DOI Artikel:
Maltezos, Kōnstantinos: To archaion Attikon ēmerologion kai ē epharmogē tēs enneakaidekaetēridos en Athēnais, [1]
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14657#0134
243
ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΝ ΑΤΤΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ
244
■γραφών καϊ σπουδαία συμπεράσματα έςήνθησαν
ύπΌ τοΰ Βοβοΐνΐι. Ούτος συνήγαγεν δτί οί Αθη-
ναίοι [Λίτά τήν οημοσίευσιν τοΰ παραπήγματος τοΰ
Μέτωνος έξωβέλισαν ενα μήνα, μεθ' δ έξηκολου-
θησαν τήν χρήσιν της όκταετηρίδος. Αγνωστον δε
πότε ήρχισεν ή πολιτική έφαρμογή τοΟ κύκλου
τούτου, άνευρίσκομεν δμώς αυτόν έφηρμοσμένον
τω 330 π. Χ. Ό Βοβοΐίΐι επίσης φρονεΤ δτι, αν ή
έννεακαιδεκαετηρίς έφηρμόσθη τΌν Ε' αιώνα π. Χ.
έν Αθήναις, ή εφαρμογή αυτής πιθανώς ήρχισεν
άπο του έτους 411 π. Χ.
Τήν παροΟσαν έ'ρευναν έπεχείρησα κυρίως όπως
άφ' ίνος μεν προσδιορίσω πότε και πώς έςωβελίσθη
ύπΌ τών Αθηναίων ο μήν, άφ' έτερου δε όπως
άνεύρω άν έφηρμόσθη πολιτικώς ο κύκλος του
Μέτωνος έν Αθήναις και ποίον υπήρξε το πρώτον
έτος της εφαρμογής αϋτοΰ. ΈστηρίχΟην δέ κατά
πρώτον λόνον έπϊ τών έπιγοαοών και κατά δεύ-
τερον λόγον έπι τών σχετικώς ολίγων χωρίων τών
συγγραφέων, τών σχετιζομένων προς τΌ ζήτημα
τοΰτο.
Ύφαίρεοις τοΰ μηνός. Λήξις τών 160 ετών.
Ί ) Γέμινος αναφέρει 1 ότι Ό ϋφαιρούμενος μήν
εις το τέλος της περιόδου τών 160 έτών , ύφη-
ρεϊτο έκ της τελευταίας όκταετηρίδος, έν ή, άντ'ι
τών τριών έμζ'ολίμιον έτών, ήγοντο μόνον ούο εμ-
βόλιμα. Εκ τοΰ ύποσημειουμένου όμως χωρίου
1 «Λ'.' ην αΐτίαν δι* έτών ρξ εΤς μην τών εμβόλιμων έχ τών οκταε-
τηρίδων ΰφαιρείται. '^4»·ιϊ νάρ τών τριών μηνών τών όφειλόντων
έν τοις η ετεοιν αγεα&αι, β μόνον εμβάλλονται. "Ωστε πάλιν έ?
άρνή;, τοΰ μηνός Οπ-ςαιρεΟέντος, κατά μΐν τους μηνα; χαί τα; ημέρας
τη σε)η'νη συμφωνίΐν, /.ατα δέ τού; ένιαυτούς τώ ήλίω».
της Ειρήνης 1 του Αριστοφάνους συμπεραίνομεν
ασφαλώς ότι ολίγα έτη προτου' νά διδαχθή αυτή
(τώ 420 π. Χ.) έγένετο ή ΰφαίρεσις του μηνός.
Πρέπει λοιπόν νά ζητήσωμεν τήν τελευταίαν οκταε-
τηρίδα της 160Το;,; περιόδου μεταξύ τοΟ 432 και
του 420.
Προς τοΰτο θά ζητήσωμεν έν τώ χρονικώ τούτω
διαστήματι, εί δυνατόν, ετη τινά ασφαλώς γνωστά
ώ; κοινά η έ'λβόλιμα.
