Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1907)

185

νομοσ

Λ1ΓΙΛΛΗΣ

186

ττροσΟεν έπιοάνεια αύτοΟ είναι υψηλότερα, έχει δέ
άντυγα μεταλλικήν τοξοειδή έμπρΌς και οπίσω.
Έν γένει το άρμα εικονίζεται με πολλά; λεπτο-
αεοεοείας. ϊά ύποζύγια μαίνονται αΐγαγροι καϊ οιά
τήν έν γένει κατασκευήν του σώματος, τήν μικράν
ήνωρθωμένην ούράν, το τριχωτόν έμπροσθεν ήμισυ
του ο-ώματος καϊ τά υποφαινόμενα κέρατα !μή
επιτυχόντα έν τω κηρίνω άποτυπώματι)· Γέχνη
καλλίστη της άκμής των Μυκηναϊκών χρόνων.

Προηγουμένως ομιλούντες περί τοΰ υλικού έξ
ου κατεσκευάζοντο αί σφραγίδες της Μυκην. επο-
χής εϊπομεν ότι τούτο ήτο συνήθως έκ λίθων πο-
λυτίμων καϊ ήμιπολυτίμων, Ό κανών ό'μως οΰτος
δεν ισχύει οαίνεται οιά τήν Κρήτην, άφ' ού το
•Γυ,ισυ περίπου τών Μυκηναϊκών λίθων, άς διες-
ήλθομεν (50 τον αριθμόν), είναι κατεσκευασμέναι
έκ στεατίτου. Φαίνεται ό'τι ή αφθονία τοΰ στεατί-

του καϊ ή αποκλειστική τούτου χρήσις κατά τήν
προηγουμένην έποχήν (τήν Μεσαίαν Μινωϊκήν) εις
τήν κατασκευήν τών σφραγίδων συνετέλεσαν ώστε
νά έξακολουΟήση συχνή ή χρήσις αϋτοΰ καϊ κατά
τήν οψιμον Μινωϊκήν έποχήν έν Κρήτη.

II συχνή αυτή χρήσις του στεατίτου εις τάς
σφραγίδας της Μυκην. εποχής τάς εύρισκομένας
έν Κρήτη, εΐναι προς τούτοις μία έπϊ πλέον άπό-
οειξις, ότι αί σφραγίδες αύται είναι προϊόντα Κοη-
τικά. Ίοΰτ' αύτο αποδεικνύει καϊ ή συχνή έπϊ τών
σφραγίδων τών ευρισκομένων έν Κρήτη άπεικό-
νισις της Κρητικής αίγάγρου (Ι1)ΘΧ Οθίϊοα). Έπϊ
τών σφραγίδων τών δημοσιευΟεισών έν τω παρόντι
άρΟρω ευρίσκω τήν αί'γαγρον εις εϊκοσιν ό'λας
σφραγίδας.

Έν 'Ηραχλιίω μ,ηνί Μα(ω 15)07

ΣτίίΦΑΝΟΣ Α. Ξλνθοτδιδιις

ΝΟΜΟΣ ΑΙΓΙΑΑΗΣ

Κατά τό 1900 έκομίσΟη εις τό έν Αθήναις Έπι-
γραφικον Μουσεϊον πλάξ ένεπίγραφος προερχο-
μένη εξ Άμοργοΰ, οπόθεν καϊ άλλαι έπιγραφαϊ
ϋ~άρχουσιν έν τώ αύτώ Μουσείω. Ώς βοηθός της
εκδόσεως τών εξ Άμοργοΰ επιγραφών ί, έΟεώρησα
άναγκαΐ'ον νά ζητήσω τήν άδειαν της συμπεριλή-
ύεως έν τώ 0οΐ'ριΐ8 καϊ της τελευταϊον ευρεθείσης
σ-ουδαιοτάτης ταύτης επιγραφής. Ή άδεια μοϊ
έχορηγήΟη εύμενώς έπϊ τώ ό'ρω της συγχρόνου εκ-
δόσεως ταύτης καϊ έν τή 'Αρχ. Έφημερίδι, τοΰΟ'
ό'περ ευχαρίστως άπεδεξάμην. Κατωτέρω οέ παρέ-
χομεν και είσαγωγήν μετά σχολίων έκπονηΟεϊσαν
υπό τοΰ έντριβοΰς εις τά τοΰ Δικαίου παρ' Ελλησι
κ. Ε. Ζϊθ1>ίΐι·11ι.

Ή ϋπόΟεσις της έπιγραφής, ής ή άνάγνωσις έπϊ
έκτύπου χάρτου καϊ φωτογραφίας γενομένη, ήτο
δυσχερέστατη, άτε και λίαν έφΟαρμένης οΰ'ση;,
έχει ούτω:

1 Ό συντάκτη; είναι ό Γάλλος αρχαιολόγο; κ. <Ιιιΐ68 ϋβΙαηΐίΙΙΊ'Θ.

Άλεςίμαχος ό Κριτολάου υίός, Αΐγιαλεύς, άπέ-
Οανεν έν τή πατρίδι νέος έτι, ώς φαίνεται, καϊ πι-
θανώς έν τοις έφήβοις διάγων, κατά το τέλος τοΰ ζ'
π.Χ. αιώνος. Ό δέ πατήρ αύτοΰ Κριτόλαος1 προς
μνήμην τοΰ υΐοΰ έδωκε κεφάλαιον οισχιλίων δραχ-
μών, ό'πως έκ τών τάκων τελήται κατ' έτος δηαο-
Οοινία καϊ άγων μετά λαμπαδηδρομίας και Ουσία.
'Λ-οδεχΟεϊς διά ψηφίσματος ό δήμος τών Λίγια-
λέων τήν δωρεάν διώρισε τρεις άνδρας προς σύν-
ταξιν νόμου και περϊ τοΰ δανεισμοΰ τοΰ κεφαλαίου
καϊ περί της δημοΟοινίας, τοΰ άγώνος και τοΰ ά^η-
ρωϊσμοΰ τοΰ 'Αλεςιμάχου. Τον συνταχθέντα νόαον
περιέχει ή ημετέρα επιγραφή, ήτις έχει μήκος
0,43, ύψος 1,55, στίχους δέ 134.

Ούχϊ μικράς ομοιότητας προς τήν έξ 'Αμοονοΰ

1 Ό πατήρ τοΰ Κριτολάου ήτο πιθανώς ό αναφερόμενος Έπικοά-
της ό πάλαι ήδη άφηρωϊσΟείς. Πρβλ. τον κατάλογον των έφήδων
10, XII 7, 425 Άλ(χι]μίδων Έπιχράτους. Ό κατάλογο; οΰτος
κατα τήν έμήν γνώμην δεν είναι της χριστιανικής έπο/ής, άλλα τοΰ
Β' π. Χ. αιώνος, επειδή ε/ει τό Έρμεϊ και τό Λεύκιος άντί Αουκίου.