DOI article:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Lēkythoi met' Amazonōn tou Ethnikou mouseiou
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14657#0075
125 ΛΗΚΥΘΟΙ ΜΕΤ
δηλαδή Ό ίππος εν τω ώραιοτάτω αύτοΰ σχήματι*
συνήθει και προσφιλεΐ παρά τοις άρχαίοις άγγειο-
γράφοις, δπερ τελειοποιούμενον εμφανίζεται έν πάση
αύτοΰ τη λαμπρότητι έπΐ της ζωφόρου του Παρ-
θενώνος.
Ό ίππος εινε ο συνήθης των αγγειογράφων των
ερυθρών εικόνων, βραχύς και συνεσταλμένος κατά
το σώμα μεΟ'ύψηλοΰ λαιμού και λεπτών σχετι-
κώς ποδών, οέν ομοιάζει δέ πολΰ προς τοΰς Ουμο-
ειοεϊς και ισνυροτέοους έν τώ συνόλου ίππους τοΰ
Παρθενώνος. Έπί του άκρου της χαίτης χωρίζον-
ται αί δύο δεσμίδες τριχών, κοσμοΰσαι ώς λοφία
την κορυφήν της κεφαλής. Ο σχηματισμός του
οφΟαλμοΟ και του χαλινού δεν δύναται νά διακριΟη
μετά βε^'αιότητος.
II Άμαζών εχει τήν γνωστήν βαρβαρικήν έν-
δυμασίαν, έρυΟρώς βείαμμένας άναξυρίδας κεκο-
σμημένας διά σχημάτων τεθλασμένων γραμμών
και παρομοίως κεκοσμημένον χειριδωτόν ένδυμα
περιβάλλον το άνω σώμα εσωτερικώς, υπέρ τούτο
δέ έτερον βραχύν χιτώνα, άχειρίδωτον, όστις, ώς
φαίνεται έζ άλλων παραστάσεων, ήτο έκ χονδρο-
τέρου υφάσματος, ενίοτε δέ πιΟανώτατα έκ σκλη-
ροτέρας ύλης, ίσως δέρματος κατεσκευασμένος.
Ενει και ό νιτών ούτος έρυΟοόν '/οο^υ.ατισαόν υ.ετά
τών σχημάτων τών τεθλασμένων γραμμών, πλην
τών επιφανειών του στήθους και του νώτου, αίτι-
νες είνε κυανώς κεχρωματισμέναι.
II Αμαζών είνε ύποδεδεμένη διά λευκών χα-
μηλών υποδημάτων, κα'ι φέρει έπ'ι κεφαλής τον
δερμάτινον ΣκυΟικόν πίλον, λίαν όμοιον προς τάς
Ορακικάς άλωπεκα.ς Παρά τό άριστερον πλευρόν
ταύτης έξήρτηται, κρυπτομένη έν μέρει, ή σχεδόν
μηνοειδής άμαζονική, πλεκτή πιΟανώτατα1, άσπίς,
ής τά έν τώ έσωτερικώ εικονιζόμενα κιγκλιδωτά
σχήματα έμφαίνουσιν ίσως τον τρόπον της κατα-
σκευής. Μετά τής άσπίδος φαίνεται, ό'τι είνε από
της αυτής πλευράς έςηρτημένη και ή μακρά λόγ-
χη, ής μέρος φαίνεται προ τοΰ λαια.οΟ κα'ι κατά
το όπίσΟιον τοΟ ίππου. Μία ταινία, ήτις από τής
άσπίδος κατέρχεται όπισθεν τής Λμαζάνος έπϊ του
νώτου του ίππου, ώς καϊ έτερα, ήτις φαίνεται κα-
τερχομένη από τής άριστερα.ς χειρός τής Αμαζό-
νας έπ'ι του σώματος ταύτης και του μέσου του
1 "Ιδε Ρηι·1ιυαη<)1β7· - ΚβίΜιοΙά,να8βηηιαΙβι·βί I σελ. 131.