^ ί ι Γ
Ιό πρώτον ετο; πεοι ου ουνάαεΟα νά συαττεοά-
Γ ^ Γ Γ Γ Γ
νωμεν εϊνε το 427/« π. Χ. (το τοΰ Εϋκλείδου ή
Εύκλέους τοΰ Μόλωνος). Και όντως Ό Αριστοτέ-
λης έν τοις Μετεωρολογικούς γράφει: « Έπϊ άρ-
χοντος ΆΟήνησιν Εύκλέους τοΰ Μόλωνος έγένετο
κομήτης αστήρ, προς άρκτον μηνός Γαμηλιώνος,
περϊ τροπάς οντος τοΰ ηλίου χειμερινάς». 'Εάν
κατά το ετος τοΰτο δέν είχε γίνη ακόμη ή ύφαίρε-
σις τοΰ μηνός, ό Γαμήλιων ήρχιζε τήν 14 Φε-
βοουαοίου τοΰ 426, τών γειυ,εοινών τοο~ών ούσών
ΓΙ 1 Λ. ι ι I
τήν 27 Δεκεμβρίου τοΰ 427 (κατ' Ίουλιανήν χρο-
νολ.)' εάν δέ ή διόρΟωσις τοΰ ήμερολογίου εΐχεν
ήδη έπέλθη , ή αρχή τοΰ Γααηλιώνος θά επιπτεν
εις τά μέσα του Ιανουαρίου, έπομένως δεν μένει
θέσις διά Ποσιδεώνα ΙΓ το ετος λοιπόν 42'/6 ~· ^·
ήτ^ κοινόν.
(Έπεται συνέχεια). Κ. ΜαΛΤΕΖΟΣ
1 Στιχ. 406.
Τρνγαΐος. ΊΙ γαρ Σελήνη χώ πανούργο; "Ηλιος
υμϊν. Επιβουλεύοντε πολύν ήδη χρόνον,
τοϊ; βαρό'άροισιν προδίοοτον τήν Ελλάδα.
Έρμης. Ίνα τί δέ τοΰτο δρατον ;
Ερμής. Ταντ' ΐίρα πάλαι τών ημερών παρεκλε.ττέτην
και τον κύκλου παρέτρωγον άφ' άμαρτωλία; «.
ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΝ ΑΤΤΙΚΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ
244
■γραφών καϊ σπουδαία συμπεράσματα έςήνθησαν
ύπΌ τοΰ Βοβοΐνΐι. Ούτος συνήγαγεν δτί οί Αθη-
ναίοι [Λίτά τήν οημοσίευσιν τοΰ παραπήγματος τοΰ
Μέτωνος έξωβέλισαν ενα μήνα, μεθ' δ έξηκολου-
θησαν τήν χρήσιν της όκταετηρίδος. Αγνωστον δε
πότε ήρχισεν ή πολιτική έφαρμογή τοΟ κύκλου
τούτου, άνευρίσκομεν δμώς αυτόν έφηρμοσμένον
τω 330 π. Χ. Ό Βοβοΐίΐι επίσης φρονεΤ δτι, αν ή
έννεακαιδεκαετηρίς έφηρμόσθη τΌν Ε' αιώνα π. Χ.
έν Αθήναις, ή εφαρμογή αυτής πιθανώς ήρχισεν
άπο του έτους 411 π. Χ.
Τήν παροΟσαν έ'ρευναν έπεχείρησα κυρίως όπως
άφ' ίνος μεν προσδιορίσω πότε και πώς έςωβελίσθη
ύπΌ τών Αθηναίων ο μήν, άφ' έτερου δε όπως
άνεύρω άν έφηρμόσθη πολιτικώς ο κύκλος του
Μέτωνος έν Αθήναις και ποίον υπήρξε το πρώτον
έτος της εφαρμογής αϋτοΰ. ΈστηρίχΟην δέ κατά
πρώτον λόνον έπϊ τών έπιγοαοών και κατά δεύ-
τερον λόγον έπι τών σχετικώς ολίγων χωρίων τών
συγγραφέων, τών σχετιζομένων προς τΌ ζήτημα
τοΰτο.
Ύφαίρεοις τοΰ μηνός. Λήξις τών 160 ετών.
