρ7ισ<.ν τοΰ
μεν όροφωμά τι Οολωτον κατεσκευασμένον έκ κρά- βαλανείου. Έν άπασι τοις δωματίοις τούτοις, εϊ
ματος άσοέστου, λίθων και κεράμων (Ιιόίοη), κα- και ή σκαφή προεχώρησε, μέχρις ο δ έφάνησαν οί
λύπτον δέ ούχι άπαν το δωμάτιον, άλλα μόνον θεμέλιοι λίθοι τών τοίχων, ούοεμία ευρέθη στρώσις
μέρος αύτοΰ. Μέρος τοΰ όροφώματος τούτου εϊ/ε ούδέ πύελος- εΐκάζομεν άρα οτι το μέν έδαφος ήτο
καταπέση, επειδή δέ και το υπάρχον είχε πάθη έπεστριομένον σανίσιν, αΐ δέ πύελοι ήσαν κινητα'ι
ΒΑΛΑΝΕΙΟΝ ΡΩΜΑΪΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΕΝ ΑΙΔΗΨΩ
4
προς ανατολάς κείμενον εΐνε κενωρισμένον διά τοί-
χου έχοντος θυρίδας δυο' εκ Ουρίδος δέ κειμένης
ένδον τοϋ' άποτετοιχισμένου τμήματος και επί τοΰ
ημικυκλικού" τοίχου, άλλα νυν τετοιχισμένης, εϊ-
κάζομεν οτι Ό φέρων τάς δύο θυρίδας τοίχος ύψους
1,30 είνε μεταγενέστερος τοΰ όλου οικοδομήματος.
Επί δέ του βορείου μεσοτοί/ου τοΰ κειμένου μεταξύ
του δωματίου ζ και τοΰ προς δυσμάς (ε) παρά το
έδαφος ύπάρ·/ουσι δύο οπαί, άφ' ών τά ύδατα τά
μή χρησιμεύοντα έξέρρεον διά μεγάλων πήλινων
σωλήνων μακράν τοΰ βαλανείου. Έν τω δυτικώ
οωματίω (ε) καθαρθέντι ευρέθη παρά τήν δυτικήν
πλευράν παραλληλόγραμμον ύψους ημίσεως μέ-
τρου περίπου πεποιημένον κεράμοις. Έπι των τοί-
χων τοΰ τε πολυγωνικού δωματίου και τοΰ ΰπερ-
Οεν αύτοΰ παρακειμένου παρατηρούνται σωλήνες
υδραγωγοί πήλινοι καθήκοντες ούχί μέχρι τοΰ εδά-
φους, άλλ' όλιγώτερον τοΰ μέτρου ύπέρ αύτό, δι'
ών μεταλλικον ύδωρ άνωθεν κατέρρεεν, ώς μαρ-
τυρεί στρώμα άπολιΟώσεως, δπερ παρετηρήσαμεν
Ιϋκών 1.
και έν τοις διο/ετεύουσι το άπΌ τοΰ βαλανείου εκ- καθίζησιν, δεν ήτο δέ ακίνδυνος ή έξερεύνησις τών
χυνόμενον άχρηστον ύδωρ. Γο απολίθωμα τοΰτο δωματίων, υπάρχοντος αύτοΰ, έκρίναμεν καλόν νά
εΐνε ομοιον προς το και νΰν ύπο τών μεταλλικών κρημνίσωμεν και το περισωΟέν. 1ά όροφώματα
υδάτων της Λίδηψοΰ γινομενον έν τοις τόποις, όθεν ταΰτα ούτω στερεώς πεποιημένα και παχέα ήσαν,
τοΰτο διέρχεται. Έν τοις τρισΐ δωματίοις (β, ζ, ε) ώστε πειΟομεΟα, οτι έχρησίμευον ώς δεΗαμεναι τοΰ
ήμισυ μέτοον πεοίπου κατωτέοω τοΰ γείσου εύοο- υ,εταλλικοΰ ύδατος τοΰ αναγκαίου εις '/ρ7ισ<.ν τοΰ
μεν όροφωμά τι Οολωτον κατεσκευασμένον έκ κρά- βαλανείου. Έν άπασι τοις δωματίοις τούτοις, εϊ
ματος άσοέστου, λίθων και κεράμων (Ιιόίοη), κα- και ή σκαφή προεχώρησε, μέχρις ο δ έφάνησαν οί
λύπτον δέ ούχι άπαν το δωμάτιον, άλλα μόνον θεμέλιοι λίθοι τών τοίχων, ούοεμία ευρέθη στρώσις
μέρος αύτοΰ. Μέρος τοΰ όροφώματος τούτου εϊ/ε ούδέ πύελος- εΐκάζομεν άρα οτι το μέν έδαφος ήτο
καταπέση, επειδή δέ και το υπάρχον είχε πάθη έπεστριομένον σανίσιν, αΐ δέ πύελοι ήσαν κινητα'ι