ΑΜΑΖΟΝΩΝ 120
ίππου, δεν οηλουται σαφώς προς τίνα σκοπον έχρη-
σίμευον. II Αμαζών κρατεί διά τής άριστεράς
παρά τον τράχηλον τοΰ ίππου τον χαλινόν, κα'ι
σαλπίζει εις μακράν, εις κωνωειδή κορυφήν κατα-
λήγουσαν, σάλπιγγα, ην κρατεί διά τής δεςΊας.
Τό πρόσωπον τής Αμαζόνος, ώς δυστυχώς και
πολλά άλλα μέρη τής εικόνος, είνε έφΟαρμένον,
δύναται έν τούτοις νά διακριΟη καλώς, ότι τό πε-
ρίγραμμα τοΟ άνω μέρους τοΰ οφθαλμού έδηλοΰτο
διά διπλής γραμμής, κα'ι δι' ιδιαιτέρας γραμμής
παρίστατο ή οφρύς. Ο τρόπος ούτος τής παραστά-
σεως του οφθαλμού ώς κα'ι ή σχετική τελειότης τοΟ
σχεδιάσματος του ίππου δέν πρέπει νά παραπεί-
σωσιν ή μας νά κατέλΟουμεν πέρα τών μέσων τής
5 έκατονταετηρίδος ώς προς τήν χρονολογίαν τής
ληκύθου, διότι άφ'έτέρου ό άρχαίζων εισέτι, οϋχι
τελείως έλεύΟερος τρόπος τής ίππεύσεως τής Λμα-
ζόνος, ώς έκ τοΰ οποίου κα'ι έμφανίζεται ολίγον
βραχύτερον του φυσικού το άπο τής οσφύος μέχρι
τοΰ γόνατος μέρος τοΰ σώματος ταύτης, και αί
άτέλειαι εις τό σχεδίασμα τής κεκλεισμένης πυ-
γμής (διακρίνεται κάλλιον ή αριστερά χειρ), οη-
λοΰσιν, ότι ή λήκυθος έποιήΟη πιΟανώτατα, ίσως
άρκετον χρόνον, προ τών μέσων τής 5 έκατον-
ταετηρίδος.
Εικόνες σαλπικτών οέν είνε και πολύ σπάνιαι
έν άρχαίαις άγγειογραφίαις. Ό Ηαι·ί\νϊ<^ έν Μθϊδ-
ίθΓ8θ1ι. σελ. 276 σημ. 1 δίδει κατάλογον αρκετών
τοιούτων παοαστάσεοον' εις τοΰτον ποέπει να ποοσ-
τεΟώσι 1 κα'ι δύο έτεραι παραστάσεις σαλπικτών
έπ'ι τών αγγείων τοΰ ΈΟνικοΰ Μουσείου.
Οπως κα'ι στυ,εοον, μαίνεται, ότι και κατά την
αρχαιότητα άπεδίδετο πολλή σημασία εις τον ήχον
τής σάλπιγγος έν ώρα μάχης, και ό Αριστοφά-
νης (Βάτραχοι 140ί5) παριστά τον Λΐσχύλον λέ-
γοντα, ότι οιά τής έπιδείςειυς τών αρετών τών
Πατρόκλων και Τενκρων ΰνμολεόντων επήρε τόν
Αθήναιον πολίτην, αντεκτείνειν αυτόν τούτοις,
οπόταν σάλπυγγος άκούσ^' διά τοΰτο και ή παρά-
στασις σαλπικτών Οά ήτο αγαπητή εις λαόν πο-
λεμικάν, όπως ήσαν οί μετά τους Περσικούς πο-
λέμους Αθηναίοι.
Ομοια προς τήν εικόνα τής ληκύθου ήμών
1 "Ιδε και ΡοΙΙίβτ, ν<ΐ8β8 αηΐ. άιι Σ,οηννβ II. 97 0 70 και
Ο 73 (Σειληνοί).