Ί ) Γέμινος αναφέρει 1 ότι Ό ϋφαιρούμενος μήν
εις το τέλος της περιόδου τών 160 έτών , ύφη-
ρεϊτο έκ της τελευταίας όκταετηρίδος, έν ή, άντ'ι
τών τριών έμζ'ολίμιον έτών, ήγοντο μόνον ούο εμ-
βόλιμα. Εκ τοΰ ύποσημειουμένου όμως χωρίου
1 «Λ'.' ην αΐτίαν δι* έτών ρξ εΤς μην τών εμβόλιμων έχ τών οκταε-
τηρίδων ΰφαιρείται. '^4»·ιϊ νάρ τών τριών μηνών τών όφειλόντων
έν τοις η ετεοιν αγεα&αι, β μόνον εμβάλλονται. "Ωστε πάλιν έ?
άρνή;, τοΰ μηνός Οπ-ςαιρεΟέντος, κατά μΐν τους μηνα; χαί τα; ημέρας
τη σε)η'νη συμφωνίΐν, /.ατα δέ τού; ένιαυτούς τώ ήλίω».
της Ειρήνης 1 του Αριστοφάνους συμπεραίνομεν
ασφαλώς ότι ολίγα έτη προτου' νά διδαχθή αυτή
(τώ 420 π. Χ.) έγένετο ή ΰφαίρεσις του μηνός.
Πρέπει λοιπόν νά ζητήσωμεν τήν τελευταίαν οκταε-
τηρίδα της 160Το;,; περιόδου μεταξύ τοΟ 432 και
του 420.
Προς τοΰτο θά ζητήσωμεν έν τώ χρονικώ τούτω
διαστήματι, εί δυνατόν, ετη τινά ασφαλώς γνωστά
ώ; κοινά η έ'λβόλιμα.
^ ί ι Γ
Ιό πρώτον ετο; πεοι ου ουνάαεΟα νά συαττεοά-
Γ ^ Γ Γ Γ Γ
νωμεν εϊνε το 427/« π. Χ. (το τοΰ Εϋκλείδου ή
Εύκλέους τοΰ Μόλωνος). Και όντως Ό Αριστοτέ-
λης έν τοις Μετεωρολογικούς γράφει: « Έπϊ άρ-
χοντος ΆΟήνησιν Εύκλέους τοΰ Μόλωνος έγένετο
κομήτης αστήρ, προς άρκτον μηνός Γαμηλιώνος,
περϊ τροπάς οντος τοΰ ηλίου χειμερινάς». 'Εάν
κατά το ετος τοΰτο δέν είχε γίνη ακόμη ή ύφαίρε-
σις τοΰ μηνός, ό Γαμήλιων ήρχιζε τήν 14 Φε-
βοουαοίου τοΰ 426, τών γειυ,εοινών τοο~ών ούσών
ΓΙ 1 Λ. ι ι I
τήν 27 Δεκεμβρίου τοΰ 427 (κατ' Ίουλιανήν χρο-
νολ.)' εάν δέ ή διόρΟωσις τοΰ ήμερολογίου εΐχεν
ήδη έπέλθη , ή αρχή τοΰ Γααηλιώνος θά επιπτεν
εις τά μέσα του Ιανουαρίου, έπομένως δεν μένει
θέσις διά Ποσιδεώνα ΙΓ το ετος λοιπόν 42'/6 ~· ^·
ήτ^ κοινόν.
(Έπεται συνέχεια). Κ. ΜαΛΤΕΖΟΣ
1 Στιχ. 406.
Τρνγαΐος. ΊΙ γαρ Σελήνη χώ πανούργο; "Ηλιος
υμϊν. Επιβουλεύοντε πολύν ήδη χρόνον,
τοϊ; βαρό'άροισιν προδίοοτον τήν Ελλάδα.
Έρμης. Ίνα τί δέ τοΰτο δρατον ;
Ερμής. Ταντ' ΐίρα πάλαι τών ημερών παρεκλε.ττέτην
και τον κύκλου παρέτρωγον άφ' άμαρτωλία; «.