Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1907)

121

ΑΝΕΚΔΟΤΟΙ ΕΠΙΓΡΑΦΛΙ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΕΙΈΛΣ

122

μάτρι ον». Φαίνεται όμως πιΟανώτερον ό'τι πρό-
κειται περί αναθήματος γυναικός τίνος, ούχΐ ολης
της πόλεως, ής Οά ήτο μεγάλη μικρολογία εν
τοιαύτη περιπτώσει, εις θεότητα- ούτως, άν άπο-
οίοωνται καλώς τα γράμματα, άναγνωστέον :
«.....άπολις Αάματρι» 1.

Ζ'.

Ύπό τι άνάγλυοον τοΰ Πάνος έν Πιαλη διέ-
κρινεν ό Ι., Κθ88 2 πολλά ίχνη μακράς επιγραφής,
έο' τς στ,αεοον ουδέν διακοι'νεται, και περί ης λέ-
γει ό έκδοτης ότι ΙίίίβΓ&β ίΗΐιίορβΓθ βυπί; βνΗπί-
άαβ, πίΐιΐΐ πι ίθπί&Γθ βπδϊιπ.

ΊΙ επιγραφή φαίνεται έν μέτριο πεποιημένη,
και δύναται νά παραβληΟη προς τα πολλά έν τη
Παλατινή Ανθολογία επιγράμματα προς τον Πάνα'
δύνανται δέ νά συγκομισΟώσιν έκ των ιχνών τών
στί/ων Γ) -/.αϊ 11, άτινα διεκρίνοντο κατά τους χρό-
νους του Κθ88

ΑΥΡΟΤΤΛ
ΟΚΝΟΟΟΥ

αί λέξεις <ιγ.αΧ\ανροπ(α)» και «(^κ ΐ'οσου». Ακρι-
βώς εν τιτι τών επιγραμμάτων έκείνων ύπάρ/ει
το «καιτίν έκ κοτίνοιο καλανροπα» 3 και έν έτέρω
το «από νόσου» 1.

'Εν ταΐς άνασκαφαϊς Φ&ιωτΙδων Θηβών Θεσσαλίας κατ' Αύ'-
γουστον 1907 δ.

Α. Σ. ΑρΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΛΟΣ.

1 Όνομα γυναικός εις «-άπολις» γινώσκω μόνον τό «Νε|ά/-Γ0/ίΐϊ»
έν Τεγεατική επιγραφή παρά ΜβΠ(1β1 ε. ά. σελ. 278 αριθμ. 19 ύπάρ-
■/ει όνομα γυναικός αΝειζο'πολις».

* ΙηβΟΓ. £1". 1110(1. &ριθ: 3 μετά τοΰ πανομοιότυπου 1 3. (ίλ. και
Κ<3Ϊ8βιι ίη Ρθίορ. σελ. 70.

3 Έν τω έπιγράμματι τοΰ Ζωνά τόμ. III οαρ. VI αριθμ. 100.
Πρβλ. ΙΟθ'.

4 "Ε. άν. της Ανθολογίας αριθμ. 214.

8 Τήν ανωτέρω μελέτην εί/ον παραδώσει πρός τύπωσιν κατ' 'Λπρί-
λιον τοΰ 1906' έκτοτε, αποσταλεί; και διατελών άπησ/ολημενος έν
Θεσσαλία, δεν ήδυνήΟην νά ερευνήσω περί τοΰ αν τι νέον έγράφη, σ/έ-

σιν έ/ον τή πραγματεία ταύτη. Μόνον κατά τήν έπί τινας ήμέοας τοΰ
Ιανουαρίου 1907 έν Αθήναι; διαμονήν μου ειδον ό'τι ό Α. ΕίΠ'Ι-
λν;ϊιιο;1βΙ' έν ανακοινώσει αΰτοΰ πρός τό φιλολογικόν και ιστορικόν
τμήμα τή; έν Μονάνω Ακαδημίας τω 1900 γράφων και πάλιν πεοί
τής γνωστής ώραίας τεγεατικής κεφαλής γυναικός και αναφερόμενος
εις τά ύπ'έμοϋ σημειωΟέντα έν τή Έφημερίδι ταύτη 1906 σελ. 37-38,
καΟάπτεταί μου έν πολλοίς, ιδίως μεμφόμενο; των φωτογραφιών και
λέγων περίπου ότι αυτός έγίνωσκε προ έμοΰ τήν άνοφερομένην άκραν
/εϊρα και άλλα τμήματα, έμμένων δέ (μίτά τοΰ Ε. ΟίΐΓ(ΙιΐΘΐ') τή
γνώμη ότι ή κεφαλή έκείνη άνήκει και άρμόττει τω κοραώ τής Ατα-
λάντης έκ τοΰ αετώματος κττ.