δηλαδή Ό ίππος εν τω ώραιοτάτω αύτοΰ σχήματι*
συνήθει και προσφιλεΐ παρά τοις άρχαίοις άγγειο-
γράφοις, δπερ τελειοποιούμενον εμφανίζεται έν πάση
αύτοΰ τη λαμπρότητι έπΐ της ζωφόρου του Παρ-
θενώνος.
Ό ίππος εινε ο συνήθης των αγγειογράφων των
ερυθρών εικόνων, βραχύς και συνεσταλμένος κατά
το σώμα μεΟ'ύψηλοΰ λαιμού και λεπτών σχετι-
κώς ποδών, οέν ομοιάζει δέ πολΰ προς τοΰς Ουμο-
ειοεϊς και ισνυροτέοους έν τώ συνόλου ίππους τοΰ
Παρθενώνος. Έπί του άκρου της χαίτης χωρίζον-
ται αί δύο δεσμίδες τριχών, κοσμοΰσαι ώς λοφία
την κορυφήν της κεφαλής. Ο σχηματισμός του
οφΟαλμοΟ και του χαλινού δεν δύναται νά διακριΟη
μετά βε^'αιότητος.
II Άμαζών εχει τήν γνωστήν βαρβαρικήν έν-
δυμασίαν, έρυΟρώς βείαμμένας άναξυρίδας κεκο-
σμημένας διά σχημάτων τεθλασμένων γραμμών
και παρομοίως κεκοσμημένον χειριδωτόν ένδυμα
περιβάλλον το άνω σώμα εσωτερικώς, υπέρ τούτο
δέ έτερον βραχύν χιτώνα, άχειρίδωτον, όστις, ώς
φαίνεται έζ άλλων παραστάσεων, ήτο έκ χονδρο-
τέρου υφάσματος, ενίοτε δέ πιΟανώτατα έκ σκλη-
ροτέρας ύλης, ίσως δέρματος κατεσκευασμένος.
Ενει και ό νιτών ούτος έρυΟοόν '/οο^υ.ατισαόν υ.ετά
τών σχημάτων τών τεθλασμένων γραμμών, πλην
τών επιφανειών του στήθους και του νώτου, αίτι-
νες είνε κυανώς κεχρωματισμέναι.
II Αμαζών είνε ύποδεδεμένη διά λευκών χα-
μηλών υποδημάτων, κα'ι φέρει έπ'ι κεφαλής τον
δερμάτινον ΣκυΟικόν πίλον, λίαν όμοιον προς τάς
Ορακικάς άλωπεκα.ς Παρά τό άριστερον πλευρόν
ταύτης έξήρτηται, κρυπτομένη έν μέρει, ή σχεδόν
μηνοειδής άμαζονική, πλεκτή πιΟανώτατα1, άσπίς,
ής τά έν τώ έσωτερικώ εικονιζόμενα κιγκλιδωτά
σχήματα έμφαίνουσιν ίσως τον τρόπον της κατα-
σκευής. Μετά τής άσπίδος φαίνεται, ό'τι είνε από
της αυτής πλευράς έςηρτημένη και ή μακρά λόγ-
χη, ής μέρος φαίνεται προ τοΰ λαια.οΟ κα'ι κατά
το όπίσΟιον τοΟ ίππου. Μία ταινία, ήτις από τής
άσπίδος κατέρχεται όπισθεν τής Λμαζάνος έπϊ του
νώτου του ίππου, ώς καϊ έτερα, ήτις φαίνεται κα-
τερχομένη από τής άριστερα.ς χειρός τής Αμαζό-
νας έπ'ι του σώματος ταύτης και του μέσου του
1 "Ιδε Ρηι·1ιυαη<)1β7· - ΚβίΜιοΙά,να8βηηιαΙβι·βί I σελ. 131.
ΑΜΑΖΟΝΩΝ 120
ίππου, δεν οηλουται σαφώς προς τίνα σκοπον έχρη-
σίμευον. II Αμαζών κρατεί διά τής άριστεράς
παρά τον τράχηλον τοΰ ίππου τον χαλινόν, κα'ι
σαλπίζει εις μακράν, εις κωνωειδή κορυφήν κατα-
λήγουσαν, σάλπιγγα, ην κρατεί διά τής δεςΊας.
Τό πρόσωπον τής Αμαζόνος, ώς δυστυχώς και
πολλά άλλα μέρη τής εικόνος, είνε έφΟαρμένον,
δύναται έν τούτοις νά διακριΟη καλώς, ότι τό πε-
ρίγραμμα τοΟ άνω μέρους τοΰ οφθαλμού έδηλοΰτο
διά διπλής γραμμής, κα'ι δι' ιδιαιτέρας γραμμής
παρίστατο ή οφρύς. Ο τρόπος ούτος τής παραστά-
σεως του οφθαλμού ώς κα'ι ή σχετική τελειότης τοΟ
σχεδιάσματος του ίππου δέν πρέπει νά παραπεί-
σωσιν ή μας νά κατέλΟουμεν πέρα τών μέσων τής
5 έκατονταετηρίδος ώς προς τήν χρονολογίαν τής
ληκύθου, διότι άφ'έτέρου ό άρχαίζων εισέτι, οϋχι
τελείως έλεύΟερος τρόπος τής ίππεύσεως τής Λμα-
ζόνος, ώς έκ τοΰ οποίου κα'ι έμφανίζεται ολίγον
βραχύτερον του φυσικού το άπο τής οσφύος μέχρι
τοΰ γόνατος μέρος τοΰ σώματος ταύτης, και αί
άτέλειαι εις τό σχεδίασμα τής κεκλεισμένης πυ-
γμής (διακρίνεται κάλλιον ή αριστερά χειρ), οη-
λοΰσιν, ότι ή λήκυθος έποιήΟη πιΟανώτατα, ίσως
άρκετον χρόνον, προ τών μέσων τής 5 έκατον-
ταετηρίδος.
Εικόνες σαλπικτών οέν είνε και πολύ σπάνιαι
έν άρχαίαις άγγειογραφίαις. Ό Ηαι·ί\νϊ<^ έν Μθϊδ-
ίθΓ8θ1ι. σελ. 276 σημ. 1 δίδει κατάλογον αρκετών
τοιούτων παοαστάσεοον' εις τοΰτον ποέπει να ποοσ-
τεΟώσι 1 κα'ι δύο έτεραι παραστάσεις σαλπικτών
έπ'ι τών αγγείων τοΰ ΈΟνικοΰ Μουσείου.
Οπως κα'ι στυ,εοον, μαίνεται, ότι και κατά την
αρχαιότητα άπεδίδετο πολλή σημασία εις τον ήχον
τής σάλπιγγος έν ώρα μάχης, και ό Αριστοφά-
νης (Βάτραχοι 140ί5) παριστά τον Λΐσχύλον λέ-
γοντα, ότι οιά τής έπιδείςειυς τών αρετών τών
Πατρόκλων και Τενκρων ΰνμολεόντων επήρε τόν
Αθήναιον πολίτην, αντεκτείνειν αυτόν τούτοις,
οπόταν σάλπυγγος άκούσ^' διά τοΰτο και ή παρά-
στασις σαλπικτών Οά ήτο αγαπητή εις λαόν πο-
λεμικάν, όπως ήσαν οί μετά τους Περσικούς πο-
λέμους Αθηναίοι.
Ομοια προς τήν εικόνα τής ληκύθου ήμών
1 "Ιδε και ΡοΙΙίβτ, ν<ΐ8β8 αηΐ. άιι Σ,οηννβ II. 97 0 70 και
Ο 73 (Σειληνοί).