Προς ταΰτα έ·/ω έν τω παρόντι νά εΐ'πω τά έξης: τό ότι έν γέ-
νει αί δημοσιευθείσα*, ΰπ' έμοΰ φωτογραφίαι δεν ησαν πολϋ έπιτυ-
•/εϊς, δεν προέρ/εται έκ κακής προθέσεως έμοΰ' έκ τών ΰπαρ/όντων
πρός τοιούτον έργον έν Τριπόλει μέσων μετε·/ειρίσΟην τά άριστα.
Έκ τοΰ ότι δε έγραψεν ήδη αυτός πρό έμοΰ περί τής υπάρξεως τής
•/ειρός, δέν συνάγεται ότι και πρώτος ειδε και ανεγνώρισε τό τμήμα
τοΰτο' διότι γράφω έν άρνή τής μελέτης μου έν τή Έφημερίδι ταύτη
1900 σελ. 23 «άσ/ολούμενος από τριετίας εις τήν συναγωγήν και
μελέτην τών έπιγραφών και πλαστικών μνημείων τής Τεγέας »" δήλον
ότι από τοΰ 1903 συνήγον ταΰτα και έγίνωσκον και έμελέτων' άν ό
Α. ΚιπΊλνίπι^Ιοί1 [ίεό'αιοίση ότι είδε και διέγνω τήν άκραν /εϊρα
πρό τοΰ 1903. εί'τε μόνος είτε τή υποδείξει τοΰ φύλακος του Μου-
σείου, ομολογώ ότι κακώς έποίησα μή Οελήσας νά εννοήσω αυτόν,
ήτοι μή Οελήσας νά αποδώσω αυτώ τήν εύρισιν έκείνην, ήτις δικαίως
άνήκεν έμοί προ>τω.

Άλλ' ό Α. Εΐ1ΐΊ\νίίΐ1<τ1θ1· φέρει βαρέως τό ότι άναιροΰνται επι-
χειρήματα αΰτοΰ, διατεινομένου ότι ή κεφαλή άνήκει και άρμόττει τώ
κορμώ τής Αταλάντης· διότ· έγραψα έν τή Έφημερίδί ταύτη 1906
σελ. 38 « άλλ' έξ άλλων σπουδαιότερων λόγων συνήγαγον τό συμπέ-
ρασμα ότι ή ωραία έκείνη κεφαλή πρπέρ-/εται έξ άγάλματος Αφρο-
δίτης. Οί λόγοι δέ ούτοι είναι έν ολίγοις οί έξής : πρώτον πάντως
δεν παρίσταται δι' αυτής ή Αταλάντη τοΰ ανατολικού αετώματος
τοΰ ναοΰ τής Άλε'ας Αθηνάς, ώς έπίστευσεν ό Α. Ι'ΊΐΓίλνίίη^Ιοΐ'
και κατ' αυτόν ό ϋπΐΊΪΙΙδ' διότι οντε ή ηρεμία της εκφράσεως
έπιτρέπει νά δε'/Οώμεν ότι ητο δυνατόν νά ήρμοζεν εις τήν μανομέ-
νην Άταλάντην, ουδέ προσαρμόζεται ό λαιμός τής κεφαλής ποός
τόν τοΰ περισωΟέντος κορμού τής Αταλάντης, ώς έγοι αυτός συνήγα-
γον δι' επανειλημμένων αποπειρών. Ό Α. Εΐ1Γΐλν;ίΐ1ίί1θΓ παρά Ιι.
(ΓΐΙΓίίΐΙδ λέγει ότι προσαρμόζεται κτλ.».

ά)Χ η τοι μεν ταΰτα μεταφρασόμεσΟα και αί'τις.

Νΰν δέ τά πράγματα φαίνονται όντα κατά τής γνώμης τοΰ Λ. 1'ΊιιΊ-
ννδηκΙθΓ' διότι και ό ημέτερος συνάδελφος Κ. "Ρωμαίος, όστις πα-
ραμένει έν Τεγέα καταγράφων και μελετών τάς έκεϊ άρ/αιότητας, μο!
έγραψε πρό τίνων ημερών ότι και αυτός συνήγαγεν ότι ή κεφαλή δεν
άρμόττει τώ κορμω τής Αταλάντης. Όταν δέ τά πράγαατα είναι
έναντία γνώμη τινί, οί λόγοι καθίστανται περιττοί,

και κεν ίγών επέεσσι και άΰανάτοιπι μαγοίμην.

Α. Σ. Α.